روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۷۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن محبوب عن ابراهيم بن مهزم عن الحكم بن سالم قال :

دَخَلَ قَوْمٌ فَوَعَظَهُمْ ثُمَّ قَالَ مَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ وَ قَدْ عَايَنَ‏ اَلْجَنَّةَ وَ مَا فِيهَا وَ عَايَنَ‏ اَلنَّارَ وَ مَا فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تُصَدِّقُونَ‏ بِالْكِتَابِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۶۹

از حكم بن سالم، گويد: مردمى وارد شدند (نزد امام باقر و يا امام صادق ع- از مجلسى ره) و آنها را پند داد و موعظه كرد و سپس فرمود: هيچ كدام شماها نيست جز اينكه بهشت و آنچه در آن است به چشم خود ديده، و دوزخ و آنچه در آن است به چشم خود ديده است، اگر قرآن را باور داريد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۹۶

حكم بن سالم گويد: دسته‏اى از مردم وارد شدند (بر حضرت باقر و يا حضرت صادق عليهما السلام- چنانچه مجلسى (ره) گويد) پس آن حضرت آنها را موعظه كرد، سپس فرمود: هيچ كدام از شما نيست جز اينكه بهشت را با آنچه در آنست بچشم خود ديده، و دوزخ و آنچه در آنست ديده است اگر قرآن را راست و درست دانيد (و آن را باور داريد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۷۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن محبوب، از ابراهيم بن مهزم، از حكم بن سالم روايت كرده است كه گفت: گروهى داخل شدند. پس ايشان را موعظه كرد. بعد از آن، گفت كه: «هيچ‏يك از شما نيست، مگر آنكه بهشت و آنچه را كه در آن است به چشم خويش ديده‏ايد، و دوزخ و آنچه را كه در آن است معاينه نموده‏ايد، اگر چنان باشيد كه به كتاب خدا تصديق كنيد، و آن را باور داريد».