الانسان ١٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(QRobot edit)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::عَيْنا|عَيْناً]] [[کلمه غیر ربط::عَيْنا| ]] [[شامل این ریشه::عين‌| ]][[ریشه غیر ربط::عين‌| ]][[شامل این کلمه::فِيهَا|فِيهَا]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::تُسَمّى|تُسَمَّى‌]] [[کلمه غیر ربط::تُسَمّى| ]] [[شامل این ریشه::سمو| ]][[ریشه غیر ربط::سمو| ]][[شامل این ریشه::وسم‌| ]][[ریشه غیر ربط::وسم‌| ]][[شامل این کلمه::سَلْسَبِيلا|سَلْسَبِيلاً]] [[کلمه غیر ربط::سَلْسَبِيلا| ]] [[شامل این ریشه::سلسبيل‌| ]][[ریشه غیر ربط::سلسبيل‌| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::عَيْنا|عَيْناً]] [[کلمه غیر ربط::عَيْنا| ]] [[شامل این ریشه::عين‌| ]][[ریشه غیر ربط::عين‌| ]][[شامل این کلمه::فِيهَا|فِيهَا]] [[شامل این ریشه::فى‌| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[شامل این کلمه::تُسَمّى|تُسَمَّى‌]] [[کلمه غیر ربط::تُسَمّى| ]] [[شامل این ریشه::سمو| ]][[ریشه غیر ربط::سمو| ]][[شامل این ریشه::وسم‌| ]][[ریشه غیر ربط::وسم‌| ]][[شامل این کلمه::سَلْسَبِيلا|سَلْسَبِيلاً]] [[کلمه غیر ربط::سَلْسَبِيلا| ]] [[شامل این ریشه::سلسبيل‌| ]][[ریشه غیر ربط::سلسبيل‌| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|عَيْناً فِيهَا تُسَمَّى‌ سَلْسَبِيلاً
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=چشمه‌ای در آن‌جا که سلسبیل نامیده می‌شود.
|-|صادقی تهرانی=چشمه‌ای در آن‌جا که سلسبیل نامیده می‌شود.
|-|معزی=چشمه‌ای در آن که نامیده شود سلسبیل‌
|-|معزی=چشمه‌ای در آن که نامیده شود سلسبیل‌
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">A spring therein named Salsabeel. </div>
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/076018.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/076018.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره الانسان | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::18|١٨]] | قبلی = الانسان ١٧ | بعدی = الانسان ١٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الانسان | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::18|١٨]] | قبلی = الانسان ١٧ | بعدی = الانسان ١٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
خط ۳۲: خط ۴۰:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link127 | آيات ۱ - ۲۲، سوره دهر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link127 | آيات ۱ - ۲۲  سوره دهر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link128 | اشاره به مضامين سوره مباره دهر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link128 | اشاره به مضامين سورۀ دهر]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link129 | مراد از اينكه انسان شى ء مذكورى نبوده ، و احتجاجى كه اين بيان متضمّن است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link129 | مراد از اين كه انسان شئ قابل ذكرى نبوده]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link130 | مقصود از ابتلاء انسان (نبتليه ) و آنچه از تفريع ((فجعلناه سميعا بصيرا)) بر آناستفاده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link131 | معناى شكر و كفر و دو نكته اى كه از آيه : ((انّا هديناهالسبيل امّا شاكرا و كفورا)) استفاده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link132 | فرق بين هدايت تكوينى و هدايت تشريعى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link132 | فرق بين هدايت تكوينى و هدايت تشريعى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link133 | بيان اينكه فطرت و خلقت آدمى شاهد بر حقّ و واجب الاتّباع بودن دعوت تشريعى