الإسراء ١٤: تفاوت میان نسخهها
(QRobot edit) |
(←تفسیر) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::اقْرَأ|اقْرَأْ]] [[کلمه غیر ربط::اقْرَأ| ]] [[شامل این ریشه::قرء| ]][[ریشه غیر ربط::قرء| ]][[شامل این کلمه::کِتَابَک|کِتَابَکَ]] [[کلمه غیر ربط::کِتَابَک| ]] [[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این ریشه::کتب| ]][[ریشه غیر ربط::کتب| ]][[شامل این کلمه::کَفَى|کَفَى]] [[کلمه غیر ربط::کَفَى| ]] [[شامل این ریشه::کفى| ]][[ریشه غیر ربط::کفى| ]][[شامل این کلمه::بِنَفْسِک|بِنَفْسِکَ]] [[کلمه غیر ربط::بِنَفْسِک| ]] [[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این ریشه::نفس| ]][[ریشه غیر ربط::نفس| ]][[شامل این کلمه::الْيَوْم|الْيَوْمَ]] [[کلمه غیر ربط::الْيَوْم| ]] [[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::عَلَيْک|عَلَيْکَ]] [[شامل این ریشه::على| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[شامل این کلمه::حَسِيبا|حَسِيباً]] [[کلمه غیر ربط::حَسِيبا| ]] [[شامل این ریشه::حسب| ]][[ریشه غیر ربط::حسب| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::اقْرَأ|اقْرَأْ]] [[کلمه غیر ربط::اقْرَأ| ]] [[شامل این ریشه::قرء| ]][[ریشه غیر ربط::قرء| ]][[شامل این کلمه::کِتَابَک|کِتَابَکَ]] [[کلمه غیر ربط::کِتَابَک| ]] [[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این ریشه::کتب| ]][[ریشه غیر ربط::کتب| ]][[شامل این کلمه::کَفَى|کَفَى]] [[کلمه غیر ربط::کَفَى| ]] [[شامل این ریشه::کفى| ]][[ریشه غیر ربط::کفى| ]][[شامل این کلمه::بِنَفْسِک|بِنَفْسِکَ]] [[کلمه غیر ربط::بِنَفْسِک| ]] [[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[ریشه غیر ربط::ک| ]][[شامل این ریشه::نفس| ]][[ریشه غیر ربط::نفس| ]][[شامل این کلمه::الْيَوْم|الْيَوْمَ]] [[کلمه غیر ربط::الْيَوْم| ]] [[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::عَلَيْک|عَلَيْکَ]] [[شامل این ریشه::على| ]][[شامل این ریشه::ک| ]][[شامل این کلمه::حَسِيبا|حَسِيباً]] [[کلمه غیر ربط::حَسِيبا| ]] [[شامل این ریشه::حسب| ]][[ریشه غیر ربط::حسب| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|اقْرَأْ کِتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ الْيَوْمَ عَلَيْکَ حَسِيباً | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=(و به او میگوییم) : «کارنامهات را بخوان؛کافی است (که) امروز خودت حسابگر (خود) باشی.» | |-|صادقی تهرانی=(و به او میگوییم) : «کارنامهات را بخوان؛کافی است (که) امروز خودت حسابگر (خود) باشی.» | ||
|-|معزی=بخوان نامه خویش را تو خود بس باشی امروز بر خویشتن حسابگر | |-|معزی=بخوان نامه خویش را تو خود بس باشی امروز بر خویشتن حسابگر | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">“Read your book; today there will be none but yourself to call you to account.”</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/017014.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/017014.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::14|١٤]] | قبلی = الإسراء ١٣ | بعدی = الإسراء ١٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::14|١٤]] | قبلی = الإسراء ١٣ | بعدی = الإسراء ١٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
خط ۳۳: | خط ۴۱: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link43 | آيات ۹ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link43 | آيات ۹ - ۲۲ سوره إسراء]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link44 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link44 | معنای هدایت قرآن بر دین «أقوَم»، و اين كه اسلام، دين «قيّم» است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link45 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link45 | خداوند، براى مؤمنان نیکوکار، بر خود حق قرار داده است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link46 | بيان | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link46 | بيان عجول بودن انسان و نکته های آیه: «وَ يَدَعُ الإنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَائَهُ بِالخَيرِ...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link48 | مراد از آيت بودن شب و روز]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link48 | مراد از آيت بودن شب | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link49 | وجود قدرت و آزادى، دليل و مجوز ارتكاب هر عملى نيست]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link49 | وجود قدرت | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link50 | معناى این که فرمود: «ما طائر هر کسی را به گردنش آویخته ایم»؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link50 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link52 | مقصود از كتابى كه در قيامت، براى افراد انسان بيرون آورده مى شود]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link53 | هدايت هر كس، به سود خودش و ضلالتش، عليه خود اوست]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link52 | مقصود از كتابى كه در | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link54 | توضيح اين كه فرمود: «وَ مَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتّى نَبعَثَ رَسُولاً»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link53 | هدايت هر | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link55 | وجوهی که مفسران در توجیه امر خدا در آیه: «أمَرنَا مُترَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا» گفته اند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link54 | توضيح | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link58 | مراد از «خواستن عاجله»، در آيه: «مَن كَانَ يُرِيدُ العَاجِلَةَ عَجَّلنَا لَهُ فِيهَا...