الصافات ١١٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(←تفسیر) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لَقَد|لَقَدْ]] [[شامل این ریشه::قد| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::مَنَنّا|مَنَنَّا]] [[کلمه غیر ربط::مَنَنّا| ]] [[شامل این ریشه::منن| ]][[ریشه غیر ربط::منن| ]][[شامل این کلمه::عَلَى|عَلَى]] [[شامل این ریشه::على| ]][[شامل این کلمه::مُوسَى|مُوسَى]] [[کلمه غیر ربط::مُوسَى| ]] [[شامل این ریشه::موسى| ]][[ریشه غیر ربط::موسى| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::هَارُون|هَارُونَ]] [[کلمه غیر ربط::هَارُون| ]] [[شامل این ریشه::هارون| ]][[ریشه غیر ربط::هارون| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لَقَد|لَقَدْ]] [[شامل این ریشه::قد| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[شامل این کلمه::مَنَنّا|مَنَنَّا]] [[کلمه غیر ربط::مَنَنّا| ]] [[شامل این ریشه::منن| ]][[ریشه غیر ربط::منن| ]][[شامل این کلمه::عَلَى|عَلَى]] [[شامل این ریشه::على| ]][[شامل این کلمه::مُوسَى|مُوسَى]] [[کلمه غیر ربط::مُوسَى| ]] [[شامل این ریشه::موسى| ]][[ریشه غیر ربط::موسى| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::هَارُون|هَارُونَ]] [[کلمه غیر ربط::هَارُون| ]] [[شامل این ریشه::هارون| ]][[ریشه غیر ربط::هارون| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَ هَارُونَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=و بهراستی بر موسی و هارون بسی منّت نهادیم. | |-|صادقی تهرانی=و بهراستی بر موسی و هارون بسی منّت نهادیم. | ||
|-|معزی=و همانا منّت نهادیم بر موسی و هارون | |-|معزی=و همانا منّت نهادیم بر موسی و هارون | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">And We blessed Moses and Aaron.</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/037114.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/037114.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::114|١١٤]] | قبلی = الصافات ١١٣ | بعدی = الصافات ١١٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لَقَدْ مَنَنَّا ...»: واقعاً نعمتهای گرانبها و ارزشمندی دادیم، منّت، اگر جنبه عملی داشته باشد، زیبا و پسندیده است و مراد نعمتهای بزرگ و سنگین است. و اگر با لفظ و سخن باشد، زشت و بدنما است. | «لَقَدْ مَنَنَّا ...»: واقعاً نعمتهای گرانبها و ارزشمندی دادیم، منّت، اگر جنبه عملی داشته باشد، زیبا و پسندیده است و مراد نعمتهای بزرگ و سنگین است. و اگر با لفظ و سخن باشد، زشت و بدنما است. | ||
خط ۲۶: | خط ۳۴: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link153 | آيات ۱۱۴ - | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link154 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link153 | آيات ۱۱۴ - ۱۳۲ سوره صافّات]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link154 | خلاصه اى از داستان موسى و هارون و الیاس«ع»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link156 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link156 | بحث روايتی]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link157 | سخنى پيرامون داستان | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۹#link157 | سخنى پيرامون داستان الياس«ع»]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۵۹#link62 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۵۹#link62 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى مُوسى وَ هارُونَ «114» وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ «115» وَ نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِينَ «116» | |||
و به راستى ما بر موسى و هارون منّت نهاديم. و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم. و آنان را يارى كرديم، پس غالب آمدند (و پيروز شدند). | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى مُوسى وَ هارُونَ (114) | |||
بعد از آن ذكر انعام بر حضرت موسى و هارون عليهما السلام را فرمايد: | |||
وَ لَقَدْ مَنَنَّا: و هر آينه منت گذارديم، يعنى انعام فرموديم، عَلى مُوسى وَ هارُونَ: به موسى بن عمران و برادر او هارون، نعمت رسالت و نبوت را، يا بر نعم دينى و دنيوى. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى مُوسى وَ هارُونَ (114) وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115) وَ نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِينَ (116) وَ آتَيْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِينَ (117) وَ هَدَيْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ (118) | |||
