نَبَأ: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَبَأ | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَبَأ | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«نبأ» به گفته «راغب» در «مفردات»، به معناى خبرى است که «مهم» و داراى «فایده» باشد و انسان نسبت به آن «علم» یا «ظن غالب» پیدا کند، و این امور سه گانه در معناى «نبأ» شرط است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه نبء | نبء]] (۸۰ بار) [[کلمه با ریشه:: نبء| ]] | *[[ریشه نبء | نبء]] (۸۰ بار) [[کلمه با ریشه:: نبء| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بروزن فرس) خبريكه داراى فايده بزرگ و مفيد علم يا ظن است و بخبر نباء نگويند مگر آنكه اين سه امر را داشته باشد و خبريكه آنرا نباءگويند حقش آن است كه از كذب عارى باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از كليات ابوالبقاء نقل مىكند كه: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بكار نرفته مگر در چيزهاييكه داراى اهميت وشأن عظيم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفتهاند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به يك معنى اند و نباء به معنى خبر است. به نظر نگارنده: در همه و يا اكثر آيات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جارى است گرچه «خبر» نيز گاهى حائز همان اهميّت است مثل [زلزله:4]. [مائده:27]. [هود:49]. فعل آن در قرآن كريم از باب افعال و تفعيل و استفعال آمده است مثل [تحريم:3]. كهاولى از افعال و دومى از تفعيل است و نحو [يونس:53]. از تو مىپرسند كه آيا قرآن حق است؟ بگو آرى به پروردگارم سوگندكه آن حق است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, إِذ:53, عَلَيْهِم:52, اتْل:47, الّذِين:41, مِن:40, لَم:38, أَ:34, نُوح:32, يَأْتِکُم:30, مَا:28, قَوْم:28, قَال:27, الْعَزِيز:24, آتَيْنَاه:22, الّذِي:20, عَلَى:20, ابْنَي:20, هُو:20, اللّه:20, الْخَصْم:20, أَتَاک:20, أَنْتُم:20, إِبْرَاهِيم:20, عَظِيم:20, يَأْتِهِم:20, هَل:18, قُل:18, کَان:18, آدَم:18, کَفَرُوا:18, الْغَفّار:18, عَنْه:18, لِأَبِيه:17, يَکْفُرُون:17, قَبْلِکُم:17, الرّحِيم:17, الْفَاسِقِين:17, حَمِيد:17, بِالْحَق:17, الصّدُور:17, آيَاتِنَا:17, الْخِطَاب:17, يَرْجِعُون:17, قَبْلِهِم:17, مُعْرِضُون:17, تَسَوّرُوا:17, الْخَاسِرُون:17, لَغَنِي:16, الْمِحْرَاب:16, قَبْل:16, بِذَات:16, بَيْنَهُمَا:16, فَصْل:16, لِقَوْمِه:16, عَاد:16, هُم:16, لَعَلّهُم:16, فَانْسَلَخ:16, الْقَوْم:16, کَانُوا:16, إِن:16, يَا:15, أُولٰئِک:15, فَذَاقُوا:15, قَرّبَا:15, مِنْهَا:15, لِي:15, عَلِيم:15, لَهُو:15, دَخَلُوا:15, بِمَا:15, قَوْمِه:15, قُرْبَانا:14, الْآيَات:14, وَبَال:14, تَأْس:14, فَأَتْبَعَه:14, الْحِکْمَة:14, رَبّک:14, فَإِن:14, الشّدِيد:14, فَلا:12, الْعَذَاب:12, أَمْرِهِم:12, جَمِيعا:12, تَعْبُدُون:12, الْآخِرَة:12, نُفَصّل:12, الشّيْطَان:12, دَاوُد:12, الْأَرْض:12, فَتُقُبّل:12, فَکَان:11, ثَمُود:11, لَهُم:10, کَبُر:10, أَحَدِهِمَا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::نَبَأ]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۵۹
«نبأ» به گفته «راغب» در «مفردات»، به معناى خبرى است که «مهم» و داراى «فایده» باشد و انسان نسبت به آن «علم» یا «ظن غالب» پیدا کند، و این امور سه گانه در معناى «نبأ» شرط است.
ریشه کلمه
- نبء (۸۰ بار)
قاموس قرآن
(بروزن فرس) خبريكه داراى فايده بزرگ و مفيد علم يا ظن است و بخبر نباء نگويند مگر آنكه اين سه امر را داشته باشد و خبريكه آنرا نباءگويند حقش آن است كه از كذب عارى باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از كليات ابوالبقاء نقل مىكند كه: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بكار نرفته مگر در چيزهاييكه داراى اهميت وشأن عظيم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفتهاند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به يك معنى اند و نباء به معنى خبر است. به نظر نگارنده: در همه و يا اكثر آيات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جارى است گرچه «خبر» نيز گاهى حائز همان اهميّت است مثل [زلزله:4]. [مائده:27]. [هود:49]. فعل آن در قرآن كريم از باب افعال و تفعيل و استفعال آمده است مثل [تحريم:3]. كهاولى از افعال و دومى از تفعيل است و نحو [يونس:53]. از تو مىپرسند كه آيا قرآن حق است؟ بگو آرى به پروردگارم سوگندكه آن حق است.