روایت:الکافی جلد ۸ ش ۵۰۶

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن ابي الصباح بن عبد الحميد عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :

وَ اَللَّهِ لَلَّذِي صَنَعَهُ‏ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ ع‏ كَانَ خَيْراً لِهَذِهِ اَلْأُمَّةِ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ اَلشَّمْسُ وَ اَللَّهِ لَقَدْ نَزَلَتْ هَذِهِ اَلْآيَةُ أَ لَمْ تَرَ إِلَى اَلَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقِيمُوا اَلصَّلاََةَ وَ آتُوا اَلزَّكََاةَ إِنَّمَا هِيَ طَاعَةُ اَلْإِمَامِ وَ طَلَبُوا اَلْقِتَالَ فَلَمََّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ اَلْقِتََالُ‏ مَعَ‏ اَلْحُسَيْنِ ع‏ قََالُوا رَبَّنََا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا اَلْقِتََالَ لَوْ لاََ أَخَّرْتَنََا إِلى‏ََ أَجَلٍ قَرِيبٍ‏ نُجِبْ دَعْوَتَكَ وَ نَتَّبِعِ اَلرُّسُلَ‏ أَرَادُوا تَأْخِيرَ ذَلِكَ إِلَى‏ اَلْقَائِمِ ع‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۶۶

محمد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: بخدا سوگند آن كارى را كه حسن بن على عليه السّلام كرد (از صلح با معاويه سودش) براى اين امت بهتر بود از آنچه خورشيد بر آن بتابد، بخدا سوگند اين آيه كه نازل شده: «آيا نديدى آن كسانى را كه بدانها گفته شده بود دست (از جنگ) بداريد، و نماز را بپا داريد و زكاة بدهيد» (سورة نساء آيه ۷۷) مقصود از آنها تنها اطاعت و فرمانبردارى از امام است، ولى (در مورد امام حسن عليه السّلام كه مردم را بصلح و سازش دعوت كرد آنها گوش نداده و) طالب جنگ شدند، و چون در مورد امام حسين عليه السّلام (و زمان آن حضرت) جنگ بر آنها مقرر شد «گفتند: پروردگارا چرا پيكار و جنگ را بر ما مقرر داشتى؟ چرا ما را تا مدتى نزديك مهلت ندادى تا دعوتت را بپذيريم و از رسولان پيروى كنيم ...» و مقصودشان تأخير آن تا زمان ظهور حضرت قائم عليه السّلام بود.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۷۸

محمّد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: بخدا سوگند كارى كه حسن بن على كرد [صلح با معاويه‏] از هر آنچه خورشيد بدان تابيده بهتر بود. بخدا سوگند منظور از اين آيه: أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ ... «۳» تنها فرمانبرى از امام است ولى ايشان خواهان جنگ شدند. و چون با حسين عليه السّلام جنگ بر آنها مقرّر شد گفتند: بار خدايا! چرا بر ما جنگ مقرّر داشتى؟ چرا ما را تا مدّتى كوتاه فرصت ندادى تا دعوتت را بپذيريم و از رسولان تو پيروى كنيم؟ مقصود آنها از تأخير همان زمان ظهور حضرت قائم عليه السّلام بود. __________________________________________________

(۳) «آيا نديدى آن كسانى را كه بدانها گفته شده بود دست [از جنگ‏] بداريد و نماز را به پا داريد و زكات دهيد» (سوره نساء/ آيه ۷۷).