۱۷٬۰۶۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←همه موجودات تحت از اطاعت تكوينى خداوند هستند
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
<span id='link159'><span> | <span id='link159'><span> | ||
پس جمله «لَهُ مَن فِى السَّمَاوَات وَ الأرض»، اشاره است به احاطۀ ملك حقيقى خدا، كه اثر آن جواز تصرف مالك در ملك خويش، و به دلخواه خويش است. پس خداى تعالى از آن جا كه مالك حقيقى عالَم است، در مملوك خود تصرف نموده، از نشئه دنيا به آخرت مى برد. | |||
پس جمله | |||
و اين معنا را با | و اين معنا را با جملۀ «كُلٌّ لَهُ قَانِتُون» تأكيد فرموده. چون «قنوت»، به معناى لازم بودن اطاعت با خضوع است، همچنان كه راغب نيز اين طور معنا كرده. | ||
و مراد از اطاعت با خضوع - به طورى كه سياق مى رساند - اطاعت تكوينى است، نه اطاعت دستورات شرعى | و مراد از اطاعت با خضوع - به طورى كه سياق مى رساند - اطاعت تكوينى است، نه اطاعت دستورات شرعى. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۵۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۵۶ </center> | ||
چون دستورات شرعى گاهى نافرمانى مى شود، و درباره اش نمى توان گفت : | چون دستورات شرعى گاهى نافرمانى مى شود، و درباره اش نمى توان گفت: «كُلٌّ لَهُ قَانِتُون: همه و همه براى او مطيع و خاضع اند». | ||
زيرا منظور از | زيرا منظور از «كُلّ»، حتما جنّ و انس و ملك است، و همه مطيع اسباب تكوينى هستند. اما ملائكه كه جز خضوع اطاعت ندارند، و اما جنّ و انس، آن ها هم منقاد و مطيع علل و اسباب تكوينى هستند. هر چند كه دائما نقشه مى ريزند كه اثر علتى از علل و سببى از اسباب تكوينى را لغو كنند. ولى براى رسيدن به اين منظور، باز به علت و سببى ديگر متوسل مى شوند. | ||
از اين هم كه | از اين هم كه بگذريم، خود علم و اراده و اختيارشان از اسباب تكوينى است. پس در هر حال مطيع تكوين هستند. پس در باب تكوين، تنها مؤثر خداست و آنچه او بخواهد، مى شود. يعنى آنچه كه علل خارجی اش تمام باشد، و اما از آنچه جن و انس بخواهد، تنها آن موجود مى شود كه خدا اذن داده باشد، و خواسته باشد، پس مالك همه آنان و آنچه را كه مالك اند، خدا است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۵۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۵۷ </center> | ||
<span id='link160'><span> | <span id='link160'><span> | ||
==آيات ۲۷ - ۳۹ سوره روم == | ==آيات ۲۷ - ۳۹ سوره روم == | ||
وَ هُوَ الَّذِى يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَ لَهُ الْمَثَلُ الاَعْلى فى السمَوَتِ وَ الاَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(۲۷) | وَ هُوَ الَّذِى يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَ لَهُ الْمَثَلُ الاَعْلى فى السمَوَتِ وَ الاَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(۲۷) | ||