الهىاست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link134 | مراد از «ابرار» و صفات آنان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link134 | مراد از ((ابرار))، و صفات ايشان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link135 | بیان تجسم اعمال «ابرار» در جهان آخرت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link135 | توضيحى در مورد تنعّم ابرار و نوشيدنشان از چشمه اى كه ((يشرب بها عباداللّه ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link136 | سبب و محلّ نزول آيه: «وَ يُطعِمُونَ الطّعامَ عَلى حُبِّهِ...»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۵#link136 | مفاد، سبب و محلّ نزول آيه : ((و يطعمون الطعام على حبّه ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link137 | معناى انجام عمل «لِوَجه اللّه» چیست؟]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link137 | معناى اينكه عملى به خاطر وجه اللّه انجام شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link138 | وصف نعمت هاى بهشتى ابرار]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link138 | وصف نعمت هاى بهشتى ابرار كه در مقابل صبرشان در راه خدا داده شده اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link139 | مقصود از «شراب طَهُور» كه در بهشت، به ابرار نوشانده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link139 | مقصود از ((شراب طهور)) كه در بهشت به ابرار نوشانده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link140 | چرا در سورۀ دهر، از نعمت «زنان بهشتی»، نام برده نشده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link140 | اشاره به وجه اينكه در شمار نعم بهشتى ابرار، از حورالعين نام برده نشده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link141 | چند روایت حاكى از مدنى بودن سورۀ «هَل أتى»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link141 | چند روابت حاكى از مدنى بودن سوره هل اتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link142 | روايات نزول سورۀ دهر، در شأن اميرمؤمنان و حضرت فاطمه «ع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link142 | رواياتى راجع به نزول سوره هل اتى در شاءن اميرالمؤ منين و فاطمه (عليهماالسّلام )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link144 | بررسى روايات فوق و اثبات نزول سوره در شأن اهل بيت«ع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link143 | چند روايت از طرق عامّه دالّ بر جضور مردى سياه نزدرسول اللّه (صلى الله عليه و آله ) و نزول سوره هل اتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۷#link146 | رواياتى در بيان معناى جمله: «لَم يَكُن شَيئاً مَذكُوراً»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۶#link144 | نقد و بررسى روايات فوق و اثبات نزول سوره در شاءن(اهل بيت (ع ) )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۷#link149 | گفتاری پیرامون هویّت انسان از نظر قرآن کریم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۷#link145 | ردّ سخن يكى از مفسّرين دائر بر اينكه سوره هل اتى مكّى است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۷#link146 | رواياتى در بيان معناى جمله : ((لم يكن شيئا مذكورا))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۷#link147 | رواياتى ديگر در زيل برخى آيات گذشته : ((انا هديناهالسبيل ...))، ((عينا يشرب بها عباد الله ...))، ((و يطعمون الطعام ...)) و...]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۷#link148 | رواياتى در تفسير آيات مربوط به وصف بهشت و نعمتهاى آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۷#link149 | (در ذيل آيه : ((هل اتى على الانسان حين من الدهر لم يكن شيئا مذكورا))]]