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link55 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link59 | اعمال آدمى، اسباب سعادت و یا شقاوت اخروى هستند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link60 | بيان اين كه اهل دنيا و اهل آخرت، هر دو، از عطاى خداوند بهره می برند]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link61 | اشاره به تفاسير ديگرى كه براى اين آيه، بيان شده است]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link58 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link62 | توضيح اين كه: درجات اخروى، بزرگتر از درجات دنيوى است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link59 | اعمال | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link63 | بحث روايتى: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link60 | بيان | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link61 | اشاره به تفاسير ديگرى كه براى اين | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link62 | توضيح | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link63 | بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link64 | گفتارى در چند فصل پيرامون قضاء]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link64 | گفتارى در چند فصل پيرامون قضاء]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link65 | فصل ۱ - در معنا | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link65 | فصل ۱ - در معنا و حدود آن]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link66 | فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link66 | فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى «قضاء»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link67 | فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link67 | فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را تأييد مى كنند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link68 | بحث فلسفى ( | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link68 | بحث فلسفى: (فيض خداوند، مطلق و نامحدود است)]] | ||
}} | }} | ||
خط ۲۳۱: | خط ۲۳۵: | ||
[[رده:گواهى در حسابرسى اخروى]][[رده:وضوح حسابرسى اخروى]][[رده:وکیل در حسابرسى اخروى]][[رده:ویژگیهاى حسابرسى اخروى]][[رده:دعوتهاى خدا]][[رده:حسابرسى اخروى عمل]][[رده:حسابرسى عمل]][[رده:حسابرسى در قیامت]][[رده:جامعیت نامه عمل]][[رده:قرائت نامه عمل]][[رده:نامه عمل در قیامت]][[رده:وضوح نامه عمل]] | [[رده:گواهى در حسابرسى اخروى]][[رده:وضوح حسابرسى اخروى]][[رده:وکیل در حسابرسى اخروى]][[رده:ویژگیهاى حسابرسى اخروى]][[رده:دعوتهاى خدا]][[رده:حسابرسى اخروى عمل]][[رده:حسابرسى عمل]][[رده:حسابرسى در قیامت]][[رده:جامعیت نامه عمل]][[رده:قرائت نامه عمل]][[رده:نامه عمل در قیامت]][[رده:وضوح نامه عمل]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الإسراء ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الإسراء ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 14 سوره إسراء | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 14 سوره إسراء,إسراء 14,اقْرَأْ کِتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ الْيَوْمَ عَلَيْکَ حَسِيباً,گواهى در حسابرسى اخروى,وضوح حسابرسى اخروى,وکیل در حسابرسى اخروى,ویژگیهاى حسابرسى اخروى,دعوتهاى خدا,حسابرسى اخروى عمل,حسابرسى عمل,حسابرسى در قیامت,جامعیت نامه عمل,قرائت نامه عمل,نامه عمل در قیامت,وضوح نامه عمل,آیات قرآن سوره الإسراء | |||
|description=اقْرَأْ کِتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ الْيَوْمَ عَلَيْکَ حَسِيباً | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۳۷
کپی متن آیه |
---|
اقْرَأْ کِتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ الْيَوْمَ عَلَيْکَ حَسِيباً |
ترجمه
الإسراء ١٣ | آیه ١٤ | الإسراء ١٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«حَسِیباً»: حسابگر. حسابرس.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ... (۱)
هُنَالِکَ تَبْلُو کُلُ نَفْسٍ مَا... (۱) لَقَدْ کُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هٰذَا... (۱)
تفسیر
- آيات ۹ - ۲۲ سوره إسراء
- معنای هدایت قرآن بر دین «أقوَم»، و اين كه اسلام، دين «قيّم» است
- خداوند، براى مؤمنان نیکوکار، بر خود حق قرار داده است
- بيان عجول بودن انسان و نکته های آیه: «وَ يَدَعُ الإنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَائَهُ بِالخَيرِ...»
