البقرة ٢٢٦: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن سال نزول) |
(افزودن جزییات آیه) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::لِلّذِين|لِلَّذِينَ]] [[کلمه غیر ربط::لِلّذِين| ]] [[شامل این ریشه::الذين| ]][[ریشه غیر ربط::الذين| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::يُؤْلُون|يُؤْلُونَ]] [[کلمه غیر ربط::يُؤْلُون| ]] [[شامل این ریشه::الو| ]][[ریشه غیر ربط::الو| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::نِسَائِهِم|نِسَائِهِمْ]] [[کلمه غیر ربط::نِسَائِهِم| ]] [[شامل این ریشه::نسو| ]][[ریشه غیر ربط::نسو| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::تَرَبّص|تَرَبُّصُ]] [[کلمه غیر ربط::تَرَبّص| ]] [[شامل این ریشه::ربص| ]][[ریشه غیر ربط::ربص| ]][[شامل این کلمه::أَرْبَعَة|أَرْبَعَةِ]] [[کلمه غیر ربط::أَرْبَعَة| ]] [[شامل این ریشه::ربع| ]][[ریشه غیر ربط::ربع| ]][[شامل این کلمه::أَشْهُر|أَشْهُرٍ]] [[کلمه غیر ربط::أَشْهُر| ]] [[شامل این ریشه::شهر| ]][[ریشه غیر ربط::شهر| ]][[شامل این کلمه::فَإِن|فَإِنْ]] [[شامل این ریشه::ان| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[شامل این کلمه::فَاءُوا|فَاءُوا]] [[کلمه غیر ربط::فَاءُوا| ]] [[شامل این ریشه::فى‌ء| ]][[ریشه غیر ربط::فى‌ء| ]][[شامل این کلمه::فَإِن|فَإِنَ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهَ]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::غَفُور|غَفُورٌ]] [[کلمه غیر ربط::غَفُور| ]] [[شامل این ریشه::غفر| ]][[ریشه غیر ربط::غفر| ]][[شامل این کلمه::رَحِيم|رَحِيمٌ]] [[کلمه غیر ربط::رَحِيم| ]] [[شامل این ریشه::رحم| ]][[ریشه غیر ربط::رحم| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::لِلّذِين|لِلَّذِينَ]] [[کلمه غیر ربط::لِلّذِين| ]] [[شامل این ریشه::الذين| ]][[ریشه غیر ربط::الذين| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::يُؤْلُون|يُؤْلُونَ]] [[کلمه غیر ربط::يُؤْلُون| ]] [[شامل این ریشه::الو| ]][[ریشه غیر ربط::الو| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::نِسَائِهِم|نِسَائِهِمْ]] [[کلمه غیر ربط::نِسَائِهِم| ]] [[شامل این ریشه::نسو| ]][[ریشه غیر ربط::نسو| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::تَرَبّص|تَرَبُّصُ]] [[کلمه غیر ربط::تَرَبّص| ]] [[شامل این ریشه::ربص| ]][[ریشه غیر ربط::ربص| ]][[شامل این کلمه::أَرْبَعَة|أَرْبَعَةِ]] [[کلمه غیر ربط::أَرْبَعَة| ]] [[شامل این ریشه::ربع| ]][[ریشه غیر ربط::ربع| ]][[شامل این کلمه::أَشْهُر|أَشْهُرٍ]] [[کلمه غیر ربط::أَشْهُر| ]] [[شامل این ریشه::شهر| ]][[ریشه غیر ربط::شهر| ]][[شامل این کلمه::فَإِن|فَإِنْ]] [[شامل این ریشه::ان| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[شامل این کلمه::فَاءُوا|فَاءُوا]] [[کلمه غیر ربط::فَاءُوا| ]] [[شامل این ریشه::فى‌ء| ]][[ریشه غیر ربط::فى‌ء| ]][[شامل این کلمه::فَإِن|فَإِنَ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این ریشه::ف| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهَ]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله| ]][[ریشه غیر ربط::الله| ]][[شامل این ریشه::اله| ]][[ریشه غیر ربط::اله| ]][[شامل این ریشه::وله| ]][[ریشه غیر ربط::وله| ]][[شامل این کلمه::غَفُور|غَفُورٌ]] [[کلمه غیر ربط::غَفُور| ]] [[شامل این ریشه::غفر| ]][[ریشه غیر ربط::غفر| ]][[شامل این کلمه::رَحِيم|رَحِيمٌ]] [[کلمه غیر ربط::رَحِيم| ]] [[شامل این ریشه::رحم| ]][[ریشه غیر ربط::رحم| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=برای کسانی که به ترک همخوابگی با زنانشان سوگند می‌خورند [:ایلاء] چهار ماه انتظار (و مهلت) است؛ پس اگر (به آشتی) باز آمدند، خدا پوشنده‌‌ی رحمتگر بر ویژگان است؛ | |-|صادقی تهرانی=برای کسانی که به ترک همخوابگی با زنانشان سوگند می‌خورند [:ایلاء] چهار ماه انتظار (و مهلت) است؛ پس اگر (به آشتی) باز آمدند، خدا پوشنده‌‌ی رحمتگر بر ویژگان است؛ | ||