}}
}}
خط ۲۵۹: خط ۲۶۰:
[[رده:چشمه هاى بهشت]][[رده:ویژگیهاى شراب بهشت]][[رده:چشمه سلسبیل]]
[[رده:چشمه هاى بهشت]][[رده:ویژگیهاى شراب بهشت]][[رده:چشمه سلسبیل]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الانسان ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الانسان ]]
{{#seo:
|title=آیه 18 سوره انسان
|title_mode=replace
|keywords=آیه 18 سوره انسان,انسان 18,عَيْناً فِيهَا تُسَمَّى‌ سَلْسَبِيلاً,چشمه هاى بهشت,ویژگیهاى شراب بهشت,چشمه سلسبیل,آیات قرآن سوره الانسان
|description=عَيْناً فِيهَا تُسَمَّى‌ سَلْسَبِيلاً
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۵۱

کپی متن آیه
عَيْناً فِيهَا تُسَمَّى‌ سَلْسَبِيلاً

ترجمه

از چشمه‌ای در بهشت که نامش سلسبیل است!

|از چشمه‌اى در بهشت كه «سلسبيل» ناميده مى‌شود
از چشمه‌اى در آنجا كه «سلسبيل» ناميده مى‌شود.
در آنجا چشمه‌ای است که سلسبیلش نامند.
از چشمه ای در آنجا که «سلسبیل» نامیده شود،
از چشمه‌اى كه آن را سلسبيل مى‌گويند.
از چشمه‌ای در آنجا که سلسبیل نامیده می‌شود
[از] چشمه‌اى در آنجا كه سلسبيل- روان و گوارا- نامند.
(این جامها پر می‌شوند از) چشمه‌ای که در بهشت است و سلسبیل نامیده می‌شود.
چشمه‌ای در آن‌جا که سلسبیل نامیده می‌شود.
چشمه‌ای در آن که نامیده شود سلسبیل‌

A spring therein named Salsabeel.
ترتیل:
ترجمه:
الانسان ١٧ آیه ١٨ الانسان ١٩
سوره : سوره الانسان
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عَیْناً»: (نگا: انسان / . «سَلْسَبِیلاً»: در لغت، به معنی آب روان و خوشگوار است. در اینجا اسم خاصّ است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً «11» وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً «12» مُتَّكِئِينَ فِيها عَلَى الْأَرائِكِ لا يَرَوْنَ فِيها شَمْساً وَ لا زَمْهَرِيراً «13» وَ دانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلالُها وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلِيلًا «14» وَ يُطافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَكْوابٍ كانَتْ قَوارِيرَا «15» قَوارِيرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها تَقْدِيراً «16» وَ يُسْقَوْنَ فِيها كَأْساً كانَ مِزاجُها زَنْجَبِيلًا «17» عَيْناً فِيها تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا «18»

جلد 10 - صفحه 330

پس خداوند آنان را از شرّ آن روز مصون دارد و آنان را با شادى و سُرورى بس بزرگ روبرو كند. و به سبب صبرى كه كردند، بهشتى بزرگ و پوششى از حرير پاداششان دهد. در حالى كه در آن بر تخت‌ها تكيه زده‌اند، در آنجا نه آفتابى بينند و نه سرمايى. و سايه‌هاى درختان بر سرشان نزديك و خوشه‌هاى ميوه در دسترس آنان. بر دور آنان ظرف‌هاى نقره‌فام و تنگ‌هاى بلورين گردانده شود.

بلورهايى از نقره كه در اندازه‌هايى (معيّن و متفاوت) اندازه‌گيرى كرده‌اند. در آن بهشت، جامى نوشانده مى‌شوند كه با زنجبيل آميخته است. چشمه‌اى در آنجا است كه سلسبيل ناميده مى‌شود.

نکته ها

«نَضْرَةً» به معناى زيبايى و شادابى است. چنانكه در جاى ديگر مى‌خوانيم: «وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ» «1» «ارائك» جمع «اريكة» به معناى تخت زينت داده شده است.

«زمهرير» به معناى سرماى شديد و «قطوف» جمع «قطف»، به معناى چيدن است.

«تذليل» در معناى رام كردن و در اختيار گذراندن است.

«أَكْوابٍ» جمع «كوب» به معناى كاسه و «قوارير» جمع «قارورة» به معناى شيشه و «سلسبيل» نام چشمه‌اى در بهشت است.

امام باقر عليه السلام ذيل آيه‌ «جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا» فرمود: پاداش ابرار به خاطر صبرى است كه در برابر فقر و مصيبت‌هاى دنيا داشتند. «2» چنانكه حضرت على عليه السلام فرمود: «صبرت و فى العين قذى و فى الحلق شجى» «3» صبر كردم در حالى كه در چشم، خار و در گلو تيغ داشتم. و درباره امام حسين عليه السلام مى‌خوانيم: «لقد عجبت من صبرك ملائكة السماوات» «4» همانا از صبر تو فرشتگان آسمان به تعجّب افتادند.

اطعام ابرار براى دو هدف صورت گرفت: «لِوَجْهِ اللَّهِ» و «نَخافُ مِنْ رَبِّنا» و به آن دو


«1». قيامت، 22.

«2». بحارالأنوار، ج 75، ص 186.

«3». نهج البلاغه، خطبه 3.

«4». بحارالانوار، ج 98، ص 239.