- مراد از آيت بودن شب و روز
- وجود قدرت و آزادى، دليل و مجوز ارتكاب هر عملى نيست
- معناى این که فرمود: «ما طائر هر کسی را به گردنش آویخته ایم»؟
- مقصود از كتابى كه در قيامت، براى افراد انسان بيرون آورده مى شود
- هدايت هر كس، به سود خودش و ضلالتش، عليه خود اوست
- توضيح اين كه فرمود: «وَ مَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتّى نَبعَثَ رَسُولاً»
- وجوهی که مفسران در توجیه امر خدا در آیه: «أمَرنَا مُترَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا» گفته اند
- مراد از «خواستن عاجله»، در آيه: «مَن كَانَ يُرِيدُ العَاجِلَةَ عَجَّلنَا لَهُ فِيهَا...»
- اعمال آدمى، اسباب سعادت و یا شقاوت اخروى هستند
- بيان اين كه اهل دنيا و اهل آخرت، هر دو، از عطاى خداوند بهره می برند
- اشاره به تفاسير ديگرى كه براى اين آيه، بيان شده است
- توضيح اين كه: درجات اخروى، بزرگتر از درجات دنيوى است
- بحث روايتى: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)
- گفتارى در چند فصل پيرامون قضاء
- فصل ۱ - در معنا و حدود آن
- فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى «قضاء»
- فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را تأييد مى كنند
- بحث فلسفى: (فيض خداوند، مطلق و نامحدود است)
تفسیر نور (محسن قرائتی)
اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً «14»
(در قيامت به انسان گفته مىشود:) كتابت را بخوان، كافى است كه امروز، خودت حسابگر خويش باشى.
نکته ها
امام صادق عليه السلام مىفرمايد: انسان، اعمال خويش را در پروندهى خود چنان واضح مىبيند كه گويى همان ساعت آن را مرتكب شده است. «1»
فخر رازى مىگويد: مراد از كتاب، صفحهى روح است كه اعمال انسان در آن اثر مىگذارد و مراد از خواندن، درك و فهم آن است. «2» در تفسير الميزان، از كتاب، به نفس اعمال تفسير شده است.
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». تفسير كبير.
جلد 5 - صفحه 30
در روايات بسيارى توصيه شده كه انسان پيش از قيامت، به حساب كار خود رسيدگى كند.
«حاسبوا انفسكم قبل أن تحاسبوا» «1» و اينگونه محاسبهها، زمينهى بيدارى انسان و نبود آن نشانهى غفلت اوست.
در حديث آمده است: هر كس در دنيا از خود حساب بكشد، حسابش در آخرت آسان است.
پس بايد در همين دنيا كتاب زندگى و پروندهى اعمال خود را بخوانيم تا ضعفها را جبران و از بدىها توبه كرده و به اعمال نيك خود بيافزاييم. «2»
پیام ها
1- در قيامت، همهى مردم قادر به خواندن نامهى اعمال خود مىشوند. «اقْرَأْ»
2- در قيامت، وجدانها بيدار مىشود. «بِنَفْسِكَ»
3- قيامت، تنها دادگاهى است كه مجرم عليه خودش حكم مىكند. «كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً «14»
اقْرَأْ كِتابَكَ: بخوان نامه عمل خود را. كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً:
كافى است نفس تو را امروز بر خودت محاسب، يعنى حساب خود را كن.
آدمى را محاسب نفس خود گرداند به جهت آنكه وقتى ببيند تمام اعمالش مضبوط و جزاى آن به عدل مكتوب است كه نه از ثوابش چيزى كم و نه بر عقابش چيزى زائد باشد، در آن حال اذعان و اعتراف و خضوع و تضرع نمايد، زيرا حجتى براى او و جاى انكار نباشد، و ظاهر شود بر اهل محشر كه بر او ظلم نشده.
موعظه: جان برادر، امروز دفتر اعمال خويش را در پيش نه، و نظر كن از نيك و بد چه كردهاى؛ و چون فرصت دارى، در تدارك احوال خود كوشش
جلد 7 - صفحه 343
نما كه فردا مجال تلافى نخواهد بود.