|-|معزی=برای آنان که به سوگند از زنان خود کناره‌گیری کنند انتظار چهار ماه است پس اگر بازگشتند همانا خدا است آمرزنده مهربان | |-|معزی=برای آنان که به سوگند از زنان خود کناره‌گیری کنند انتظار چهار ماه است پس اگر بازگشتند همانا خدا است آمرزنده مهربان | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">Those who vow abstinence from their wives must wait for four months. But if they reconcile—Allah is Forgiving and Merciful.</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/002226.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/002226.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::21|٩ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::226|٢٢٦]] | قبلی = البقرة ٢٢٥ | بعدی = البقرة ٢٢٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::21|٩ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::226|٢٢٦]] | قبلی = البقرة ٢٢٥ | بعدی = البقرة ٢٢٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
| خط ۲۶: | خط ۳۴: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲_بخش۲۶#link299 | آيات ۲۲۷ - ۲۲۴ ، سوره بقره]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲_بخش۲۶#link299 | آيات ۲۲۷ - ۲۲۴ ، سوره بقره]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲_بخش۲۶#link300 | معناى كلمات (عرضه ) و (ايمان ) و وجه تسميه كلمه يمين بمعنى سوگند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲_بخش۲۶#link300 | معناى كلمات (عرضه ) و (ايمان ) و وجه تسميه كلمه يمين بمعنى سوگند]] | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۹: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲_بخش۲۷#link311 | رواياتى از صادقين (ع ) درباره ايلاء]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲_بخش۲۷#link311 | رواياتى از صادقين (ع ) درباره ايلاء]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link134 | آيه ۲۲۶ ۲۲۷]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link134 | آيه ۲۲۶ ۲۲۷]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link135 | آيه و ترجمه]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link135 | آيه و ترجمه]] | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۹: | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link139 | ۲ - مقايسه حكم اسلام و دنياى غرب]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link139 | ۲ - مقايسه حكم اسلام و دنياى غرب]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link140 | ۳ - اوصاف الهى در پايان هر آيه]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲_بخش۶۴#link140 | ۳ - اوصاف الهى در پايان هر آيه]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«226» لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ | |||
---- | |||
«1». مائده، 89. | |||
جلد 1 - صفحه 353 | |||
براى كسانى كه (به قصد آزار همسر،) سوگند مى‌خورند كه با زنان خويش نياميزند، چهار ماه مهلت است. پس اگر (از سوگند خود دست برداشته و به آشتى) برگشتند، (چيزى بر آنها نيست و) خداوند آمرزنده و مهربان است. | |||
===نکته ها=== | |||
كلمه‌ى «ايلاء» به معناى سوگند خوردن براى ترك آميزش جنسى است. اين كار را بعضى از مردان در زمان جاهليّت براى در تنگنا قرار دادن همسران مى‌كردند و بدينوسيله آنان را در فشار روحى و غريزى قرار مى‌دادند. نه خود همسرِ مفيدى بودند و نه آنان را با طلاق دادن آزاد مى‌كردند. اين آيه به مردان چهار ماه فرصت مى‌دهد كه تكليف همسران خود را روشن كنند، يا از سوگند خود برگشته و با همسر خويش زندگى كنند و يا رسماً او را طلاق دهند. البتّه اين مدّت چهار ماه، نه به خاطر احترام به سوگند نارواست، بلكه به جهت آن است كه هر مردى در شرايط عادّى نيز تا چهار ماه بيشتر حقّ عدم آميزش را ندارد. | |||
===پیام ها=== | |||
1- اسلام، حامى مظلومان است. زنان، در طول تاريخ مورد ظلم وتضييع حقوق قرار گرفته‌اند وقرآن بارها از آنها حمايت نموده است. «لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ» | |||
2- مبارزه با بساط سنّت‌هاى خرافى و جاهلى، از اصول وظايف انبيا است. | |||
«لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ» | |||
3- انسان براى بدترين كارها، گاهى مقدّس‌ترين نام‌ها را دستاويز قرار مى‌دهد. | |||
«يُؤْلُونَ» | |||
4- توجّه به حقوق ونيازهاى روحى و غريزى زن، يك اصل است. «تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ» | |||
5- براى بازگشت افراد و اتخاذ تصميم عاقلانه، فرصتى لازم است. «أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ» | |||
