ریشه قوم

تکرار در قرآن: ۶۶۰(بار)

لیست کلمات مشتق شده

در حال بارگیری...

قاموس قرآن

جماعت مردان در صحاح گفته: قوم به معنى مردان است و شامل زنان نيست از لفظ خود مفرد ندارد زهير در شعر خود گويد: و ما ادرى و سوف اخال ادرى‏ أقوم آل حصن ام نساء نمى‏دانم به گمانم به زودى خواهم دانست: آل حصن مردانند يا زنان. و خداوند فرموده: [حجرات:11]. گاهى زنان نيز داخل قوم اند به تبعيت زيرا قوم هر پيامبر شامل مردان و زنان است، همچنين است قول راغب در مفردات. در اقرب الموارد گويد: جماعت مردان را قوم گفته‏اند كه آنها قائم و متصدى به كارهاى مهمّ‏اند، اين لفظ مذكر و مونث آيد گويند: «قامَ الْقَوْمُ وَ قامَتِ الْقَوْمُ» در مجمع ذيل آيه فوق فرموده: خليل گفته: قوم به مردان اطلاق مى‏شود نه به زنان چون بعضى با بعضى به كارها قيام مى‏كنند. ناگفته نماند: در آيه فوق زنان به قرينه مقابله داخل در قوم نيستند ولى در آيات ديگر قطعاً زنان داخل در قوم اند مثل [بقره:118]. [هود:89]. نمى‏شود مراد از قوم در اين آيات فقط مردان باشند لذا بايد براى اخراج زنان قرينه داشته باشيم. بدين جهت راغب گفته: در تمام قرآن از قوم مردان و زنان اراده شده‏اند و حقيقت آن براى مردان است ولى قاموس معناى اولى آن را «اَلْجَماعَةُ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ مَعاً» گفته است. اقرب الموارد گفته: قوم انسان اقرباى اوست كه با او در جد واحد جمع مى‏شوند، گاهى انسان در ميان اجانب واقع مى‏شود مجازاً و به جهت مجاورت آنها را قوم خود مى‏داند. از اين استعمال در قرآن بسيار يافته است.

ریشه‌های نزدیک مکانی

ل هم ه من ف قول ى ما لا اله انن کم الله ب وله يوم على ان فى ک کون الى الذين يا نا ها امن قوم ايى ربب صلو هدى اتى ائى الا اوى ذلک ظلم بين رسل صرط کفر قد قبل نوح موسى کذب اذ ا علم هو عذب عبد زکو شىء ثم نذر جعل عن ذکر اذا رئى لما فرعون فسق ن بعد کتب رحم اول اخر عمل نصر او انس لوط تبع حقق جرم کلل نن دين وقى ارض عاد مثل لم هذا دعو خلف ذا خوف سوء غير الذى بل جىء امر نزل اخو

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
الْمُسْتَقِيمَ‌	۳
يُقِيمُونَ‌	۶
قَامُوا	۴
أَقِيمُوا	۱۳
لِقَوْمِهِ‌	۱۳
قَوْمِ‌	۵۹
الْقِيَامَةِ	۷۰
لِقَوْمٍ‌	۵۱
مَقَامِ‌	۱
مُسْتَقِيمٍ‌	۲۰
أَقَامَ‌	۲
يُقِيمَا	۳
قُومُوا	۱
الْقَوْمِ‌	۳۱
الْقَيُّومُ‌	۲
الْقَوْمَ‌	۲۶
يَقُومُونَ‌	۱
يَقُومُ‌	۵
أَقَامُوا	۱۰
أَقْوَمُ‌	۳
قَائِماً	۵
قَائِمٌ‌	۳
مُسْتَقِيمٌ‌	۶
قَوْماً	۴۰
مَقَامُ‌	۱
قَائِمَةٌ	۲
قَوْمٍ‌	۲۳
قِيَاماً	۵
قَوَّامُونَ‌	۱
أَقْوَمَ‌	۱
مُسْتَقِيماً	۶
قَوْمَهُمْ‌	۵
فَأَقَمْتَ‌	۱
فَلْتَقُمْ‌	۱
فَأَقِيمُوا	۳
تَقُومُوا	۲
قَوَّامِينَ‌	۲
الْمُقِيمِينَ‌	۱
قُمْتُمْ‌	۱
قَوْمٌ‌	۲۶
أَقَمْتُمُ‌	۱
مُقِيمٌ‌	۵
بِقَوْمٍ‌	۳
تُقِيمُوا	۱
يَقُومَانِ‌	۱
مَقَامَهُمَا	۱
الْقَوْمُ‌	۵
قَوْمُکَ‌	۳
قَوْمَکَ‌	۵
قَوْمُهُ‌	۵
قَوْمِهِ‌	۳۲
قِيَماً	۱
قَوْمِنَا	۱
قَوْمَهُ‌	۶
قَوْمِي‌	۵
قَوْمُ‌	۱۵
اسْتَقَامُوا	۴
فَاسْتَقِيمُوا	۲
الْقَيِّمُ‌	۳
تَقُمْ‌	۲
تَقُومَ‌	۳
مَقَامِي‌	۲
قَوْمِهِمْ‌	۳
لِلْقَوْمِ‌	۳
لِقَوْمِکُمَا	۱
فَاسْتَقِيمَا	۱
قَوْمَ‌	۱۱
أَقِمْ‌	۱
قَوْمِکَ‌	۲
فَاسْتَقِمْ‌	۱
أَقِمِ‌	۵
يُقِيمُوا	۲
لِيُقِيمُوا	۱
مُقِيمَ‌	۱
مُقِيمٍ‌	۲
إِقَامَتِکُمْ‌	۱
الْمُسْتَقِيمِ‌	۲
مَقَاماً	۲
قَيِّماً	۱
قَوْمُنَا	۱
قَائِمَةً	۳
فَأَقَامَهُ‌	۱
نُقِيمُ‌	۱
قَوْمَهَا	۲
الْقَيُّومِ‌	۱
إِقَامَ‌	۱
الْقَائِمِينَ‌	۱
الْمُقِيمِي‌	۱
قَوْمُهُمَا	۱
إِقَامِ‌	۱
مُقَاماً	۲
قَوَاماً	۱
مَقَامٍ‌	۳
تَقُومُ‌	۸
مَقَامِکَ‌	۱
فَأَقِمْ‌	۲
الْقَيِّمِ‌	۱
مُقَامَ‌	۱
أَقِمْنَ‌	۱
الْمُقَامَةِ	۱
قَوْمَهُمَا	۱
مَقَامٌ‌	۱
قِيَامٌ‌	۱
اسْتَقِمْ‌	۱
لِقَوْمِکَ‌	۱
قَوْمَنَا	۲
قِيَامٍ‌	۱
مَقَامَ‌	۲
لِيَقُومَ‌	۱
لِقَوْمِهِمْ‌	۱
قَائِمُونَ‌	۱
قَامَ‌	۱
قُمِ‌	۱
قُمْ‌	۱
يَسْتَقِيمَ‌	۱
تَقْوِيمٍ‌	۱
قَيِّمَةٌ	۱
الْقَيِّمَةِ	۱