جلد 10 - صفحه 331

هدف هم رسيدند. «فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً»

صابران نه تنها در قيامت پاداش مى‌بينند، بلكه در دنيا، سلام و صلوات الهى را دريافت مى‌كنند. «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ» «1»، «بَشِّرِ الصَّابِرِينَ‌ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ» «2»، «إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِما صَبَرُوا» «3»

نعمت‌هاى بهشتى در اعلى‌ درجه خوبى هستند. تنوين در كلمات‌ «نَضْرَةً»، «سُرُوراً»، «جَنَّةً»، «حَرِيراً» براى عظمت است.

پیام ها

1- خداوند، مخلصان را به مراد خود مى‌رساند. إِنَّا نَخافُ‌ ... يَوْماً عَبُوساً- فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ‌

2- ثمره خوف از خدا، نجات از قهر اوست. إِنَّا نَخافُ‌ ... فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ‌

3- كيفر و پاداش بايد متناسب با عمل باشد. (حفظ و نجات محرومان، سبب حفظ و نجات انسان در قيامت است.) «فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ»

4- ترس امروز، امنيّت فردا و مسرور كردن امروز، مسرور شدن فردا را به دنبال دارد. نَخافُ مِنْ رَبِّنا ... فَوَقاهُمُ اللَّهُ‌ ... وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً

5- پاداش‌هاى الهى به خاطر صبر است. «جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا»

6- بهشتيان در آسايش و آرامش به سر مى‌برند. «مُتَّكِئِينَ فِيها عَلَى الْأَرائِكِ»

7- هواى بهشت بسيار مطبوع است. «لا يَرَوْنَ فِيها شَمْساً وَ لا زَمْهَرِيراً»

8- در بهشت، نعمت‌ها تسليم ابرار هستند. «ذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلِيلًا»

9- خادمان بهشتيان، پروانه‌وار به دور آنان مى‌چرخند. «يُطافُ عَلَيْهِمْ»

10- ظرف‌هاى بهشت در شكل و اندازه‌هاى متفاوت و مطابق با اراده و ميل بهشتيان ساخته شده است. «قَدَّرُوها تَقْدِيراً»


«1». رعد، 24.

«2». بقره، 155.

«3». مؤمنون، 111.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 332

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



عَيْناً فِيها تُسَمَّى سَلْسَبِيلاً «18»

عَيْناً فِيها: خمرى كه آميخته به آب چشمه بهشت كه به طعم زنجبيل باشد، تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا: نام نهاده باشد به سلسبيل به جهت سلامت آن در حلق، يعنى آسان به گلو رود و زود گوارنده شود، يا منقاد بهشتيان باشد، به هر كجا خواهند روان شود.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً «11» وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً «12» مُتَّكِئِينَ فِيها عَلَى الْأَرائِكِ لا يَرَوْنَ فِيها شَمْساً وَ لا زَمْهَرِيراً «13» وَ دانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلالُها وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلِيلاً «14» وَ يُطافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَكْوابٍ كانَتْ قَوارِيرَا «15»

قَوارِيرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها تَقْدِيراً «16» وَ يُسْقَوْنَ فِيها كَأْساً كانَ مِزاجُها زَنْجَبِيلاً «17» عَيْناً فِيها تُسَمَّى سَلْسَبِيلاً «18» وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ إِذا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً «19» وَ إِذا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيماً وَ مُلْكاً كَبِيراً «20»

عالِيَهُمْ ثِيابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً «21» إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً «22»

ترجمه‌

پس نگاه داشت ايشانرا خداوند از آسيب آنروز و پيش آورد براى آنان گشاده روئى و شادمانى را

و پاداش داد آنانرا بسبب صبرشان بهشت‌


جلد 5 صفحه 319

و لباس ابريشمى را

تكيه زنندگانند در آن بر تختهائى آراسته نمى‌بينند در آن آفتابى و نه سرمائى را

و بهشت نزديك است بايشان سايه‌هايش و آسان شده است چيدن ميوه‌هايش آسان شدنى مخصوص‌

و به گردش در آورده ميشود گرد ايشان جامهائى از نقره و تنگهائى از آبگينه‌هائى‌

كه از نقره است ساخته و اندازه نموده‌اند آنها را به اندازه‌ئى كه موافق ميل آنان باشد