6- به جاى دعوت به طلاق، بايد مردم را به ادامه زندگى تشويق كرد. مرد و زن بدانند بازگشت به زندگى، رمز دريافت مغفرت و رحمت خداوندى است. | |||
«فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 354 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226) | |||
شأن نزول: در جاهليت مرسوم بود هرگاه مردى را به زن خود ميل نبود و به سبب غيرت كه اگر او را رها كند ديگرى او را بگيرد، سوگند ياد نمودى كه با او نزديكى نكند و او را در آن مدت پابسته و سرشكسته گذاشتى، و آن بيچاره تا مدت متمادى بيوه بودى و از ازدواج تمتعى نيافتى؛ آيه شريفه نازل گرديد: | |||
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ: مر آنان را كه سوگند خورند بر ترك مجامعت با زنان منكوحه دائمه خود. اصل ايلاء در شرع، قسم است به خدا بر ترك مجامعت زوجه منكوحه به عقد دائمى به جهت اذيت و ضرر رسانيدن به او مطلقا يا مؤبدا يا مقيد به مدت زياده بر چهار ماه، يا اضافه كند به امرى كه واقع نشود مگر بعد از مدت چهار ماه قطعا يا ظنا، در اين صورت، تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ: انتظار بردن و صبر نمودن چهار ماه مى‌باشد در اين مدت از مولى مطالبه رجوع يا طلاق نكنند. فَإِنْ فاؤُ: پس اگر باز گردند، يعنى قسم خورندگان از سوگند رجوع كنند و مباشرت نمايند با زنان خود و كفاره قسم خود را بدهند، فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ: پس بدرستى كه ذات خداوندى بسيار آمرزنده است گناه مخالفت قسم را به فضل و احسان خود، مهربان است كه مباح فرمود مخالفت سوگند را و كفاره بر آن مقرر فرمود. | |||
(احكام ايلاء در كتب علماى اعلام مفصلا بيان گرديده.) | |||
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 405 | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226) | |||
ترجمه | |||
از براى آنانكه قسم ياد نمايند بر دورى از زنان خودشان انتظار بردن چهار ماه است پس اگر بازگردند همانا خداوند آمرزنده مهربان است.. | |||
تفسير | |||
قمى از حضرت صادق (ع) نقل نموده است كه ايلاء آنست كه مرد سوگند ياد نمايد كه با زن خود نزديكى نكند پس اگر زن صبر نمايد حق دارد و اگر بامام شكايت كند امام چهار ماه بمرد مهلت ميدهد و پس از انقضاء آنمدت بمرد تكليف مى كند كه يا رجوع كند يا طلاق بدهد و اگر امتناع نمود او را حبس مينمايند تا قبول كند و در كافى از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه آن دو بزرگوار فرمودند وقتى مرد سوگند ياد نمود كه با زن خود مقاربت ننمايد زن حقى ندارد تا چهار ماه براى مرد هم گناهى نيست در آنمدت پس اگر چهار ماه گذشت و مرد نزديكى با زن ننمود و زن ساكت و راضى بود باز مرد در وسعت است و اگر شكايت كرد مرد مأمور ميشود كه يا رجوع نمايد و نزديكى كند يا طلاق بدهد و عزم طلاق آنستكه | |||
---- | |||
جلد 1 صفحه 285 | |||
رها كند او را تا از حيض پاك شود و بعد طلاق دهد و پس از طلاق تا سه طهر تمام نشده حق رجوع دارد اينست ايلاء كه در كتاب نازل و سنت بر آن جارى شده است و ايلاء اگرچه سوگند ياد نمودن است و به على متعدى ميشود ولى چون در اين جا متضمن معناى دورى است متعدى بمن شده است و در صورت رجوع بايد كفاره قسم بدهد مرد و نزديكى كند اگر قدرت دارد و الا بزن وعده بدهد و قصد داشته باشد كه در صورت امكان وفا نمايد و خداوند آمرزنده و مهربان است عقاب نميفرمايد آنها را بر اين قسم و حنث آن و تفصيل احكام ايلاء موكول بكتب فقهيه است. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لِلَّذِينَ يُؤلُون‌َ مِن نِسائِهِم تَرَبُّصُ أَربَعَةِ أَشهُرٍ فَإِن فاؤُ فَإِنَّ اللّه‌َ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226) | |||
(بر كساني که نسبت بزنان خود ايلاء ميكنند چهار ماه مهلت است پس اگر بازگشت و رجوع نمودند خداوند آمرزنده و بخشنده است. | |||
ايلاء يكي از موضوعات فقهي است که فقهاء كتاب مستقلي درباره آن بنام كتاب ايلاء اختصاص داده و فروع بسياري بر آن مترتب نموده‌اند و بيان آن بنحو اختصار بطوري که از وضع تفسير خارج نشود اينست که ايلاء عبارت است از اينكه زوج از جهت ايذاء و اضرار بزوجه قسم ياد كند که با او هم بستر نشود (وطي نكند) يا مطلقا يا مدتي که زائد بر چهار ماه باشد مثلا شش ماه يا يك سال و نحو اينها و اگر كمتر از چهار ماه باشد حكم ايلاء ندارد و همچنين اگر غرض ديگري غير از ايذاء و اضرار باشد مثل اينكه خوف حمل داشته باشد و موجب هلاكت و تلف طفل رضيع شود و يا موجب هلاكت زوجه گردد و امثال اينها، حكم ايلاء ندارد. | |||
