الحجر ٤٦: تفاوت میان نسخهها
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link143 | آيات ۲۶ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link143 | آيات ۲۶ - ۴۸ سوره حجر]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link144 | معناى خلقت انسان از | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link144 | معناى خلقت انسان از «صَلصَال مِن حَمَاءٍ مَسنُون»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link145 | توضيحاتى درباره | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link145 | توضيحاتى درباره حقیقت «جانّ» و «جنّ»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link148 | معناى كلمۀ «بَشَر»، در آيه شریفه]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link151 | توضیحی پیرامون معنای «تسویه» و «نفخ روح الهی در انسان»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link148 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link151 | وجه تقييد و تحديد لعنت بر شيطان، تا روز جزا]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷# | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link154 | ابليس مأمور به سجده بر نوع بشر بود،د نه تنها آدم]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link156 | «وقت معلوم»، به چه معناست و براى چه كسى معلوم است؟!]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۷#link151 | وجه تقييد و تحديد لعنت بر | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link157 | چرا شیطان، اغوای خود را به خدا نسبت داد و گفت: «ربّ بِما أغوَیتنی...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link159 | جواب كلّى، به مفسران مزبور]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link160 | معناى جملۀ شیطان که گفت: «لَأُزَيِّنَنَّ لَهُم فِى الأرض»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link154 | ابليس | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link161 | مراد از «بندگان مُخلَصين»، كه از اغواى شيطان مصون هستند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link162 | معناى آیه «هَذَا صِرَاطٌ عَلَىَّ مُستَقِيم»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link156 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link165 | مقصود از «عِبَادِى» در آيه شريفه و نقد نظر مفسّران در اين باره]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link157 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link167 | معناى اين كه جهنم هفت در دارد: «لَهَا سَبعَةُ أبوَاب...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link168 | «متّقين» در آيه شریفه، اعمّ از «مُخلَصِين» هستند]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link159 | جواب | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link169 | نقد سخن «فخر رازى» كه گفته است مراد از «متقين»، كسانى اند كه ازشرك بپرهيزند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link160 | معناى | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link161 | مراد از | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۸#link162 | معناى | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link165 | مقصود از | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link167 | معناى | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link168 | | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link169 | نقد | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link170 | بيان حال متقين در ورودشان به بهشت]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link170 | بيان حال متقين در ورودشان به بهشت]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link171 | قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link171 | قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link172 | رواياتى درباره | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۱۹#link172 | بحث روایتی: (رواياتى درباره برخی آیات گذشته)]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۰#link174 | رواياتى در بيان مراد از درهاى جهنم در آیه: «لَهَا سَبعَةُ أبوَاب...»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۰#link174 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۰#link175 | چند روايت در تفسير آیه: «إخوَاناً عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِين»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۲_بخش۲۰#link175 | چند روايت در تفسير | |||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۷ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۲۸
کپی متن آیه |
---|
ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ |
ترجمه
الحجر ٤٥ | آیه ٤٦ | الحجر ٤٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بِسَلامٍ»: به سلامت. با درود خدا و دربانان بهشت و فرشتگان به شما (نگا: رعد / ، یس / ، زمر / ). «آمِنِینَ»: در امن و در امان.
تفسیر
- آيات ۲۶ - ۴۸ سوره حجر
- معناى خلقت انسان از «صَلصَال مِن حَمَاءٍ مَسنُون»
- توضيحاتى درباره حقیقت «جانّ» و «جنّ»
- معناى كلمۀ «بَشَر»، در آيه شریفه
- توضیحی پیرامون معنای «تسویه» و «نفخ روح الهی در انسان»
- وجه تقييد و تحديد لعنت بر شيطان، تا روز جزا
- ابليس مأمور به سجده بر نوع بشر بود،د نه تنها آدم
- «وقت معلوم»، به چه معناست و براى چه كسى معلوم است؟!
- چرا شیطان، اغوای خود را به خدا نسبت داد و گفت: «ربّ بِما أغوَیتنی...»
- جواب كلّى، به مفسران مزبور
- معناى جملۀ شیطان که گفت: «لَأُزَيِّنَنَّ لَهُم فِى الأرض»
- مراد از «بندگان مُخلَصين»، كه از اغواى شيطان مصون هستند
- معناى آیه «هَذَا صِرَاطٌ عَلَىَّ مُستَقِيم»
- مقصود از «عِبَادِى» در آيه شريفه و نقد نظر مفسّران در اين باره
- معناى اين كه جهنم هفت در دارد: «لَهَا سَبعَةُ أبوَاب...»
