۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از اينكه در روز حشر، برانگيخته شدگان مى پندارند جز يك ساعت درنگ نكرده اند
| خط ۱۶۳: | خط ۱۶۳: | ||
<span id='link66'><span> | <span id='link66'><span> | ||
==مراد از | ==مراد از اين كه در روز حشر، برانگيخته شدگان مى پندارند جز يك ساعت درنگ نكرده اند == | ||
«'''وَ يَوْمَ | «'''وَ يَوْمَ يَحْشرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُوا إِلّا سَاعَةً مِنَ النّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنهُمْ ...'''»: | ||
از ظاهر آيه بر مى آيد كه | از ظاهر آيه بر مى آيد كه كلمۀ «يوم»، ظرف باشد براى جملۀ «قَد خَسِرَ...»، و جملۀ «كَأن لَم يَلبَثُوا إلّا سَاعَةً...»، حال باشد از ضمير جمع در جملۀ «يَحشُرُهُم»، و جملۀ «يَتَعَارَفُونَ بَينَهُم»، حال دومى است كه بيانگر حال اول است. | ||
و معناى | و معناى آيه، اين است: آن ها كه لقاء اللّه در روز قيامت را تكذيب كردند، روزى كه در آن روز زندگى دنيا در نظرشان اندك و ناچيز می نمايد، همه زندگى دنيا را يك ساعت از يك روز می شمارند، و در عين حال، يكديگر را می شناسند، بدون اين كه فراموش كرده باشند. | ||
بعضى از | بعضى از مفسران گفته اند: جملۀ «كَأن لَم يَلبَثُوا»، صفت است براى كلمۀ «يَوم»، و معناى آيه، اين است: «روزى كه به نظرشان مى رسد فاصله بين دنيا و آخرت، بيش از ساعتى طول نكشيد، آنان را محشور مى كنيم». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۹۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۹۸ </center> | ||
و يا صفت است براى مصدرى كه از جملۀ «يَحشُرُهُم» مستفاد مى شود، كه همان حشر باشد. (در نتيجه معناى آيه، اين است كه: روز قيامت، آنان را محشور مى كنيم، حشرى كه به نظرشان می رسد بيش از ساعتى از روز طول نكشيده). | |||
بعضى ديگر گفته اند: | بعضى ديگر گفته اند: جملۀ «يَتَعَارَفُونَ بَينَهُم»، صفت است براى كلمه «ساعة». (و معناى آيه، اين است كه: آنان را محشور مى كنيم، روزى كه به نظرشان مى رسد بيش از يك ساعت از ساعت هاى متداول، در بين آنان طول نكشيد). ولى اين دو نظريه، از احتمال هاى دورى است كه لفظ آيه، هيچ مساعدتى با آن ندارد. | ||
و به هر | و به هر حال، در اين آيه، به داستان لقاء اللّه كه در اول سوره آمده بود، رجوع شده، و نيز به مسأله آمدن تأويل دين و معارف آن انعطافى دارد. | ||
پس گويا فرموده : اين | پس گويا فرموده: اين كفار، هر چند كه هنوز تأويل قرآن و دين بر ايشان نيامده، مع ذلك، نبايد مغرور به مظاهر اين زندگى مادى دنيايى بشوند و مدت آن را بسيار بپندارند، و روز فرارسيدن مرگ را روزى بسيار دور خيال كنند. براى اين كه به زودى نزد خداوند متعال محشور مى شوند و آن وقت، به عيان مشاهده مى كنند كه زندگى دنيا، جز متاعى اندك نبود، و ماندنشان در دنيا نيز، جز ساعتى كوتاه نبوده، از همان روزهاى متعارف در بين خودشان. | ||
پس | پس در آن روز، خسران و بدبختی شان كه در اثر تكذيب لقاء اللّه گريبانشان را گرفته بود، برايشان هويدا و محسوس مى شود. چون در آن روز تأويل دين مى آيد، و حقيقت امر مكشوف مى گردد و نور توحيد، آن طور كه هست ظهور می كند و همه به وضوح می فهمند و می بينند كه ملك تنها، از خداى واحد قهّار جلّ شأنه است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۹۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۹۹ </center> | ||
==آيات ۴۶ - ۵۶ سوره يونس== | ==آيات ۴۶ - ۵۶ سوره يونس== | ||
وَ إِمَّا نُرِيَنَّك بَعْض الَّذِى نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّك فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثمَّ اللَّهُ شهِيدٌ عَلى مَا يَفْعَلُونَ(۴۶) | وَ إِمَّا نُرِيَنَّك بَعْض الَّذِى نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّك فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثمَّ اللَّهُ شهِيدٌ عَلى مَا يَفْعَلُونَ(۴۶) | ||