و نوشانده ميشوند در آن جاميكه باشد ممزوج بآن زنجبيل‌

از چشمه‌اى كه در آنست كه ناميده ميشود سلسبيل‌

و ميگردند گرد ايشان پسرانى باقى در جمال و خوبى كه چون بينى آنانرا پنداريشان مرواريد پراكنده‌

و چون به بينى آنجا را ميبينى نعمت و پادشاهى بزرگى را

در برشان جامه‌هاى حرير لطيف سبز و ديباى برّاق محكم است و آراسته شده‌اند بدستبندهائى از نقره و نوشانيده بآنان پروردگارشان شرابى پاكيزه‌

همانا اين است براى شما پاداش و ميباشد كوشش شما قدر دانى شده.

تفسير

خداوند متعال كسانيرا كه از ترس روز جزا و براى رضاى خدا عمل بوظائف خود نمودند و در آيات سابقه ذكر شد از شرّ و عذاب آنروز نگهدارى و حفظ فرمود و پيش آورد براى ايشان گشاده روئى و سرور قلبى را چنانچه در مجالس از امام باقر عليه السّلام نقل نموده و پاداش داد بآنها در عوض صبرى كه در دنيا بر اطاعت و ترك معصيت خدا نموده بودند بهشت را براى سكونت و پارچه ابريشمى را براى لباس و فراش آنها در حاليكه تكيه زنندگانند بر تختهائى آراسته و پيراسته مانند حجله عروس چنانچه مستفاد از حديث سابق است نميبينند در آن آفتاب گرم و نه هواى سرد را چون هواى بهشت معتدل است و خورشيد آنجا نيست و لذا فرموده و آن بهشت چنانستكه نزديك است بايشان سايه‌هايش يعنى هميشه هست و براى بلند شدن خورشيد از بين نميرود و سهل و آسان شده است چيدن ميوه‌هاى آن بنحو خوشى كه در هر حال باشند از ايستاده و نشسته و بر بالش آرميده در دسترس ايشان است و گردانيده شود در گرد ايشان جامهائى از نقره بهشتى و تنگ‌هائى از بلور ولى بلورش مانند نقره است در سفيدى و استحكام و نقره‌اش مانند بلور است در روشنى و صفا چون هر دو از زمين بهشت اتّخاذ شده و سازندگان‌


جلد 5 صفحه 320

آنها ميل اهل بهشت را در شكل و ظرفيّت آنظروف اندازه گيرى نموده‌اند بطوريكه أشكال آنها با سليقه اهل بهشت موافق باشد و از مقدار اشتهاى ايشان كمتر و زيادتر جا نگيرد و بعضى گفته‌اند اندازه آنظروف بقدر رتبه و بر حسب اعمال صالحه ايشان مقدّر شده است و بعضى گفته‌اند ساقيان اندازه شراب را بقدر اشتهاى اهل بهشت تقدير مينمايند چون اگر مشروب در ظرف بقدر ميل باشد نه كم نه زياد گواراتر است و در مجمع از امام صادق عليه السّلام و قمّى ره نقل نموده كه نفوذ ميكند ديده در نقره بهشتى چنانچه نفوذ ميكند در شيشه و جام شرابى هم بايشان مى‌نوشانند كه ممزوج با زنجبيل بهشتى است براى معطر و گرم شدنش اگر طبعشان مايل بگرمى باشد و الا براى خنكى ممزوج بكافور خواهد شد كه در آيات سابقه ذكر گرديد از چشمه‌اى در بهشت كه نامش سلسبيل است چون بسيار روان و سهل التّناول و خوشگوار و بى‌آزار است و گزندگى زنجبيل در آن نيست و بر حسب بعضى از روايات آنچشمه از آن امير المؤمنين عليه السّلام و كوثر از آن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است و ميگردند گرد آنان پسران خوش روئى هميشه براى خدمتگزارى مانند مرواريد غلطان پراكنده شده در صفاء و تلألؤ و درخشندگى و زيادى و گردش نمودن و وقتى مؤمن بهشت را با اين اوضاع مشاهده نمايد آنجا نعمت لا يزال و سلطنت بزرگ بى‌زوال را براى خود مشاهده خواهد نمود در حاليكه اهل ايمان يا خدمتگزاران ايشان در برشان لباس حرير است كه آن لباس ديباى سبز نازك و ديباى برّاق محكم است و آراسته شده‌اند بدستبندهائى از نقره بهشتى و علاوه بر دو شراب كه قبلا ذكر شد خداوند بايشان شراب طهور مى‌آشاماند كه ظاهر و باطن آنانرا از تمام پليديهاى صورى و معنوى پاك و پاكيزه مينمايد و بايشان گفته ميشود اين نعمتها و الطاف الهيّه پاداش اعمال شما است و سعى و زحمت شما در دنيا از طرف خداوند قدر دانى شده و بى‌نتيجه نمانده و مورد قبول واقع شده است و در بعضى از روايات صادقين عليهما السلام ملك كبير به استيذان ملائكه از ايشان براى ورود بر آنان تفسير شده و آنكه بدون اذن پيام آوران از جانب خداوند بر ايشان وارد نميشوند و سلطنت بزرگ اين است و چون قبلا ذكر شد كه تا اينجا