- «متّقين» در آيه شریفه، اعمّ از «مُخلَصِين» هستند
- نقد سخن «فخر رازى» كه گفته است مراد از «متقين»، كسانى اند كه ازشرك بپرهيزند
- بيان حال متقين در ورودشان به بهشت
- قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است
- بحث روایتی: (رواياتى درباره برخی آیات گذشته)
- رواياتى در بيان مراد از درهاى جهنم در آیه: «لَهَا سَبعَةُ أبوَاب...»
- چند روايت در تفسير آیه: «إخوَاناً عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِين»
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «45» ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ «46»
همانا پرهيزكاران در باغها و (كنار) چشمه سارانند. (به آنان خطاب مىشود:) با سلامت و امنيّت به باغها وارد شويد.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ (46)
ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ: به ايشان گويند داخل شويد در اين بهشتها به سلامتى از آفات و ايمن شدگان از مكروهات و مضرات.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (45) ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ (46) وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ (47) لا يَمَسُّهُمْ فِيها نَصَبٌ وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجِينَ (48) نَبِّئْ عِبادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (49)
وَ أَنَّ عَذابِي هُوَ الْعَذابُ الْأَلِيمُ (50)
ترجمه
همانا پرهيزكاران هستند در باغها و سر چشمهها
گويند داخل شويد در آنها بسلامتى ايمنان
و بيرون نموديم آنچه بود در سينههاى ايشان از كينه برادرانند نشستگان بر تختها برابر يكديگر
نميرسد ايشانرا در آن تعبى و نباشند از آن بيرون شدگان
خبر ده بندگان مرا كه همانا منم آمرزنده مهربان
و همانا عذابم آنست عذاب دردناك.
تفسير
خداوند متعال بعد از بيان جايگاه اتباع شيطان جايگاه ابدى اهل تقوى و پرهيزكارى را كه احتراز از موافقت با هواى نفس و متابعت شيطان نمودهاند
جلد 3 صفحه 256
بيان فرموده كه آنها در باغها و چشمه سارها جاى دارند يا در بوستانهائى هستند كه در آنها چشمههاى آب و شير و شربت و شراب جارى است و ملائكه بايشان ميگويند داخل شويد در اين باغها بسلامتى و ايمنى از آفات و بليّات بامر خداوند متعال و متنعم شويد بنعم آن بدون انقطاع و زوال و يكى از خوشبختيهاى مهم آنها آنست كه قبلا خداوند كينه و عداوت و عناد و لجاج و حقد و حسد را از دلهاى آنها بيرون كرده و ايشان منزّه از اين صفات و مبرّى از تمامى آنها وارد بهشت ميشوند و برادروار در مقابل يكديگر بر تختهاى زرنگار مىنشينند و هيچگاه رنج و تعب و مشقّتى بر ايشان وارد نميشود و از آنجا بيرون نميروند و تا خدا خدائى دارد باقى و برقرار خواهند بود و نبايد گناهكاران مأيوس از اين رحمت رحيميّه باشند بلكه بايد بدانند كه بتوبه و انابه ميتوانند خود را از گناه پاك و باستحقاق نيل اين مقام برسانند لذا خداوند به پيغمبر خود امر ميفرمايد كه به بندگان من خبر ده كه من آمرزنده و مهربانم ولى اگر اصرار بر معصيت داشته باشند عذاب من هم سخت و دردناك است تا مقام خوف و رجاء آنها كامل گردد و از آثارش بهرهمند شوند و در كافى و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه و اللّه كسانى كه خداوند فرموده دلهاى ايشانرا از كينه پاك كرديم شمائيد و در روايت ديگر است كه و اللّه اراده نفرموده است باين غير شما را و ظاهرا مراد از شما شيعيان و مراد از غير اهل خلافند ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
ادخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ (46)
خطاب بمتقين است (که داخل شويد در آن بهشتها با سلامت و ايمن باشيد از عذاب الهي) اينکه خطاب در روز قيامت موقعي که تمام در صحراي محشر جمع ميشوند بتمام متقين بجميع درجات تقوي ميشوند که (ادخلوها) و اينکه امر نه وجوب دخول را دلالت دارد نه استحباب و لو اينكه در اصول معين شده که ظاهر امر وجوبست، بلكه مراد اجازه در دخولست چون مادامي که اجازه صادر نشده احدي حق دخول ندارد و فقط اجازه مختص بأهل تقوي است يعني غير مؤمن هر که باشد و هر چه باشد مقصر، يا قاصر حق دخول ندارد چه استحقاق عذاب داشته باشد چه نداشته باشد، فقط اطفال مؤمنين همين نحوي که در دنيا تابع اشرف ابوين هستند و احكام مؤمن بر آنها جاري ميشود در قيامت هم بتبع اشرف أبوين داخل در بهشت ميشوند ولي اطفال كفار چون تكليف نداشتند بتبع پدر و مادر داخل جهنم نميشوند بلي در دنيا تابع آنها هستند در أحكام كفر (بسلام) ممكن است مراد سلامتي از كليه آفات و بليات حتي موت باشد که دليل بر خلود است، و ممكن است تحية و درود باشد چنانچه ميفرمايد:
تَحِيَّتُهُم فِيها سَلامٌ إبراهيم آيه 23.
