روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۳۷۶

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد عن محمد بن هارون بن عمران الهمذاني قال :

كَانَ‏ لِلنَّاحِيَةِ عَلَيَّ خَمْسُمِائَةِ دِينَارٍ فَضِقْتُ بِهَا ذَرْعاً ثُمَّ قُلْتُ فِي نَفْسِي لِي حَوَانِيتُ اِشْتَرَيْتُهَا بِخَمْسِمِائَةٍ وَ ثَلاَثِينَ دِينَاراً قَدْ جَعَلْتُهَا لِلنَّاحِيَةِ بِخَمْسِمِائَةِ دِينَارٍ وَ لَمْ أَنْطِقْ بِهَا فَكَتَبَ إِلَى‏ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ اِقْبِضِ اَلْحَوَانِيتَ‏ مِنْ‏ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ‏ بِالْخَمْسِمِائَةِ دِينَارٍ اَلَّتِي لَنَا عَلَيْهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۵۵۵

از محمد بن هارون بن عمران همدانى گفت: من پانصد اشرفى به ناحيه بدهكار بودم و كار بر من تنگ شد و با خود گفتم: دكّانهائى دارم كه به ۵۳۰ دينار خريده‏ام و آنها را به بهاى ۵۰۰ دينار بدهى خود به ناحيه واگذارم و سخنى در اين باره به زبان نياوردم، پس به محمد بن جعفر نوشت: آن دكّانها را از محمد بن هارون به عوض ۵۰۰ دينار طلا كه از او مى‏خواهيم دريافت كن (محمد بن جعفر همان اسدى است كه گذشت- از مجلسى ره).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۴۶۶

محمد بن هارون گويد: پانصد دينار از ناحيه (بابت سهم امام) بعهده من بود، و من دست تنگ و ناراحت بودم، با خود گفتم: من دكانهائى دارم كه آنها را به ۵۳۰ دينار خريده‏ام، بجاى ۵۰۰ دينار ناحيه ميگذارم و اين مطلب را بزبان نياوردم، حضرت بمحمد بن جعفر نوشت: دكانها را از محمد بن هارون بگير بجاى ۵۰۰ دينارى كه از او ميخواهيم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۷۸۷

على بن محمد، از محمد بن هارون بن عمران همدانى روايت كرده است كه گفت: از براى ناحيه مقدّسه بر من پانصد اشرفى بود كه حضرت آن مبلغ را از من طلب داشت و من از دادن آن عاجز بودم و دستم به آن نمى‏رسيد. بعد از آن، در دل خود گفتم كه مرا دكّانى چند است كه آنها را به پانصد و سى اشرفى خريده‏ام، آنها را از براى ناحيه مقدّسه قرار دادم به پانصد اشرفى كه بايد بدهم و به اين اراده گويا نشدم و به زبان نياوردم. پس آن حضرت به محمد بن جعفر نوشت كه: «دكّان‏ها را از محمد بن هارون بگير، در عوض پانصد اشرفى كه ما را بر او هست و از او طلب داريم».