وَ تَرَكْنا عَلَيْهِما فِي الْآخِرِينَ (119) سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ (120) إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121) إِنَّهُما مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122) | |||
ترجمه | |||
و بتحقيق منّت نهاديم بر موسى و هارون | |||
و نجات داديم آن دو و قومشانرا از اندوه بزرگ | |||
و يارى كرديم آنانرا پس بودند ايشان غلبهكنندگان | |||
و داديم بآن دو كتاب واضحى را | |||
و هدايت نموديم آن دو را براه راست | |||
و باقى گذارديم براى آندو در آيندگان | |||
ذكر خير سلام بر موسى و هارون را | |||
همانا ما اينچنين پاداش ميدهيم نيكوكارانرا | |||
همانا آن دواند از بندگان ما كه گروندگانند. | |||
تفسير | |||
خداوند منّان منّت نهاد بر حضرت موسى و هارون از پيغمبران بنى اسرائيل بنبوّت و رسالت و معجزات بسيار و منافع دينى و دنيوى بيشمار و نجات داد آن دو و تمام آنطائفه را كه دوازده قبيله بودند معروف بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان رحم نمىنمودند و شرح حالشان مكرّر ذكر شده كه بچه اعمال شاقهاى وادارشان ميكردند و خداوند ببركت آن دو وجود محترم نصرت داد ايشان را بر دشمنانشان و بر آنها غلبه نمودند بطوريكه نا انقراض عالم ذكر آن در السنه و افواه باقى است و بالاتر از همه آنكه خداوند كتاب تورية را كه مشتمل بر احكام بليغه و نصائح و مواعظ شافيه وافيه كافيه براى اداره امور دنيوى و اخروى آنها در آن عصر تا زمان حضرت عيسى عليه السّلام بود بآن دو عنايت فرمود و بشارت داد در آن معجزه پيغمبر آخر الزّمان از نسل حضرت اسمعيل كه عموى آنها بود و اولاد او را برادران خودشان ميخواندند و آنكه دين او كامل كننده تمام اديان و تا روز قيامت باقى است و هدايت نمود آن دو را براه راست بهشت و ولايت امير المؤمنين و ائمه طاهرين عليهم السلام و بقيّه آيات در قصّه نوح عليه السّلام بيان شد. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَقَد مَنَنّا عَلي مُوسي وَ هارُونَ (114) | |||
و هر آينه بتحقيق منت گذارديم ما بر موسي و هارون. | |||
اما منتهاي بر موسي بسيار است نطفه او زير تخت فرعون منعقد شد حمل مادرش تا حين ولادت مخفي بود در ميان تنور آتش مصون و محفوظ بود در رود نيل انداخته شد و بدست فرعون آمد و در دامن او نشست و محبت او را در قلب فرعون انداخت و پس از قتل قبطي فرار بطرف مدين رفت و نزد شعيب چندين سال ماند و پس از اينکه مبعوث برسالت و اولو العزمي شد و هارون هم مقام نبوت و هم مقام رسالت و هم مقام وصايت را دارا شد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 114)- مواهب الهی بر موسی و هارون: در اینجا به گوشهای از الطاف الهی نسبت به «موسی» و برادرش «هارون» اشاره شده، نخست میگوید: «ما به موسی و هارون منت بخشیدیم» و آنها را مرهون نعمتهای خود ساختیم (وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلی مُوسی وَ هارُونَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
خط ۵۹: | خط ۱۴۹: | ||
[[رده:فضایل موسى]][[رده:نعمتهاى موسى]][[رده:مشمولان نعمت]][[رده:فضایل هارون]][[رده:نعمتهاى هارون]] | [[رده:فضایل موسى]][[رده:نعمتهاى موسى]][[رده:مشمولان نعمت]][[رده:فضایل هارون]][[رده:نعمتهاى هارون]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الصافات ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الصافات ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 114 سوره صافات | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 114 سوره صافات,صافات 114,وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَ هَارُونَ,فضایل موسى,نعمتهاى موسى,مشمولان نعمت,فضایل هارون,نعمتهاى هارون,آیات قرآن سوره الصافات | |||
|description=وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَ هَارُونَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۴۵
کپی متن آیه |
---|
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَ هَارُونَ |
ترجمه
الصافات ١١٣ | آیه ١١٤ | الصافات ١١٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لَقَدْ مَنَنَّا ...»: واقعاً نعمتهای گرانبها و ارزشمندی دادیم، منّت، اگر جنبه عملی داشته باشد، زیبا و پسندیده است و مراد نعمتهای بزرگ و سنگین است. و اگر با لفظ و سخن باشد، زشت و بدنما است.
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى مُوسى وَ هارُونَ «114» وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ «115» وَ نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِينَ «116»
و به راستى ما بر موسى و هارون منّت نهاديم. و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم. و آنان را يارى كرديم، پس غالب آمدند (و پيروز شدند).
