روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۹۸

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

ابن محبوب عن عمرو بن ابي المقدام عن ابيه قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ إِنَ‏ اَلْعَامَّةَ يَزْعُمُونَ أَنَ‏ بَيْعَةَ أَبِي بَكْرٍ حَيْثُ اِجْتَمَعَ اَلنَّاسُ كَانَتْ رِضًا لِلَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ وَ مَا كَانَ اَللَّهُ لِيَفْتِنَ‏ أُمَّةَ مُحَمَّدٍ ص‏ مِنْ بَعْدِهِ فَقَالَ‏ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ أَ وَ مَا يَقْرَءُونَ‏ كِتَابَ اَللَّهِ‏ أَ وَ لَيْسَ اَللَّهُ يَقُولُ وَ مََا مُحَمَّدٌ إِلاََّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ اَلرُّسُلُ أَ فَإِنْ مََاتَ أَوْ قُتِلَ اِنْقَلَبْتُمْ عَلى‏ََ أَعْقََابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى‏ََ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اَللََّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اَللََّهُ اَلشََّاكِرِينَ‏ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ إِنَّهُمْ يُفَسِّرُونَ عَلَى وَجْهٍ آخَرَ فَقَالَ أَ وَ لَيْسَ قَدْ أَخْبَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ اَلَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ اَلْأُمَمِ أَنَّهُمْ قَدِ اِخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ اَلْبَيِّنَاتُ حَيْثُ قَالَ وَ آتَيْنََا عِيسَى اِبْنَ مَرْيَمَ‏ اَلْبَيِّنََاتِ وَ أَيَّدْنََاهُ‏ بِرُوحِ اَلْقُدُسِ‏ وَ لَوْ شََاءَ اَللََّهُ مَا اِقْتَتَلَ اَلَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ مََا جََاءَتْهُمُ اَلْبَيِّنََاتُ وَ لََكِنِ اِخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ وَ لَوْ شََاءَ اَللََّهُ مَا اِقْتَتَلُوا وَ لََكِنَّ اَللََّهَ يَفْعَلُ مََا يُرِيدُ وَ فِي هَذَا مَا يُسْتَدَلُّ بِهِ عَلَى أَنَّ أَصْحَابَ‏ مُحَمَّدٍ ص‏ قَدِ اِخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِهِ فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۸۷

عمرو بن ابى المقدام از پدرش روايت كند كه گويد: بامام باقر عليه السّلام گفتم: اهل سنت پندارند كه چون همه مردم زير بار بيعت ابو بكر رفتند پس اين كار مورد رضايت خداى عز و جل نيز بود، و خداوند چنان نيست كه امت محمد (ص) را پس از او بفتنه اندازد و گمراه كند!؟ حضرت باقر عليه السّلام فرمود: آيا كتاب خدا (قرآن) را نخوانده‏اند، آيا خدا نميفرمايد: «و محمد جز فرستاده‏اى نيست كه پيش از او فرستادگانى درگذشته‏اند آيا اگر او بميرد يا كشته شود شما بعقب باز گرديد، و هر كه بعقب باز گردد زيانى بخدا نرساند و خداوند پاداش دهد سپاسگزاران را» (سوره آل عمران آيه ۱۴۴). عرضكردم: آنها اين آيه را جور ديگرى تفسير كنند (يعنى ميگويند اين سخن بطور استفهام ذكر شده و دلالت بر وقوع آن ندارد؟- از مجلسى (ره)-). فرمود: آيا چنان نيست كه خداى عز و جل از امتهاى پيش از ايشان خبر داده كه آنها پس از آمدن دليلهاى قاطع روشن اختلاف كردند در آنجا كه فرمايد: «و بعيسى بن مريم حجتها (و دليلهاى روشن) داديم و او را بروح القدس كمك كرديم، و اگر خدا ميخواست آنها كه پس از پيغمبران آمدند با وجود دليلهائى كه بر ايشان آمده بود با يك ديگر كارزار نميكردند، ولى باز هم اختلاف كردند، از آنها كسانى بودند كه ايمان داشتند و كسانى بودند كه كفر ورزيدند، و اگر خدا ميخواست با هم كارزار نميكردند ولى خدا هر چه خواهد ميكند» (سوره بقره آيه ۲۵۳) و همين آيه دليل است بر اينكه اصحاب محمد (ص) نيز پس از او اختلاف كردند پس برخى ايمان داشتند و برخى كافر شدند. (مقصود امام عليه السّلام اين است كه وقوع اختلاف و ارتداد امتها پس از پيمبرشان مطلبى است كه بصريح قرآن اتفاق افتاده و شده است و چنان نيست كه خداوند امتى را كه پيغمبرشان از دنيا رفت از ارتداد و گمراهيشان جلوگيرى كند).

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۱۷

عمرو بن ابو المقدام از پدرش نقل مى‏كند كه گفته: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم:اهل سنّت چنين گمان مى‏برند كه چون همه مردم در بيعت با ابو بكر همداستان شدند پس اين امر مورد خشنودى پروردگار بوده است و چنين نيست كه خداوند امّت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را پس از او به فتنه افكند. امام باقر عليه السّلام فرمود: آيا ايشان كتاب خدا را نخوانده‏اند و پروردگار نمى‏فرمايد كه: وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى‏ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّهُ‏الشَّاكِرِينَ «۱». او مى‏گويد: به حضرت عرض كردم: آنها اين آيه را به گونه‏اى ديگر تفسير مى‏كنند. امام عليه السّلام فرمود: آيا اين گونه نيست كه خداوند عزّ و جلّ، پيرامون امّتهاى پيش از ايشان خبر داده كه پس از آمدن دلايل دندانشكن و روشن، با هم اختلاف يافتند و مى‏فرمايد: ... وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ وَ لكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَ لكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يُرِيدُ «۲»، و همين آيه، خود دليلى است بر آنكه ياران محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نيز پس از او با هم اختلاف يافتند و برخى از ايشان ايمان آوردند و پاره‏اى ديگر كفر ورزيدند. __________________________________________________

(۱) «و محمّد جز فرستاده‏اى نيست كه پيش از او فرستادگانى درگذشته‏اند، آيا اگر او بميرد يا كشته شود شما به عقب بازگرديد؟! و هر كه به عقب بازگردد زيانى بخدا نرساند، و خداوند پاداش دهد سپاسگزاران را» (سوره آل عمران/ آيه ۱۴۴).
(۲) «و به عيسى بن مريم حجّتها داديم و او را با روح القدس يارى رسانديم، و اگر خدا مى‏خواست آنها كه پس از پيامبران آمدند با وجود دليلهايى كه برايشان آمده بود با يك ديگر كارزار نمى‏كردند، ولى باز هم اختلاف كردند، از آنها كسانى بودند كه ايمان داشتند و كسانى بودند كه كفر ورزيدند، و اگر خدا مى‏خواست با هم كارزار نمى‏كردند، ولى خدا هر چه خواهد مى‏كند» (سوره بقره/ آيه ۲۵۳).