الجاثية ٣: تفاوت میان نسخهها
(افزودن جزییات آیه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِن|إِنَ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::السّمَاوَات| | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِن|إِنَ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این کلمه::فِي|فِي]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[شامل این کلمه::السّمَاوَات|السَّمَاوَاتِ]] [[کلمه غیر ربط::السّمَاوَات| ]] [[شامل این ریشه::سمو| ]][[ریشه غیر ربط::سمو| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْأَرْض|الْأَرْضِ]] [[کلمه غیر ربط::الْأَرْض| ]] [[شامل این ریشه::ارض| ]][[ریشه غیر ربط::ارض| ]][[شامل این کلمه::لَآيَات|لَآيَاتٍ]] [[کلمه غیر ربط::لَآيَات| ]] [[شامل این ریشه::اوى| ]][[ریشه غیر ربط::اوى| ]][[شامل این ریشه::ائى| ]][[ریشه غیر ربط::ائى| ]][[شامل این ریشه::ايى| ]][[ریشه غیر ربط::ايى| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::لِلْمُؤْمِنِين|لِلْمُؤْمِنِينَ]] [[کلمه غیر ربط::لِلْمُؤْمِنِين| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | {| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | ||
!کپی متن آیه | !کپی متن آیه | ||
|- | |- | ||
| | |إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ | ||
|} | |} | ||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
=== آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک) === | === آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک) === | ||
<div id='arabicrel'> | <div id='arabicrel'> | ||
[[البقرة ١٦٤ | إِنَ فِي خَلْقِ | [[البقرة ١٦٤ | إِنَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ...]] (۳) | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link158 | آيات ۱ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link158 | آيات ۱ - ۱۳ سوره جاثيه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link159 | غرض و مفاد كلى سوره مباركه جاثيه]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link159 | غرض و مفاد كلى سوره مباركه جاثيه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹# | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link161 | وجه اين كه فرمود: «در آسمان ها و زمين، علامت ها هست»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link163 | باران، رزقى است كه خداوند متعال، از آسمان نازل مى كند]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link167 | مقصود از ايمان به آيات خدا و معناى جمله «فَبِأىّ حَدِيثٍ بَعدَ الله وَ آيَاتِهِ يُؤمِنُون»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link163 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link169 | وصف حال هر «أفّاك أثِيم»، كه به آيات خدا استكبار ورزيده، استهزاء مى كنند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link167 | مقصود از ايمان به آيات خدا و معناى جمله | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link169 | وصف حال هر | |||
}} | }} | ||
خط ۲۲۲: | خط ۲۱۵: | ||
|title=آیه 3 سوره جاثيه | |title=آیه 3 سوره جاثيه | ||
|title_mode=replace | |title_mode=replace | ||
|keywords=آیه 3 سوره جاثيه,جاثيه 3,إِنَ فِي | |keywords=آیه 3 سوره جاثيه,جاثيه 3,إِنَ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ,تعدد آسمان ها,آثار مطالعه آفرینش,تشویق به مطالعه آفرینش,منشأ آفرینش,آیات آفاقى,وسعت آیات خدا,موانع تفکر در آفرینش,زمینه جهان بینى توحیدى,آثار حق ستیزى,آثار حق طلبى,زمینه حق پذیرى,زمینه حق طلبى,تشویقهاى خدا,حکمت خدا,درک حکمت خدا,درک قدرت خدا,قدرت خدا,نشانه هاى حکمت خدا,نشانه هاى قدرت خدا,آفات شناخت,منشأ قرآن,ادراک مؤمنان,آیات قرآن سوره الجاثية | ||
|description=إِنَ فِي | |description=إِنَ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ | ||
|image=Wiki_Logo.png | |image=Wiki_Logo.png | ||
|image_alt=الکتاب | |image_alt=الکتاب | ||
|site_name=الکتاب | |site_name=الکتاب | ||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۵ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۲۷
کپی متن آیه |
---|
إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ |
ترجمه
الجاثية ٢ | آیه ٣ | الجاثية ٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«آیَاتٍ»: دلائل فراوان بر وجود خدا، و نشانههای بزرگ بر یگانگی او.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۳ سوره جاثيه
- غرض و مفاد كلى سوره مباركه جاثيه
- وجه اين كه فرمود: «در آسمان ها و زمين، علامت ها هست»
- باران، رزقى است كه خداوند متعال، از آسمان نازل مى كند
- مقصود از ايمان به آيات خدا و معناى جمله «فَبِأىّ حَدِيثٍ بَعدَ الله وَ آيَاتِهِ يُؤمِنُون»
- وصف حال هر «أفّاك أثِيم»، كه به آيات خدا استكبار ورزيده، استهزاء مى كنند
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ «3»
همانا در آسمانها و زمين براى مؤمنان نشانههايى است.