پدرى پسر خود را گفت: امروز هر چه كنى و هرچه به مردم گوئى و از آنها شنوى و حركات و سكنات خود را با من بگو. آن پسر تا نماز شام تمام اعمال يك روزه را باز گفت، پدر روز ديگر از پسر همين را خواست، پسر گفت:
زنهار اى پدر، هر چه خواهى رنج و زحمت بكشم اين امر را واگذار كه من طاقت ندارم. پدر گفت: تو را به اين كار وادارم تا بيدار و هشيار باشى و از موقف حساب غافل نشوى. تو را طاقت يك روز حساب دادن با پدر نيست، حساب همه عمر با حق تعالى چگونه خواهى داد؟
تفسير تبيان «1» فرمايد: چون آدمى زنده باشد، نامه عمل او باز و بر آن اعمال او را ثبت كنند، و در سكرات آن را در هم پيچند. و چون مبعوث شود باز شده به دست او دهند، گويند به او: (اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً).
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ كِتاباً يَلْقاهُ مَنْشُوراً «13» اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً «14» مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً «15»
ترجمه
و هر انسانى را ملازم نموديم با او اعمالش را در گردنش و بيرون ميآوريم براى او روز قيامت نوشتهاى كه ميبيند آنرا گشاده
بخوان نوشتهات را كافى است نفس تو امروز مر تو را حساب كننده
كسيكه هدايت شد پس جز اين نيست كه هدايت ميشود بنفع خودش و كسيكه گمراه شد پس جز اين نيست كه گمراه ميگردد بضرر خودش و بر ندارد هيچ بر دارندهاى بار ديگرى را و نباشيم ما عذاب كننده تا بفرستيم پيغمبرى را
تفسير
- در ميان عرب معمول است كه پرواز پرنده را از جانب راست و چپ بفال نيك و بد ميگيرند و باين مناسبت طائر ميگويند و اراده اعمال خوب و بد ميكنند كه براى آدمى مقدّر شده گويا پرندهاى است كه از عالم غيب بسوى او پرواز ميكند خداوند ميفرمايد ما اعمال خوب و بد هر كسى را مانند طوق بگردن او كردهايم كه از او جدا نميشود تا روز قيامت كه براى او مشهود ميشود بصورت نوشتهاى گشاده در مقابل او كه بخواند و بداند كه چه كرده و چه استحقاقى دارد و چون آن نوشته صحيفه نفس او است باو گفته ميشود بخوان كتاب اعمال خود را كافى است امروز براى تو نفست كه محاسبت باشد و باين تقريب در روايت عيّاشى و قمّى ره از صادقين عليهما السّلام تصريح شده است و در مجمع و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه بنده تمام اعمالش را كه نوشته شده است بر او بياد ميآورد مانند آنكه در آنساعت بجا آورده و براى اين ميگويد اى و اى بر ما اين چه كتابى است كه هيچ عمل كوچك و بزرگى نبوده مگر آنكه در آن ثبت و ضبط شده است نفع هدايت هر كس و ضرر ضلالت او بخودش واصل ميشود و هيچ كس بعمل ديگرى معذب نميشود و بار گناه او را بدوش نميكشد بلكه در گرو عمل خود است و خداوند هيچ قومى را عذاب نفرموده مگر بعد از آنكه براى آنها پيغمبرى فرستاده و احكامى معيّن فرموده و آنها عمل ننمودند و اطاعت نكردند و عذاب بر آنها نازل شده است چون عقاب قبل از بيان عقلا قبيح است و فعل قبيح از خداوند صادر نميشود لذا در آخرت هم بر اعمالى كه دليل عقلى و شرعى بر قبح
جلد 3 صفحه 348
و حرمت آن اقامه نشده است عقاب نخواهد فرمود ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
اقرَأ كِتابَكَ كَفي بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيباً «14»
خطاب ميرسد که بخوان و قرائت كن كتاب خود را و كفايت ميكند ترا امروز اينكه بوده باشي بر نفس خود حساب كننده اقرَأ كِتابَكَ امر اقرء ممكن است خطاب الهي برسد يا ملائكه خطاب كنند که نامه عمل خود را قرائت كن ببين چيزي بر او افزوده نكردهايم از اعمال شرّ و چيزي از اعمال خير ترا اسقاط نكردهايم وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً كهف آيه 48 گويا تمام اعمالش را در همين ساعت مرتكب شده كَفي بِنَفسِكَ اليَومَ انصاف بده و خود حساب خود را رسيدگي كن عَلَيكَ حَسِيباً.