و در ايلاء معتبر است که قسم باسامي مقدسه الهيه باشد پس قسم به پيغمبر يا امام و يا كعبة و امثال اينها اگر ياد كند منعقد نميگردد، و شرايطي از براي ايلاء و از براي مولي يعني زوج و براي مولي عليها يعني زوجه ميباشد که در فقه مذكور است. | |||
جلد 2 - صفحه 453 | |||
و حكم ايلاء اينست که تا چهار ماه او را مهلت دهند، و اختلاف است که مبدء چهار ماه آيا از زمان وقوع ايلاء بايد باشد چنانچه مقتضاي ظاهر آيه است، يا از زمان ترافع نزد حاكم و حكم حاكم چنانچه مشهور بين علماء و مفاد اخبار كثيره معتبره صادره از ائمه عليهم السلام است که موجب صرف ظهور آيه است و پس از چهار ماه زوج را مخير ميكنند که يا رجوع كند بجماع و وطي در قبل زوجه، و يا او را طلاق دهد. | |||
و اگر رجوع نمود اختلاف است که آيا كفاره خلف قسم بر او لازم ميشود چنانچه مشهور گفته‌اند و مفاد اخبار است يا كفاره ندارد چنانچه بعضي گفته‌اند بعد از تسلم بر اينكه در مخالفت اينکه قسم گناه نكرد است و اگر اختيار طلاق نمود بايد شرايط طلاق را رعايت كند مانند اينكه در طهر غير مواقعه و حضور عدلين باشد و اينکه طلاق مطابق مذهب شيعه رجعي و طلاق اول است و بعضي قائل شدند که طلاق بائن است و بعضي از عامه گفتند احتياج بطلاق ندارد و زوجه بائن ميشود، اينکه مختصري از احكام ايلاء بود و اينك به تفسير آيه مي‌پردازيم لِلَّذِينَ يُؤلُون‌َ مِن نِسائِهِم لام للذين بمعني علي است يعني بر كساني که زنهاي خود را ايلاء ميكنند، و آمدن لام بمعني علي در جايي که قرينه باشد مانعي ندارد مانند وَ لَهُم عَذاب‌ٌ أَلِيم‌ٌ«1» که ذكر عذاب در اينکه آيه قرينه است بر اينكه لام براي ضرر است چنان که علي در جايي که قرينه باشد بمعني لام ميآيد مانند أُولئِك‌َ عَلَيهِم صَلَوات‌ٌ مِن رَبِّهِم وَ رَحمَةٌ«2» و تخصيص لام براي نفع و علي براي ضرر در موردي است که كلمه تاب نفع و ضرر هر دو را داشته باشد مانند دعاء که بالام ذكر شود دعاء خير است و اگر با علي ذكر شود دعاء شرّ و نفرين است تَرَبُّصُ أَربَعَةِ أَشهُرٍ تربّص بمعني انتظار و مهلت است يعني چهار ماه | |||
---- | |||
1- سوره بقره آيه 9 | |||
2- سوره بقره آيه 152 | |||
جلد 2 - صفحه 454 | |||
او را مهلت دهند تا انديشه كند و رجوع يا طلاق را اختيار كند. | |||
فَإِن فاؤُ اگر رجوع كنند و رجوع بجماع است در صورتي که معذور نباشد و اظهار عزم بر جماع است اگر عذر شرعي داشته باشد مانند حيض يا احرام و نحو اينها، و اينکه رجوع يكي از دو امري است که زوج در آن مخير است و شق‌ّ ديگر در آيه بعد متعرض شده است. | |||
فَإِنَّ اللّه‌َ غَفُورٌ رَحِيمٌ خداوند آمرزنده و داراي رحمت است و بر خلف قسم مؤاخذه نميكند براي اينكه بين زوجين ائتلاف حاصل شود. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 226)- در دوران جاهلیت زن هیچ گونه ارزش و مقامی در جامعه عرب نداشت و به همین جهت برای جدایی از او و یا تحت فشار قرار دادن زن، طرق زشتی وجود داشت که یکی از آنها «ایلاء» بود به این ترتیب که هر زمان مردی از همسر خود متنفر می‌شد، سوگند یاد می‌کرد که با او همبستر نگردد و با این راه غیر انسانی همسر خود را در تنگنای شدیدی قرار می‌داد، نه او را رسما طلاق می‌داد و نه بعد از این سوگندها حاضر می‌شد آشتی کند و زندگی مطلوبی داشته باشد. البته مردان غالبا تحت فشار قرار نمی‌گرفتند، چون همسران متعددی داشتند آیه مورد بحث با این سنت غلط مبارزه کرده، و طریق گشودن این سوگند را بیان می‌کند، می‌فرماید: «کسانی که از زنان خود ایلاء می‌کنند (سوگند برای ترک آمیزش جنسی می‌خورند) حق دارند چهار ماه انتظار کشند» (لِلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ). | |||
این چهار ماه مهلت برای این است که وضع خویش را با همسر خود روشن کنند و زن را از این نابسامانی، نجات دهند. سپس می‌افزاید: «اگر (در این فرصت) تصمیم به بازگشت گرفتند، خداوند آمرزنده و مهربان است» (فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ). | |||
آری! خداوند گذشته او را در این مسأله و همچنین شکستن سوگند را بر او | |||
ج1، ص205 | |||
می‌بخشد- هر چند کفاره آن چنانکه خواهیم گفت به وقت خود باقی است. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۲۵۳: | ||