نکته ها
خداوند، حكيم است، «الْحَكِيمِ» كتابش نيز حكيم است، «يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ» «1» پيامبرش نيز معلّم حكمت است. «يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» «2»*
كتاب خدا و آفرينش او در پيش چشم همه است، ليكن از كتابش تنها متّقين بهره مىگيرند «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ» «3» و از آفرينش تنها مؤمنان به ياد خدا مىافتند. «لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ»
پیام ها
1- قرآن، از همين حروف الفبا كه در اختيار همه است تأليف يافته و به تدريج نازل شده است. «حم، تَنْزِيلُ الْكِتابِ»
2- فرستادن كتاب و قانون از بزرگترين نعمتهاى الهى است. لذا قبل از نعمت آسمانها و زمين نام آن آمده است. «تَنْزِيلُ الْكِتابِ»
«1». يس، 1- 2.
«2». بقره، 129.
«3». بقره، 2.
جلد 8 - صفحه 513
3- در شيوهى تبليغ بايد اول جايگاه قرآن روشن شود، سپس از تذكّرات و دستورات آن پيروى شود. تَنْزِيلُ ... الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
4- قرآن هم اصالت دارد، «مِنَ اللَّهِ» هم مصونيّت. «الْعَزِيزِ»
5- نظام تشريع و تكوين از يك مبدأ هستند و با يكديگر هماهنگاند. تَنْزِيلُ الْكِتابِ ... إِنَّ فِي السَّماواتِ ...
6- مطالعه در طبيعت براى خداشناسى، مورد تشويق قرآن است. «إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ»
7- نه فقط آيات قرآن، بلكه صفحاتِ كتاب طبيعت، براى مؤمنان آيه و نشانه است. «السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ «3»
بعد از [ان] شواهد قدرت را بيان فرمايد:
1 و 2: إِنَّ فِي السَّماواتِ: بدرستى كه در آسمانها از نجوم سياره و كواكب ثابته، وَ الْأَرْضِ: و در زمينها از كوههاى راسيه و اشجار ظاهره و حيوانات درنده و ساير امور داله بر قدرت باهره الهيه، لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ: هر آينه نشانههائى است براى ايمان آورندگان به يگانگى پروردگار و قدرت صانع مختار.
3- از شواهد الهى:
جلد 12 - صفحه 39
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
حم «1» تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ «2» إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ «3» وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ ما يَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آياتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ «4»
وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ «5»
ترجمه
فرو فرستادن كتاب از خداوند ارجمند درست كردار است
همانا در آسمانها و زمين هر آينه آيتها براى گروندگانست
و در آفرينش شما و آنچه پراكنده ميسازد از جنبده آيتها است براى گروهى كه يقين ميكنند
و آمد و شد شب و روز در پى يكديگر و آنچه فرستاد خدا از آسمان از روزى پس زنده گردانيد بآن زمين را بعد از مردنش و تغيير دادن بادها بجهات و صفات آيتها است براى گروهى كه بعقل دريابند.
