۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←تحدّى قرآن كريم، به اين كه: سوره اى مانند قرآن بياوريد
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
پس نبايد به گفته بعضى از مفسران گوش داد كه گفته اند: نكره آوردن - يعنى بدون الف و لام آوردن كلمه - «سوره» به منظور تعظيم و يا تنويع بوده، و منظور اين است كه كفار، سوره اى بياورند كه شبيه باشد به سوره اى از سوره هایى كه در آن داستان انبياء و اخبار تهديدآميز دنيایى و آخرتى آمده، نه سوره اى كه مشتمل بر امر و نهى باشد. زيرا كسى كه افتراء مى بندد، خبرى را به دروغ به خداى تعالى نسبت مى دهد، و امر و نهى كه خود از مقوله انشاء است، افتراء بستنى نيست. | پس نبايد به گفته بعضى از مفسران گوش داد كه گفته اند: نكره آوردن - يعنى بدون الف و لام آوردن كلمه - «سوره» به منظور تعظيم و يا تنويع بوده، و منظور اين است كه كفار، سوره اى بياورند كه شبيه باشد به سوره اى از سوره هایى كه در آن داستان انبياء و اخبار تهديدآميز دنيایى و آخرتى آمده، نه سوره اى كه مشتمل بر امر و نهى باشد. زيرا كسى كه افتراء مى بندد، خبرى را به دروغ به خداى تعالى نسبت مى دهد، و امر و نهى كه خود از مقوله انشاء است، افتراء بستنى نيست. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۹۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۹۳ </center> | ||
و همچنين گفتار آن مفسّر ديگر كه گفته: منظور از اين كلمه، سوره اى طولانى، نظير اين سوره، يعنى سوره «يونس» است. | و همچنين گفتار آن مفسّر ديگر كه گفته: منظور از اين كلمه، سوره اى طولانى، نظير اين سوره، يعنى سوره «يونس» است. سوره اى كه مانند اين سوره مشتمل باشد بر اصول معارف دين و وعده ها و تهديدها. | ||
وجه نادرستى اين نظريه ها، اين است كه: قرآن كريم، همه آياتش منسوب به خداى سبحان است. چه آن آياتى كه از داستانى خبر مى دهد و يا آياتى كه امر و نهى دارد، و چه سوره اى كه نظير سوره «يونس» باشد و چه غير آن، حتى يك آيه از قرآن نيز كلام خدا و منسوب به خدا است، و افتراء هم، اختصاصى به خبر ندارد. همان طور كه مى توان خبرى را به دروغ به كسى افتراء بست، انشاء را هم مى توان افتراء بست، و همان طور كه نسبت افتراء دادن آن آيات، تكذيب كلام خداى تعالى است، نسبت افتراء دادن اين آيات نيز، تكذيب است. و همان طور كه چنين نسبتى در مورد اين گونه آيات خدا تكذيب است، در مورد غير اين ها، يعنى آياتى كه در آن امر و نهى آمده و يا آيات سوره اى كوچك است نيز، تكذيب كلام خداى تعالى است. | وجه نادرستى اين نظريه ها، اين است كه: | ||
قرآن كريم، همه آياتش منسوب به خداى سبحان است. چه آن آياتى كه از داستانى خبر مى دهد و يا آياتى كه امر و نهى دارد، و چه سوره اى كه نظير سوره «يونس» باشد و چه غير آن، حتى يك آيه از قرآن نيز كلام خدا و منسوب به خدا است، و افتراء هم، اختصاصى به خبر ندارد. همان طور كه مى توان خبرى را به دروغ به كسى افتراء بست، انشاء را هم مى توان افتراء بست، و همان طور كه نسبت افتراء دادن آن آيات، تكذيب كلام خداى تعالى است، نسبت افتراء دادن اين آيات نيز، تكذيب است. و همان طور كه چنين نسبتى در مورد اين گونه آيات خدا تكذيب است، در مورد غير اين ها، يعنى آياتى كه در آن امر و نهى آمده و يا آيات سوره اى كوچك است نيز، تكذيب كلام خداى تعالى است. | |||
<span id='link63'><span> | <span id='link63'><span> | ||