جلد 5 صفحه 321

آيات در شأن اهل بيت رسالت نازل شده و البته آنچه از نعم الهيّه شامل اهل ايمان شود ببركت ولايت آن خاندان است بنظر حقير بعيد نيست آيه تطهير اينجا نازل شده باشد و اهل عناد آنرا در سوره احزاب ذيل احوال ازواج پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم وضع نموده باشند چون آنجا نامناسب و اينجا بسيار مناسب است و منافات با حجيّت ترتيب آيات ندارد چنانچه در اوائل كتاب ذكر شد و اللّه اعلم.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


عَيناً فِيها تُسَمّي‌ سَلسَبِيلاً «18»

چشمه‌اي‌ ‌است‌ ‌در‌ بهشت‌ ‌که‌ نام‌ گذارده‌ ‌شده‌ سلسبيل‌، سلسبيل‌ مقابل‌ كوثر

جلد 17 - صفحه 325

‌است‌ ‌که‌ خداوند كوثر ‌را‌ بپيغمبر عنايت‌ فرمود: إِنّا أَعطَيناك‌َ الكَوثَرَ و سلسبيل‌ ‌را‌ باين‌ خانواده‌ عطا فرموده‌ و ظاهرا ‌اينکه‌ دو ‌غير‌ ‌از‌ ‌آن‌ چهار نهر ‌است‌ ‌که‌ ذكر شد، و همين‌ نحوي‌ ‌که‌ كوثر ساقي‌ ‌او‌ امير المؤمنين‌ ‌است‌ و بقدر ستاره‌هاي‌ آسمان‌ ليوان‌ دارد و بشيعيان‌ و دوستان‌ ‌خود‌ ميدهد همين‌ نحو سلسبيل‌ ‌هم‌ بدست‌ اينها ‌است‌ و بشيعيان‌ و دوستان‌ ‌خود‌ ميدهند.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 18)- سپس می‌افزاید: این جامها «از چشمه‌ای در بهشت که نامش سلسبیل است» پر می‌شود (عینا فیها تسمی سلسبیلا).

«سلسبیل» نوشیدنی بسیار لذیذی را می‌گویند که به راحتی در دهان و گلو جاری می‌شود و کاملا گواراست.

نکات آیه

۱ - وجود چشمه سلسبیل در بهشت ابرار (زنجبیلاً . عینًا فیها تسمّى سلسبیلاً)

۲ - شراب ابرار در بهشت، آمیخته با آب چشمه سلسبیل (زنجبیلاً . عینًا فیها تسمّى سلسبیلاً) «عیناً» بدل براى «زنجبیلاً» در آیه پیش است.

موضوعات مرتبط

  • بهشت: چشمه هاى بهشت ۱; ویژگیهاى شراب بهشت ۲
  • چشمه: چشمه سلسبیل ۱، ۲

منابع