تفسير
خداوند متعال پس از افتتاح اين سوره مباركه به حم كه بيان آن گذشت تصريح فرموده بنزول قرآن از جانب خداى تواناى غالب ارجمند كه معانى مناسبه با لفظ عزيز است و حكيم داناى محكمكار درست كردارى است كه تمام افعال او بر طبق مصلحت و صواب است و بعدا اشاره فرموده است بآيات و علامات آفاقى و انفسى كه دلالت دارد بر وجود صانع داناى تواناى رحيم كريمى كه مثل و مانند و شريك ندارد چون در آسمانها از آفتاب و ماه و ستارگان و گردش آنها با نظم معيّن و در زمين از فواكه و اشجار و انواع نباتات براى انسان و دوابّ چنانچه قمّى ره فرموده آيات و علائم بسيارى است بر وجود چنين صانعى و براى انتفاع اهل ايمان از آنها خلق شده يا انتفاع از آنها مخصوص باهل ايمان است چنانچه گفتهاند كه اهل ايمان از آنها منتفع ميشوند و بهره ميبرند و در خلقت انسان و
جلد 4 صفحه 632
احوال طاريه بر آن از وقت نطفه بودن تا رسيدن بحدّ كمال و در خلقت حيوانات صحرائى و دريائى و هر جنبندهئى در زمين مخصوصا چهارپايان براى انتفاع انسان از آنها آيات و علائمى است كه دلالت بر توحيد حق دارد براى كسانيكه اهليّت براى يقين پيدا كردن از دليل بمدلول دارند نه كسانيكه قابل نيل باين مقام نيستند يا در مقام تحصيل آن بر نميآيند و در آمد و شد شبانه روز و كم و زياد شدن مقدار آن دو بحسب فصول و در آمدن باران از آسمان كه هم خودش رزق و روزى انسان و حيوان ميشود و هم وسيله روزى آنها و بيرون آمدن مأكولات از زمين ميگردد كه زمينهاى مرده را زنده ميكند و در بادهاى مختلف كه از شمال و جنوب و يمين و يسار ميوزد و ابر را حركت ميدهد و باختلاف فصول و حاجت اشجار و فواكه گرم و سرد و معتدل ميگردد و درختها را بارور ميكند و كشتيها را بساحل ميرساند و غير اينها علائم و آثارى است براى اثبات واجب الوجود ذى جود و كرمى كه عديل و نظير ندارد و ادراك دلالت اين قبيل از آيات سهلتر است كه باندك تعقّلى واضح ميشود و اختصاص باهل يقين و معرفت ندارد چون مبادى آنها محسوس و فوائدشان مأنوس است و لذا لقوم يعقلون فرموده است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الأَرضِ لَآياتٍ لِلمُؤمِنِينَ «3»
بدرستي که در آسمانها و زمين هر آينه آياتي است براي مؤمنين، آيات سماويه و ارضيّه از حد و حصر خارج است و آنچه که بتوان درك كرد خلقت انوار قدسيّه و ارواح و سرادقات و ملائكه و لوح و قلم و سدرة المنتهي و جنّة المأوي و عرش و كرسي و كرات جويّه از شمس و قمر و كواكب و بيت المعمور و غير اينها در عالم بالا، و در زمين از عناصر اربعه آب و خاك و هوا و نار، و از مركبات از جمادات و معادن و جواهرات، و از نباتات اشجار و فواكه و حبوبات و خضرويات، و از جن و شياطين و حيوانات بحري و برّي از سباع و هوامّ و انعام و طيور و وحوش، و از انسان اصناف مختلفه، و لكن اينکه آيات براي مؤمنين است که معتقد بخدا و رسول و دين و عقائد حقّه اسلاميّه باشند، و امّا ديگران يا بكلي مستند بخدا نميدانند يا بسياري از آنها را منكرند لذا ميفرمايد: إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الأَرضِ لَآياتٍ لِلمُؤمِنِينَ.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 3)- سپس به بیان آیات و نشانههای عظمت خدا در آفاق و انفس پرداخته، میگوید: «در آسمانها و زمین نشانههای فراوانی است برای آنها که اهل ایمانند و طالب حقند» (إِنَّ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآیاتٍ لِلْمُؤْمِنِینَ).
