ریشه غرم: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
(بر وزن قفل) ضرر مالى. در مجمع فرموده: غرم و مغرم نائبهايست عارض به مال بى آنكه صاحبش خيانتى كرده باشد و اصل آن به معنى لزوم است. قول راغب نيز چنين است [توبه:98]. «مغرم» چنانكه گفته شد مصدر ميمى است به معنى غرامت يعنى بعضى از اعراب باديه نشين انفاق خويش را غرامت مىپندارند. ايضاً در آيه [طور:40]، [قلم:46]. يا از آنها مزدى براى رسالت مىخواهى كه از غرامت، سنگين و ناتوانند. غريم: به داين و مديون هر دو اطلاق مىشود چون هر يك در دادن و گرفتن ملازم همديگرند، بعضى در وجه تسميه گفتهاند: داين ملازم مديون است كه حق خويش را بگيرد و دين ملازم مديون است. ولى غارم به معنى قرضدار و مديون مىباشد [توبه:60]. كه مراد از غارمين قرضدارانند. [فرقان:65]. غَرام به معنى ثابت و لازم است در مجمع فرموده: غرام اشد عذاب است و آن عذاب لازم و شديد مىباشد گويند: «فلان مغرم بالنساء» يعنى فلانى به زنان ملازم است و به مفارقت آنها صبر ندارد. معنى آيه چنين است: آنان كه گويند: خدايا عذاب جهنم را از ما كنار كن كه عذاب آن لازم و پيوسته است نظير [مائده:37]. | (بر وزن قفل) ضرر مالى. در مجمع فرموده: غرم و مغرم نائبهايست عارض به مال بى آنكه صاحبش خيانتى كرده باشد و اصل آن به معنى لزوم است. قول راغب نيز چنين است [توبه:98]. «مغرم» چنانكه گفته شد مصدر ميمى است به معنى غرامت يعنى بعضى از اعراب باديه نشين انفاق خويش را غرامت مىپندارند. ايضاً در آيه [طور:40]، [قلم:46]. يا از آنها مزدى براى رسالت مىخواهى كه از غرامت، سنگين و ناتوانند. غريم: به داين و مديون هر دو اطلاق مىشود چون هر يك در دادن و گرفتن ملازم همديگرند، بعضى در وجه تسميه گفتهاند: داين ملازم مديون است كه حق خويش را بگيرد و دين ملازم مديون است. ولى غارم به معنى قرضدار و مديون مىباشد [توبه:60]. كه مراد از غارمين قرضدارانند. [فرقان:65]. غَرام به معنى ثابت و لازم است در مجمع فرموده: غرام اشد عذاب است و آن عذاب لازم و شديد مىباشد گويند: «فلان مغرم بالنساء» يعنى فلانى به زنان ملازم است و به مفارقت آنها صبر ندارد. معنى آيه چنين است: آنان كه گويند: خدايا عذاب جهنم را از ما كنار كن كه عذاب آن لازم و پيوسته است نظير [مائده:37]. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, ف:64, من:53, ام:46, ها:41, ثقل:36, فى:35, انن:33, عند:33, ل:27, نا:27, غيب:27, اجر:27, عذب:26, سبل:26, سوء:24, دور:22, نفق:22, رقب:22, بل:22, ربص:22, کون:22, فکه:21, ان:21, على:21, الله:21, نحن:21, ما:21, ب:21, سئل:21, ا:19, کم:19, بنو:19, حرم:19, قرر:19, اخذ:19, قلب:18, رئى:18, ظلل:18, کتب:18, قوم:18, اله:18, الذين:18, جهنم:16, وله:16, عرب:16, حطم:16, اذا:16, الف:16, ه:15, حکم:15, متن:13, علم:13, عمل:12, عن:12, فرض:12, صرف:10, سکن:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۴۶
تکرار در قرآن: ۶(بار)
قاموس قرآن
(بر وزن قفل) ضرر مالى. در مجمع فرموده: غرم و مغرم نائبهايست عارض به مال بى آنكه صاحبش خيانتى كرده باشد و اصل آن به معنى لزوم است. قول راغب نيز چنين است [توبه:98]. «مغرم» چنانكه گفته شد مصدر ميمى است به معنى غرامت يعنى بعضى از اعراب باديه نشين انفاق خويش را غرامت مىپندارند. ايضاً در آيه [طور:40]، [قلم:46]. يا از آنها مزدى براى رسالت مىخواهى كه از غرامت، سنگين و ناتوانند. غريم: به داين و مديون هر دو اطلاق مىشود چون هر يك در دادن و گرفتن ملازم همديگرند، بعضى در وجه تسميه گفتهاند: داين ملازم مديون است كه حق خويش را بگيرد و دين ملازم مديون است. ولى غارم به معنى قرضدار و مديون مىباشد [توبه:60]. كه مراد از غارمين قرضدارانند. [فرقان:65]. غَرام به معنى ثابت و لازم است در مجمع فرموده: غرام اشد عذاب است و آن عذاب لازم و شديد مىباشد گويند: «فلان مغرم بالنساء» يعنى فلانى به زنان ملازم است و به مفارقت آنها صبر ندارد. معنى آيه چنين است: آنان كه گويند: خدايا عذاب جهنم را از ما كنار كن كه عذاب آن لازم و پيوسته است نظير [مائده:37].
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| الْغَارِمِينَ | ۱ |
| مَغْرَماً | ۱ |
| غَرَاماً | ۱ |
| مَغْرَمٍ | ۲ |
| لَمُغْرَمُونَ | ۱ |