[[رده:احکام آمیزش]][[رده:رحیم]][[رده:غفور]][[رده:احکام ایلاء]][[رده:آمرزش خدا]][[رده:رحمت خدا]][[رده:مشمولان رحمت]][[رده:حقوق زن]][[رده:احکام سوگند]][[رده:حنث سوگند]][[رده:احکام طلاق]][[رده:ناپسندى طلاق]][[رده:مسؤولیت مرد]][[رده:حقوق همسر]] | [[رده:احکام آمیزش]][[رده:رحیم]][[رده:غفور]][[رده:احکام ایلاء]][[رده:آمرزش خدا]][[رده:رحمت خدا]][[رده:مشمولان رحمت]][[رده:حقوق زن]][[رده:احکام سوگند]][[رده:حنث سوگند]][[رده:احکام طلاق]][[رده:ناپسندى طلاق]][[رده:مسؤولیت مرد]][[رده:حقوق همسر]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره البقرة ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره البقرة ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 226 سوره بقره | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 226 سوره بقره,بقره 226,لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ,احکام آمیزش,رحیم,غفور,احکام ایلاء,آمرزش خدا,رحمت خدا,مشمولان رحمت,حقوق زن,احکام سوگند,حنث سوگند,احکام طلاق,ناپسندى طلاق,مسؤولیت مرد,حقوق همسر,آیات قرآن سوره البقرة | |||
|description=لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۴۵
| کپی متن آیه |
|---|
| لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ |
ترجمه
| البقرة ٢٢٥ | آیه ٢٢٦ | البقرة ٢٢٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یُؤْلُونَ»: سوگند می‌خورند. از مصدر (إیلاء) و از ماده (أَلْوَة) یا (أَلْیَة) به معنی سوگند. إیلاء در اصطلاح شرع به معنی این است که مرد سوگند بخورد که با همسرش نزدیکی نکند. «تَرَبُّصُ»: انتظار کشیدن. منتظر ماندن. «فَآءُوا»: برگشتند. رجوع کردند.
تفسیر
- آيات ۲۲۷ - ۲۲۴ ، سوره بقره
- معناى كلمات (عرضه ) و (ايمان ) و وجه تسميه كلمه يمين بمعنى سوگند
- معناى آيه شريفه (و لا تجعلوا الله عرضه لايمانكم ...)
- آثار سوء روانى و اجتماعى سوگند بسيار
- معناى كلمه (لغو) و مراد از سوگند لغو در آيه قرآن
- معناى ((كسب )) و فرق آن با ((اكتساب ))
- تجربه وجود يك مركز فرماندهى در بدن كه به تمام اعضاء دستور صادر مى كند را ثابت كرده است .
- پى بردن بشر به مغز به عنوان راءس البدن از دير باز بوده است
- نظر ابوعلى سينا درباره مركز ادراكات نفسانى در انسان
- اشاره به كراهت سوگندهاى لغو و بيهوده
- تفسير آيه (للذين يؤ لون من نسائهم ) با توجه به مفردات آن
- (شامل رواياتى راجع به قسم خوردن وايلاء)
- رواياتى از صادقين (ع ) درباره ايلاء
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«226» لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
«1». مائده، 89.
جلد 1 - صفحه 353
براى كسانى كه (به قصد آزار همسر،) سوگند مى‌خورند كه با زنان خويش نياميزند، چهار ماه مهلت است. پس اگر (از سوگند خود دست برداشته و به آشتى) برگشتند، (چيزى بر آنها نيست و) خداوند آمرزنده و مهربان است.
نکته ها
كلمه‌ى «ايلاء» به معناى سوگند خوردن براى ترك آميزش جنسى است. اين كار را بعضى از مردان در زمان جاهليّت براى در تنگنا قرار دادن همسران مى‌كردند و بدينوسيله آنان را در فشار روحى و غريزى قرار مى‌دادند. نه خود همسرِ مفيدى بودند و نه آنان را با طلاق دادن آزاد مى‌كردند. اين آيه به مردان چهار ماه فرصت مى‌دهد كه تكليف همسران خود را روشن كنند، يا از سوگند خود برگشته و با همسر خويش زندگى كنند و يا رسماً او را طلاق دهند. البتّه اين مدّت چهار ماه، نه به خاطر احترام به سوگند نارواست، بلكه به جهت آن است كه هر مردى در شرايط عادّى نيز تا چهار ماه بيشتر حقّ عدم آميزش را ندارد.
پیام ها
1- اسلام، حامى مظلومان است. زنان، در طول تاريخ مورد ظلم وتضييع حقوق قرار گرفته‌اند وقرآن بارها از آنها حمايت نموده است. «لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ»
2- مبارزه با بساط سنّت‌هاى خرافى و جاهلى، از اصول وظايف انبيا است.
«لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ»
3- انسان براى بدترين كارها، گاهى مقدّس‌ترين نام‌ها را دستاويز قرار مى‌دهد.
«يُؤْلُونَ»
4- توجّه به حقوق ونيازهاى روحى و غريزى زن، يك اصل است. «تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ»
5- براى بازگشت افراد و اتخاذ تصميم عاقلانه، فرصتى لازم است. «أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ»
6- به جاى دعوت به طلاق، بايد مردم را به ادامه زندگى تشويق كرد. مرد و زن بدانند بازگشت به زندگى، رمز دريافت مغفرت و رحمت خداوندى است.
«فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 354
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226)
شأن نزول: در جاهليت مرسوم بود هرگاه مردى را به زن خود ميل نبود و به سبب غيرت كه اگر او را رها كند ديگرى او را بگيرد، سوگند ياد نمودى كه با او نزديكى نكند و او را در آن مدت پابسته و سرشكسته گذاشتى، و آن بيچاره تا مدت متمادى بيوه بودى و از ازدواج تمتعى نيافتى؛ آيه شريفه نازل گرديد:
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ: مر آنان را كه سوگند خورند بر ترك مجامعت با زنان منكوحه دائمه خود. اصل ايلاء در شرع، قسم است به خدا بر ترك مجامعت زوجه منكوحه به عقد دائمى به جهت اذيت و ضرر رسانيدن به او مطلقا يا مؤبدا يا مقيد به مدت زياده بر چهار ماه، يا اضافه كند به امرى كه واقع نشود مگر بعد از مدت چهار ماه قطعا يا ظنا، در اين صورت، تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ: انتظار بردن و صبر نمودن چهار ماه مى‌باشد در اين مدت از مولى مطالبه رجوع يا طلاق نكنند. فَإِنْ فاؤُ: پس اگر باز گردند، يعنى قسم خورندگان از سوگند رجوع كنند و مباشرت نمايند با زنان خود و كفاره قسم خود را بدهند، فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ: پس بدرستى كه ذات خداوندى بسيار آمرزنده است گناه مخالفت قسم را به فضل و احسان خود، مهربان است كه مباح فرمود مخالفت سوگند را و كفاره بر آن مقرر فرمود.
(احكام ايلاء در كتب علماى اعلام مفصلا بيان گرديده.)
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 405
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226)
ترجمه
از براى آنانكه قسم ياد نمايند بر دورى از زنان خودشان انتظار بردن چهار ماه است پس اگر بازگردند همانا خداوند آمرزنده مهربان است..
تفسير
قمى از حضرت صادق (ع) نقل نموده است كه ايلاء آنست كه مرد سوگند ياد نمايد كه با زن خود نزديكى نكند پس اگر زن صبر نمايد حق دارد و اگر بامام شكايت كند امام چهار ماه بمرد مهلت ميدهد و پس از انقضاء آنمدت بمرد تكليف مى كند كه يا رجوع كند يا طلاق بدهد و اگر امتناع نمود او را حبس مينمايند تا قبول كند و در كافى از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه آن دو بزرگوار فرمودند وقتى مرد سوگند ياد نمود كه با زن خود مقاربت ننمايد زن حقى ندارد تا چهار ماه براى مرد هم گناهى نيست در آنمدت پس اگر چهار ماه گذشت و مرد نزديكى با زن ننمود و زن ساكت و راضى بود باز مرد در وسعت است و اگر شكايت كرد مرد مأمور ميشود كه يا رجوع نمايد و نزديكى كند يا طلاق بدهد و عزم طلاق آنستكه
جلد 1 صفحه 285
رها كند او را تا از حيض پاك شود و بعد طلاق دهد و پس از طلاق تا سه طهر تمام نشده حق رجوع دارد اينست ايلاء كه در كتاب نازل و سنت بر آن جارى شده است و ايلاء اگرچه سوگند ياد نمودن است و به على متعدى ميشود ولى چون در اين جا متضمن معناى دورى است متعدى بمن شده است و در صورت رجوع بايد كفاره قسم بدهد مرد و نزديكى كند اگر قدرت دارد و الا بزن وعده بدهد و قصد داشته باشد كه در صورت امكان وفا نمايد و خداوند آمرزنده و مهربان است عقاب نميفرمايد آنها را بر اين قسم و حنث آن و تفصيل احكام ايلاء موكول بكتب فقهيه است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
لِلَّذِينَ يُؤلُون‌َ مِن نِسائِهِم تَرَبُّصُ أَربَعَةِ أَشهُرٍ فَإِن فاؤُ فَإِنَّ اللّه‌َ غَفُورٌ رَحِيمٌ (226)
(بر كساني که نسبت بزنان خود ايلاء ميكنند چهار ماه مهلت است پس اگر بازگشت و رجوع نمودند خداوند آمرزنده و بخشنده است.
ايلاء يكي از موضوعات فقهي است که فقهاء كتاب مستقلي درباره آن بنام كتاب ايلاء اختصاص داده و فروع بسياري بر آن مترتب نموده‌اند و بيان آن بنحو اختصار بطوري که از وضع تفسير خارج نشود اينست که ايلاء عبارت است از اينكه زوج از جهت ايذاء و اضرار بزوجه قسم ياد كند که با او هم بستر نشود (وطي نكند) يا مطلقا يا مدتي که زائد بر چهار ماه باشد مثلا شش ماه يا يك سال و نحو اينها و اگر كمتر از چهار ماه باشد حكم ايلاء ندارد و همچنين اگر غرض ديگري غير از ايذاء و اضرار باشد مثل اينكه خوف حمل داشته باشد و موجب هلاكت و تلف طفل رضيع شود و يا موجب هلاكت زوجه گردد و امثال اينها، حكم ايلاء ندارد.