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى مُوسى وَ هارُونَ (114)
بعد از آن ذكر انعام بر حضرت موسى و هارون عليهما السلام را فرمايد:
وَ لَقَدْ مَنَنَّا: و هر آينه منت گذارديم، يعنى انعام فرموديم، عَلى مُوسى وَ هارُونَ: به موسى بن عمران و برادر او هارون، نعمت رسالت و نبوت را، يا بر نعم دينى و دنيوى.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى مُوسى وَ هارُونَ (114) وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115) وَ نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِينَ (116) وَ آتَيْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِينَ (117) وَ هَدَيْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ (118)
وَ تَرَكْنا عَلَيْهِما فِي الْآخِرِينَ (119) سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ (120) إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121) إِنَّهُما مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122)
ترجمه
و بتحقيق منّت نهاديم بر موسى و هارون
و نجات داديم آن دو و قومشانرا از اندوه بزرگ
و يارى كرديم آنانرا پس بودند ايشان غلبهكنندگان
و داديم بآن دو كتاب واضحى را
و هدايت نموديم آن دو را براه راست
و باقى گذارديم براى آندو در آيندگان
ذكر خير سلام بر موسى و هارون را
همانا ما اينچنين پاداش ميدهيم نيكوكارانرا
همانا آن دواند از بندگان ما كه گروندگانند.
تفسير
خداوند منّان منّت نهاد بر حضرت موسى و هارون از پيغمبران بنى اسرائيل بنبوّت و رسالت و معجزات بسيار و منافع دينى و دنيوى بيشمار و نجات داد آن دو و تمام آنطائفه را كه دوازده قبيله بودند معروف بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان رحم نمىنمودند و شرح حالشان مكرّر ذكر شده كه بچه اعمال شاقهاى وادارشان ميكردند و خداوند ببركت آن دو وجود محترم نصرت داد ايشان را بر دشمنانشان و بر آنها غلبه نمودند بطوريكه نا انقراض عالم ذكر آن در السنه و افواه باقى است و بالاتر از همه آنكه خداوند كتاب تورية را كه مشتمل بر احكام بليغه و نصائح و مواعظ شافيه وافيه كافيه براى اداره امور دنيوى و اخروى آنها در آن عصر تا زمان حضرت عيسى عليه السّلام بود بآن دو عنايت فرمود و بشارت داد در آن معجزه پيغمبر آخر الزّمان از نسل حضرت اسمعيل كه عموى آنها بود و اولاد او را برادران خودشان ميخواندند و آنكه دين او كامل كننده تمام اديان و تا روز قيامت باقى است و هدايت نمود آن دو را براه راست بهشت و ولايت امير المؤمنين و ائمه طاهرين عليهم السلام و بقيّه آيات در قصّه نوح عليه السّلام بيان شد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَقَد مَنَنّا عَلي مُوسي وَ هارُونَ (114)
و هر آينه بتحقيق منت گذارديم ما بر موسي و هارون.
اما منتهاي بر موسي بسيار است نطفه او زير تخت فرعون منعقد شد حمل مادرش تا حين ولادت مخفي بود در ميان تنور آتش مصون و محفوظ بود در رود نيل انداخته شد و بدست فرعون آمد و در دامن او نشست و محبت او را در قلب فرعون انداخت و پس از قتل قبطي فرار بطرف مدين رفت و نزد شعيب چندين سال ماند و پس از اينکه مبعوث برسالت و اولو العزمي شد و هارون هم مقام نبوت و هم مقام رسالت و هم مقام وصايت را دارا شد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 114)- مواهب الهی بر موسی و هارون: در اینجا به گوشهای از الطاف الهی نسبت به «موسی» و برادرش «هارون» اشاره شده، نخست میگوید: «ما به موسی و هارون منت بخشیدیم» و آنها را مرهون نعمتهای خود ساختیم (وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلی مُوسی وَ هارُونَ).
نکات آیه
۱ - موسى و هارون(علیهماالسلام)، برخوردار از احسان ها و نعمت هاى خداوند (و لقد مننّا على موسى و هرون) «مَنّ» به معناى «أحسَنَ» (احسان کرد) و «أنعم» (نعمت داد) است.
۲ - موسى و هارون (علیهماالسلام)، مورد لطف و عنایت ویژه خداوند (و لقد مننّا على موسى و هرون) تصریح خداوند به این که به موسى و هارون نعمت دادیم - در حالى که همه انسان ها از نعمت هاى الهى برخورداراند - گویاى این حقیقت است که این دو پیامبر، از لطف و عنایت بزرگ و ویژه اى برخوردار بودند.
موضوعات مرتبط
- موسى(ع): فضایل موسى(ع) ۱، ۲; نعمتهاى موسى(ع) ۱
- نعمت: مشمولان نعمت ۱
- هارون(ع): فضایل هارون(ع) ۱، ۲; نعمتهاى هارون(ع) ۱
منابع