عظمت آسمانها از یک سو، و نظام شگفت انگیز آنها- که میلیونها سال میگذرد و برنامههای آنها بدون کمترین انحراف و دگرگونی ادامه مییابد- از سوی دیگر، و ساختمان زمین و عجائب آن از سوی سوم هر یک آیتی از آیات خداست.
نکات آیه
۱ - آیات و نشانه هاى خداوند، متجلى در گستره آسمان ها و زمین (من اللّه العزیز الحکیم . إنّ فى السموت و الأرض لأیت)
۲ - نمودهاى اقتدار و کاردانى خداوند، نمایان در نظام آسمان ها و زمین (العزیز الحکیم . إنّ فى السموت و الأرض لأیت)
۳ - جهان آفرینش، داراى آسمان هاى متعدد (السموت)
۴ - کتاب تشریع (قرآن) و کتاب تکوین (نظام طبیعت)، هر دو متکى به مبدئى یگانه، مقتدر و حکیم (تنزیل الکتب من اللّه العزیز الحکیم . إنّ فى السموت و الأرض لأیت ) از ارتباط دو آیه و این که در آیه قبل سخن از «کتاب تشریع» و در این آیه سخن از «نظام تکوین» به میان آمده است; همگونى و منشأ یگانه هر دو استفاده مى شود.
۵ - اهل ایمان و حق جویان، قادر به درک نمودهاى اقتدار و حکمت خداوند در هستى (العزیز الحکیم . إنّ فى السموت و الأرض لأیت للمؤمنین) آیات الهى در هستى، براى همه انسان ها است تا از آن نشانه ها، رو به ایمان آورده و یا در طریق ایمان استوار بمانند. با توجه به این نکته گفتنى است وصف «المؤمنین» نظر به کسانى دارد که اهل ایمان به حق و در جستوجوى آنند.
۶ - روحیه حق طلبى، زمینه پیدایش جهان بینى الهى در انسان (لأیت للمؤمنین)
۷ - تشویق انسان از سوى خداوند، به مطالعه و تأمل در نظام طبیعت به انگیزه حق جویى و حق پذیرى (إنّ فى السموت و الأرض لأیت للمؤمنین)
۸ - روحیه انکار و عناد در برابر حق، مانع بهرهورى معنوى و عرفانى انسان از ژرف کاوى در نظام طبیعت (إنّ فى السموت و الأرض لأیت للمؤمنین) وصف «للمؤمنین» این مفهوم را مى رساند که کافران و یا غافلانى که انگیزه حق جویى را ندارند، با ژرف کاوى در نظام آسمان ها و زمین، بهره اى بایسته از آن نمى برند.
موضوعات مرتبط
- آسمان: تعدد آسمان ها ۳
- آفرینش: آثار مطالعه آفرینش ۷; تشویق به مطالعه آفرینش ۷; منشأ آفرینش ۴
- آیات خدا: آیات آفاقى ۱; وسعت آیات خدا ۱
- تشریعوتکوین :۴
- تفکر: موانع تفکر در آفرینش ۸
- جهان بینى: زمینه جهان بینى توحیدى ۶
- حق: آثار حق ستیزى ۸; آثار حق طلبى ۶; زمینه حق پذیرى ۷; زمینه حق طلبى ۷
- خدا: تشویقهاى خدا ۷; حکمت خدا ۴; درک حکمت خدا ۵; درک قدرت خدا ۵; قدرت خدا ۴; نشانه هاى حکمت خدا ۲; نشانه هاى قدرت خدا ۲
- شناخت: آفات شناخت ۸
- قرآن: منشأ قرآن ۴
- مؤمنان: ادراک مؤمنان ۵
منابع