و در ايلاء معتبر است که قسم باسامي مقدسه الهيه باشد پس قسم به پيغمبر يا امام و يا كعبة و امثال اينها اگر ياد كند منعقد نميگردد، و شرايطي از براي ايلاء و از براي مولي يعني زوج و براي مولي عليها يعني زوجه ميباشد که در فقه مذكور است.
جلد 2 - صفحه 453
و حكم ايلاء اينست که تا چهار ماه او را مهلت دهند، و اختلاف است که مبدء چهار ماه آيا از زمان وقوع ايلاء بايد باشد چنانچه مقتضاي ظاهر آيه است، يا از زمان ترافع نزد حاكم و حكم حاكم چنانچه مشهور بين علماء و مفاد اخبار كثيره معتبره صادره از ائمه عليهم السلام است که موجب صرف ظهور آيه است و پس از چهار ماه زوج را مخير ميكنند که يا رجوع كند بجماع و وطي در قبل زوجه، و يا او را طلاق دهد.
و اگر رجوع نمود اختلاف است که آيا كفاره خلف قسم بر او لازم ميشود چنانچه مشهور گفته‌اند و مفاد اخبار است يا كفاره ندارد چنانچه بعضي گفته‌اند بعد از تسلم بر اينكه در مخالفت اينکه قسم گناه نكرد است و اگر اختيار طلاق نمود بايد شرايط طلاق را رعايت كند مانند اينكه در طهر غير مواقعه و حضور عدلين باشد و اينکه طلاق مطابق مذهب شيعه رجعي و طلاق اول است و بعضي قائل شدند که طلاق بائن است و بعضي از عامه گفتند احتياج بطلاق ندارد و زوجه بائن ميشود، اينکه مختصري از احكام ايلاء بود و اينك به تفسير آيه مي‌پردازيم لِلَّذِينَ يُؤلُون‌َ مِن نِسائِهِم لام للذين بمعني علي است يعني بر كساني که زنهاي خود را ايلاء ميكنند، و آمدن لام بمعني علي در جايي که قرينه باشد مانعي ندارد مانند وَ لَهُم عَذاب‌ٌ أَلِيم‌ٌ«1» که ذكر عذاب در اينکه آيه قرينه است بر اينكه لام براي ضرر است چنان که علي در جايي که قرينه باشد بمعني لام ميآيد مانند أُولئِك‌َ عَلَيهِم صَلَوات‌ٌ مِن رَبِّهِم وَ رَحمَةٌ«2» و تخصيص لام براي نفع و علي براي ضرر در موردي است که كلمه تاب نفع و ضرر هر دو را داشته باشد مانند دعاء که بالام ذكر شود دعاء خير است و اگر با علي ذكر شود دعاء شرّ و نفرين است تَرَبُّصُ أَربَعَةِ أَشهُرٍ تربّص بمعني انتظار و مهلت است يعني چهار ماه
1- سوره بقره آيه 9
2- سوره بقره آيه 152
جلد 2 - صفحه 454
او را مهلت دهند تا انديشه كند و رجوع يا طلاق را اختيار كند.
فَإِن فاؤُ اگر رجوع كنند و رجوع بجماع است در صورتي که معذور نباشد و اظهار عزم بر جماع است اگر عذر شرعي داشته باشد مانند حيض يا احرام و نحو اينها، و اينکه رجوع يكي از دو امري است که زوج در آن مخير است و شق‌ّ ديگر در آيه بعد متعرض شده است.
فَإِنَّ اللّه‌َ غَفُورٌ رَحِيمٌ خداوند آمرزنده و داراي رحمت است و بر خلف قسم مؤاخذه نميكند براي اينكه بين زوجين ائتلاف حاصل شود.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 226)- در دوران جاهلیت زن هیچ گونه ارزش و مقامی در جامعه عرب نداشت و به همین جهت برای جدایی از او و یا تحت فشار قرار دادن زن، طرق زشتی وجود داشت که یکی از آنها «ایلاء» بود به این ترتیب که هر زمان مردی از همسر خود متنفر می‌شد، سوگند یاد می‌کرد که با او همبستر نگردد و با این راه غیر انسانی همسر خود را در تنگنای شدیدی قرار می‌داد، نه او را رسما طلاق می‌داد و نه بعد از این سوگندها حاضر می‌شد آشتی کند و زندگی مطلوبی داشته باشد. البته مردان غالبا تحت فشار قرار نمی‌گرفتند، چون همسران متعددی داشتند آیه مورد بحث با این سنت غلط مبارزه کرده، و طریق گشودن این سوگند را بیان می‌کند، می‌فرماید: «کسانی که از زنان خود ایلاء می‌کنند (سوگند برای ترک آمیزش جنسی می‌خورند) حق دارند چهار ماه انتظار کشند» (لِلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ).