تَحِيَّتُهُم يَومَ يَلقَونَهُ سَلامٌ احزاب آيه 43.
(آمنين) از عذاب الهي و غضب پروردگاري و سخط خداوندي.
45
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 46)- دوم و سوم: سپس به دو نعمت مهم معنوی که «سلامت» و «امنیت» است اشاره میکند، سلامت از هرگونه رنج و ناراحتی، و امنیت از هرگونه خطر، میگوید: فرشتگان الهی به آنها خوش آمد گفته، میگویند: «داخل این باغها شوید با سلامت و امنیت کامل» (ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِینَ).
نکات آیه
۱- دعوت از تقواپیشگان براى ورود به بهشت، همراه با سلامت و امنیت کامل و به دور از هرگونه رنج، درد، ناخوشى و ناامنى است. (ادخلوها بسلم ءامنین) «باء» در «بسلام» در معناى «مصاحبت» به کار رفته است.
۲- تقواپیشگان، مجاز به ورود به هر قسمتى از باغهاى بهشتند.* (ادخلوها بسلم ءامنین) ذکر جمله «ادخلوها»، پس از آنکه گفته شد «متقین در بهشت قرار خواهند داشت»، ممکن است از این جهت باشد که آنان، در آزاد بودن در بخشهاى مختلف تردید داشته باشند که به آنها گفته مى شود: «با سلامت و امنیت وارد هر بخشى مى توانند بشوند».
۳- متقین با سلام و خوشامدگویى، وارد بهشت مى شوند. (ادخلوها بسلم ءامنین) برداشت فوق، مبتنى بر این است که مقصود از «سلام» همان سلام و درود گفتن متعارف باشد که جزء فرهنگ مسلمانان است.
۴- تقوا، پیامددار فرجامى سعادتمند همراه با سلامتى و امنیت کامل در آخرت (إن المتقین فى جنّ-ت ... ادخلوها بسلم ءامنین)
۵- سلامتى و امنیت، اهمیت و ارزشى چشمگیر در نزد انسانها دارد. (ادخلوها بسلم ءامنین) از اینکه خداوند، سلامتى و امنیت را از نخستین پاداشهاى تقواپیشگان در بهشت برشمرده و به انسانها، آنها را نوید داده است، مطلب فوق به دست مى آید.
روایات و احادیث
۶- «عن أبى عبدالله(ع): إن أمیرالمؤمنین(ع) لمّا بویع ... صعد المنبر فقال: ... أیّها الناس ... ألا و إن التقوى مطایا ذلل حمل علیها أهلها و اعطوا أزمّتها فأوردتهم الجنة و فتحت لهم أبوابها و وجدوا ریحها و طیبها و قیل لهم: «ادخلوها بسلام آمنین» ...;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده است: پس از آنکه با امیرالمؤمنین(ع) بیعت شد ... بالاى منبر رفت و فرمود:... اى مردم! آگاه باشید تقوا [همانند] مرکبهاى رامى است که اهل آن بر آنها سوار شده و زمام آنها به دست آنان است و آن مرکبها اهل خود را وارد بهشت مى کنند و درهاى آن جا براى آنان باز مى شود و نسیم و بوى خوش آن را مى یابند و به آنان گفته مى شود: ادخلوها بسلام آمنین ...».
موضوعات مرتبط
- امنیت: اهمیت امنیت ۵; عوامل امنیت اخروى ۴
- بهشت: دعوت به بهشت ۱
- بهشتیان ۱:
- تقوا: آثار تقوا ۴، ۶
- سعادت: عوامل سعادت اخروى ۴
- سلامتى: اهمیت سلامتى ۵; عوامل سلامتى اخروى ۴
- متقین: آزادى متقین در بهشت ۲; امنیت متقین در بهشت ۱; دعوت از متقین ۱; سلام به متقین در بهشت ۳; سلامت متقین در بهشت ۱; کیفیت ورود متقین به بهشت ۳، ۶
منابع
- ↑ کافى، ج ۸، ص ۶۷، ح ۲۳; نورالثقلین، ج ۳، ص ۱۹- ، ح ۶۷.