روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۷۳۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث

و روي الحسن بن محبوب عن جميل بن دراج او جميل بن صالح عن الفضيل بن يسار قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ مَوْلُودٍ لَيْسَ لَهُ مَا لِلرِّجَالِ وَ لَيْسَ لَهُ مَا لِلنِّسَاءِ قَالَ هَذَا يُقْرِعُ عَلَيْهِ اَلْإِمَامُ يَكْتُبُ عَلَى سَهْمٍ عَبْدَ اَللَّهِ وَ يَكْتُبُ عَلَى سَهْمٍ آخَرَ أَمَةَ اَللَّهِ ثُمَّ يَقُولُ اَلْإِمَامُ أَوِ اَلْمُقْرِعُ اَللَّهُمَّ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏ عََالِمَ اَلْغَيْبِ وَ اَلشَّهََادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبََادِكَ فِي مََا كََانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ‏ بَيِّنْ لَنَا أَمْرَ هَذَا اَلْمَوْلُودِ حَتَّى يُوَرَّثَ مَا فَرَضْتَ لَهُ فِي‏ كِتَابِكَ ثُمَّ يَطْرَحُ اَلسَّهْمَيْنِ فِي سِهَامٍ مُبْهَمَةٍ ثُمَّ تُجَالُ فَأَيُّهُمَا خَرَجَ وُرِّثَ عَلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۱

حسن بن محبوب، از جميل بن درّاج- يا جميل بن صالح- از فضيل بن- يسار روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره نوزادى سؤال‏ كردم كه نه آنچه مردان دارند دارد، و نه آنچه زنان دارند؟ فرمود: در اين باره امام قرعه مى‏افكند، و بر يك چوبه تير مينويسد: غلام خدا، و بر چوبه ديگر مينويسد: كنيز خدا، سپس امام يا متصدّى قرعه ميگويد: «خدايا تو آن اللَّه هستى كه معبود حقّى جز تو نيست. كه عالم نهان و آشكارى، تو ميان بندگانت در آن امور كه در آن اختلاف داشته‏اند حكم همى رانى، كار اين نوزاد را براى ما بيان فرما، تا سهمى را كه در كتاب خود براى او مقرّر داشته‏اى به ارث ببرد»، سپس آن دو چوبه تير را در ميان تيرهاى مبهمى مى‏افكنند، و پس از آن آنها را تكان ميدهند و هر تير را با هر نوشته‏اى كه بيرون آمد، بمقتضاى آن ارث او را تعيين ميكنند.