روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۶۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن هشام بن سالم و ابي ايوب الخزاز جميعا عن ابي عبد الله ع قال :

جَاءَ اَلْفُقَرَاءُ إِلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ إِنَّ اَلْأَغْنِيَاءَ لَهُمْ مَا يُعْتِقُونَ وَ لَيْسَ لَنَا وَ لَهُمْ مَا يَحُجُّونَ وَ لَيْسَ لَنَا وَ لَهُمْ مَا يَتَصَدَّقُونَ وَ لَيْسَ لَنَا وَ لَهُمْ مَا يُجَاهِدُونَ وَ لَيْسَ لَنَا فَقَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ مَنْ كَبَّرَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ عِتْقِ مِائَةِ رَقَبَةٍ وَ مَنْ سَبَّحَ اَللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ سِيَاقِ مِائَةِ بَدَنَةٍ وَ مَنْ حَمِدَ اَللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ حُمْلاَنِ مِائَةِ فَرَسٍ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ‏ بِسُرُجِهَا وَ لُجُمِهَا وَ رُكُبِهَا وَ مَنْ قَالَ‏ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ اَلنَّاسِ عَمَلاً ذَلِكَ اَلْيَوْمَ إِلاَّ مَنْ زَادَ قَالَ فَبَلَغَ ذَلِكَ اَلْأَغْنِيَاءَ فَصَنَعُوهُ قَالَ فَعَادَ اَلْفُقَرَاءُ إِلَى‏ اَلنَّبِيِّ ص‏ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ قَدْ بَلَغَ اَلْأَغْنِيَاءَ مَا قُلْتَ فَصَنَعُوهُ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ ذََلِكَ فَضْلُ اَللََّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشََاءُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۱۹

از هشام بن سالم و أبى ايوب خزّاز، هر دو، از امام صادق (ع) فرمود: مستمندان و فقراء خدمت رسول خدا (ص) آمدند و گفتند: يا رسول اللَّه! راستى توانگران دارند كه بنده آزاد كنند و ما نداريم، دارند كه به حجّ بروند و ما نداريم، دارند چيزى كه صدقه بدهند و ما نداريم، دارند آنچه كه بدان در راه خدا جهاد كنند و ما نداريم، رسول خدا (ص) فرمود: هر كه صد بار «اللَّه اكبر» گويد، نزد خدا عز و جل بهتر از آزاد كردن صد بنده، و هر كه خدا را صد بار تسبيح گويد بهتر است از راندن صد شتر به قربانگاه حجّ، و هر كه خدا را صد بار حمد گويد بهتر است از تقديم يك صد اسب براى جهاد در راه خدا با زين و لجام و سوارش، و هر كه صد بار بگويد: «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ»، در آن روز از همه مردم بهتر عمل كرده است جز كسى كه بر آن افزوده باشد. فرمود: اين گزارش به توانگران رسيد و آن را به كار بستند، گويد: مستمندان نزد رسول خدا (ص) برگشتند و گفتند: يا رسول اللَّه! آنچه فرموديد، به توانگران رسيده و آن را به كار بستند، رسول خدا (ص) فرمود: اين فضل خدا است، به هر كه خواهد مى‏دهدش‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۶۷

هشام بن سالم و أبى ايوب خزاز هر دو از حضرت صادق عليه السّلام حديث كنند كه فرمود: فقراء و مستمندان خدمت رسول خدا (ص) آمدند و عرضكردند: اى رسول خدا، همانا اغنياء و توانگران (آن اندازه مال) دارند كه بنده آزاد كنند و ما نداريم؟ (و همچنين) دارند كه حج كنند و ما نداريم، و (نيز) دارند چيزى كه صدقه دهند و ما نداريم (و هم) دارند كه چيزى بدان جهاد كنند و ما نداريم (و در نتيجه ما بواسطه ندارى از ثواب اين اعمال محروم و بى‏بهره هستيم؟) پس رسول خدا (ص) (در پاسخشان) فرمود: هر كه صد بار «اللَّه اكبر» بگويد بهتر است از آزاد كردن صد بنده، و هر كه صد بار «سبحان اللَّه» بگويد بهتر است از راندن صد شتر (براى قربانى كردن در حج) و هر كه خدا را صد بار حمد گويد بهتر است از فرستادن صد اسب با زين و لجام و سوار آن در راه خدا (براى جهاد) و هر كه صد بار بگويد: « لا اله الا اللَّه‏ » در آن روز از نظر عمل بهترين مردم است مگر (از) كسى كه زيادتر گفته باشد، (حضرت صادق عليه السّلام) فرمود: اين خبر بگوش اغنياء رسيد آنها (آنچه پيغمبر (ص) فرموده بود) بكار بستند، فرمود: پس فقراء دوباره نزد رسول خدا (ص) بازگشتند و عرضكردند: اى رسول خدا آنچه فرموديد بگوش اغنياء رسيد و آنان (نيز) آن را بكار بستند (و اكنون هر دو ثواب را دريافت كنند؟) فرمود: اين فضل خدا است بهر كه خواهد دهد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۸۱

على بن ابراهيم روايت كرده است، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از هشام بن سالم و ابو ايّوب خزّاز هر دو، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «فقرا به خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدند و عرض كردند: يا رسول اللَّه! به درستى كه اغنيا را چيزى هست كه بنده آزاد مى‏كنند و ما را نيست، و ايشان را چيزى هست كه حج مى‏گذارند و ما را نيست، و ايشان را چيزى هست كه صدقه مى‏دهند و ما را نيست، و ايشان را چيزى هست كه جهاد مى‏نمايند و ما را نيست. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: هر كه صد مرتبه خداى- تعالى- را به بزرگى ياد كند؛ يعنى به اين شماره «اللَّه اكبر» بگويد، بهتر باشد از آزاد كردن صد بنده. و هر كه صد مرتبه «سُبحانَ اللَّه» بگويد، بهتر باشد از راندن صد شتر فربه كه با خود به حج برد كه آنها را از براى خدا بكشد. و هر كه صد مرتبه «الْحَمْدُ لِلَّهِ» بگويد، بهتر باشد از بار كردن صد اسب در راه خدا با زين و لجام و سواران آنها، كه همه از او باشد و به جهاد فرستد. و هر كه صد مرتبه «لا الهَ الّا اللَّه» بگويد، بهترين مردم باشد در آن روز، از روى عمل، مگر كسى كه زياد كند و بر صد بيفزايد». حضرت صادق عليه السلام فرمود كه: «اين خبر به اغنيا رسيد. پس ايشان نيز اين را به جا آوردند». و فرمود كه: «فقرا به خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله بازگشتند و عرض كردند كه: يا رسول اللَّه! آن‏چه فرمودى، به اغنيا رسيده و ايشان نيز آن را به جا آورده‏اند. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ» «۲»؛ يعنى: اين فضل خدا است كه مى‏دهد آن را به هر كه مى‏خواهد». ( ۲). جمعه، ۴.