احتياج به اينكه ديگران رسيدگي بحساب تو كنند نيست چه اندازه خوبست انسان در دنيا رسيدگي بحساب كند اگر واجبي ترك شده تدارك كند و اگر حرامي مرتكب شده توبه و طلب استغفار كند لذا گفتند
حاسبوا انفسكم قبل ان تحاسبوا
جلد 12 - صفحه 231
چنانچه كسبه و تجّار همه روزه اگر رسيدگي بدخل و خرج و نفع و خسران كنند مراقب كارها باشند كسر نميكنند ورشكست نميشوند بلكه در كليه معاشرتها و در امور معاشيه اگر مراقب باشند بيچاره نميشوند بايد در پيشگاه احديت اقرار و اعتراف بتقصيرات خود و اينكه مستحق همه گونه عذاب است و از او طلب عفو و مغفرت كند.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 14)- در این هنگام به او گفته میشود: «نامه اعمالت را خودت بخوان»! (اقْرَأْ کِتابَکَ).
«کافی است که خودت امروز حسابگر خویش باشی»! (کَفی بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیباً). یعنی آنقدر مسائل روشن و آشکار است و شواهد و مدارک زنده که جای گفتگو نیست. و به این ترتیب چیزی نیست که بتوان آن را حاشا کرد.
در حدیثی از امام صادق علیه السّلام میخوانیم: «در آن روز انسان آنچه را انجام داده و در نامه عمل او ثبت است همه را به خاطر میآورد گویی همان ساعت آن را انجام داده است! لذا فریاد مجرمان بلند میشود و میگویند: این چه نامهای است که هیچ صغیر و کبیرهای را فروگذار نکرده است»؟
نکات آیه
۱- خداوند، فراخوان انسانها در قیامت، به خواندن نامه عمل خویش (و نخرج له یوم القیمة کتبًا ... اقرأ کتبک)
۲- هر انسانى در قیامت، با خواندن پرونده اعمال خویش، خود حسابگر آنها خواهد بود. (اقرأ کتبک کفى بنفسک الیوم علیک حسیبًا)
۳- حساب انسان در پرونده عمل وى در قیامت، روشن و آشکار است. (کفى بنفسک الیوم علیک حسیبًا) از اینکه خداوند فرموده است: «خودت براى حسابرسى عمل خود کافى هستى» نشان مى دهد که اعمال و حسابرسى آنها روشن و آشکار است و نیاز به تبیین از سوى کسى ندارد.
۴- براى محاسبه عمل انسان در قیامت، نیازى به وکیل، دلیل، شاهد و ... نیست. (کفى بنفسک الیوم علیک حسیبًا)
روایات و احادیث
۵- «عن أبى عبدالله(ع) فى قوله: «اقرأ کتابک کفى بنفسک الیوم» قال: یذکر بالعبد جمیع ما عمل و ما کتب علیه حتى کأنه فعله تلک الساعة فلذلک قالوا: یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایغادر صغیرة و لا کبیرة إلاّ أحصاها»;[۱] از امام صادق(ع) در باره سخن خدا «اقرأ کتابک کفى بنفسک الیوم» روایت شده است که فرمود: همه اعمالى که بنده انجام داده و بر او نوشته شده است به یادش مى آورند; به گونه اى که گویى همان لحظه انجام داده است. پس بدین جهت گویند: یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایغادر صغیرة و لا کبیرة إلاّ أحصاها».
موضوعات مرتبط
- حسابرسى: گواهى در حسابرسى اخروى ۴; وضوح حسابرسى اخروى ۳; وکیل در حسابرسى اخروى ۴; ویژگیهاى حسابرسى اخروى ۴
- خدا: دعوتهاى خدا ۱
- عمل: حسابرسى اخروى عمل ۴; حسابرسى عمل ۲
- قیامت: حسابرسى در قیامت ۲
- نامه عمل: جامعیت نامه عمل ۵; قرائت نامه عمل ۱، ۲; نامه عمل در قیامت ۱، ۳، ۵; وضوح نامه عمل ۳
منابع
- ↑ تفسیرعیاشى، ج ۲، ص ۲۸۴، ح ۳۳; نورالثقلین، ج ۳، ص ۱۴۴، ح ۱۰۷.