أَشْهُر
از الکتاب
ریشه کلمه
- شهر (۲۱ بار)
قاموس قرآن
ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدّد منقضى مىشود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده به معنى ظهور است علت اين تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مىشود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]. مراد از اشهر چنانكه روايات بيان مىكند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل [توبه:36]. اين آيه روشن مىكند كه خداوند خود چنين اراده فرموده كه از روز خلقت آسمانها و زمين ماههاى تمام كننده سال دوازده باشد. مراد از كتاب شايد كتاب تكوين و دنيا و شايد لوح محفوظ باشد. راجع به ماههاى حرام و احكام آنها، همچنين آيه [توبه:5]، [بقره:194]، [بقره:217]. به «حرام» رجوع شود. و آيه [سباء:12]. در «ريح» گذشت.
کلمات نزدیک مکانی
وَ أَرْبَعَة اللّه مِن فَإِن الْحَج اعْلَمُوا إِن ثَلاَثَة أَن مَعْلُومَات الْعِقَاب عَشْرا غَفُور فَاءُوا بِأَنْفُسِهِن فَعِدّتُهُن الْأَرْض اللاّئِي شَدِيد فَمَن تَرَبّص فَلا ارْتَبْتُم فِي فَإِذَا فَرَض يَتَرَبّصْن نِسَائِهِم أَنّکُم لَم الْمُشْرِکِين بَلَغْن أَزْوَاجا يَحِضْن فِيهِن فَسِيحُوا غَيْر نِسَائِکُم مُعْجِزِي يَذَرُون أَجَلَهُن يُؤْلُون أُولاَت لِلّذِين رَحِيم حَلِيم الّذِين عَاهَدْتُم الْأَحْمَال رَفَث جُنَاح الْمَحِيض مِنْکُم أَجَلُهُن عَلَيْکُم يُتَوَفّوْن يَئِسْن فِيمَا لا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