این چهار ماه مهلت برای این است که وضع خویش را با همسر خود روشن کنند و زن را از این نابسامانی، نجات دهند. سپس می‌افزاید: «اگر (در این فرصت) تصمیم به بازگشت گرفتند، خداوند آمرزنده و مهربان است» (فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ).
آری! خداوند گذشته او را در این مسأله و همچنین شکستن سوگند را بر او
ج1، ص205
می‌بخشد- هر چند کفاره آن چنانکه خواهیم گفت به وقت خود باقی است.
نکات آیه
۱ - مرد مى تواند تا مدّت چهار ماه بر سوگند به ترک آمیزش با همسر خویش (ایلاء) باقى بماند. (للذین یؤلون من نسائهم تربّص اربعة اشهر) «یؤلون» از «ایلاء» و در لغت به معناى سوگند است. اما در اصطلاح، سوگند مرد بر ترک آمیزش با همسر خویش به مدّت بیش از چهار ماه است. مراد آیه نیز معناى اصطلاحى آن است.
۲ - جواز سوگند بر ترک آمیزش جنسى با همسران (ایلاء) و انعقاد آن (للذین یؤلون من نسائهم تربّص اربعة اشهر)
۳ - شرط تحقق ایلاء و احکام خاص آن، سوگند بر ترک آمیزش جنسى در بیش از چهار ماه است. (للذین یؤلون من نسائهم تربّص اربعة اشهر) از اینکه خداوند مى فرماید که ایلاءکننده مى تواند چهار ماه منتظر بماند; معلوم مى شود که ایلاء و احکام خاص آن در صورتى است که سوگند بر ترک آمیزش، یا براى همیشه باشد و یا براى مدتى بیش از چهار ماه.
۴ - ایلاءکننده، نمى تواند بیش از چهارماه همسر خود را بلاتکلیف بگذارد. (للذین یؤلون من نسائهم تربّص اربعة اشهر)
۵ - پس از ایلاء، زن، تا چهار ماه حق درخواست آمیزش جنسى از مرد را ندارد. (للذین یؤلون من نسائهم تربّص اربعة اشهر) از کلمه «للذین»، استفاده مى شود که مرد در این مدت حق ترک آمیزش را دارد; بنابراین براى زن در این مدت حق درخواست آمیزش نیست.
۶ - لزوم آمیزش مردان با همسران خویش در هر چهار ماه* (للذین یؤلون من نسائهم تربّص اربعة اشهر) به نظر مى رسد که اگر ترک آمیزش در بیشتر از چهار ماه جایز بود، به همان مقدار، حکم ایلاء از نظر زمان افزایش مى یافت.
۷ - وجوب آمیزش یا طلاق بر ایلاءکننده، پس از گذشت چهار ماه از ایلاء (للذین یؤلون ... فان فاءو ... و ان عزموا الطلاق) از اینکه «تربّص» تا چهار ماه است، معلوم مى شود که پس از آن، شخص مُلزم به یکى از دو کار است.
۸ - جواز شکستن سوگند در ایلاء، قبل از گذشتن چهار ماه (للذین یؤلون من نسائهم تربّص اربعة اشهر) از لام «للذین» که براى جواز است، هم جواز ترک وطى تا چهار ماه و هم جواز آمیزش پیش از تمام شدن چهار ماه، استفاده مى شود.
۹ - کسانى که با شکستن سوگند بر ترک آمیزش جنسى به زندگى زناشویى بازگردند، مشمول رحمت و غفران الهى هستند. (للذین یؤلون ... فان فاءو فانّ اللّه غفور رحیم)
۱۰ - بازگشت به زندگى زناشویى پس از ایلاء، بهتر از طلاق است. (فان فاءو فانّ اللّه غفور رحیم. و ان عزموا الطلاق فان اللّه سمیع علیم) تقدیم ذکرى بازگشت به زندگى عادى (فان فاءو)، نشانه تقدم رُتبى آن است و نیز وعده رحمت و مغفرت در صورت بازگشت و رعایت حق زن، حاکى از اولویت امر اوّل است.
۱۱ - خداوند، غفور و رحیم است. (فان اللّه غفور رحیم)
۱۲ - خداوند، غفورى رحیم است. (فان اللّه غفور رحیم)
۱۳ - دفاع اسلام از حقوق زنان (للذین یؤلون من نسائهم تربص اربعة اشهر فان فاءو فان اللّه غفور رحیم)
موضوعات مرتبط
- آمیزش: احکام آمیزش ۱، ۲، ۳، ۵، ۶، ۷
- احکام: ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹
- اسماء و صفات: رحیم ۱۱، ۱۲ ; غفور ۱۱، ۱۲
- ایلاء: احکام ایلاء ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰
- خدا: آمرزش خدا ۹ ; رحمت خدا ۹
- رحمت: مشمولان رحمت ۹
- زن: حقوق زن ۱۳
- سوگند: احکام سوگند ۱، ۲، ۳، ۸، ۹; حنث سوگند ۸، ۹
- طلاق: احکام طلاق ۷ ; ناپسندى طلاق ۱۰
- مرد: مسؤولیت مرد ۶
- واجبات: ۶، ۷
- همسر: حقوق همسر ۴، ۶
منابع
