رَضُوا

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• رضو (۷۳ بار)

قاموس قرآن

رضا و رضوان و مرضاة به معنى خوشنودى است (قاموس) [مائده:119]. خدا از آنها و آنها از خدا خوشنود شدند رضى در قرآن متعدى به نفسه نيز آمده است [توبه:59]. [حج:59]. و مى‏شود گفت كه حرف جرّ از آنها حذف شده است. ارضاء: خوشنود كردن [توبه:62]. به خدا قسم مى‏خورند تا خشنودتان كنند. ارتضاء به معنى رضاست و شايد از آن مبالغه مراد باشد كه يكى از معانى افتعال است [انبياء:28]. رضوان چنان كه گفته شد به معنى رضاست [توبه:21]. مرضاة نيز چنان كه گفته شد مفرد است به معنى رضا و جمع نيست [بقره:207]. * [زمر:7]. در اصل «يَرْضاهُ» است الف در اثر جزم حذف شده و ضمير راجع به شكر است بعضى هاء آن را ساكن و بعضى مضموم بلا اشباع خوانده‏اند (مجمع) يعنى اگر خدا را شكر كنيد شكر را به نفع شما خوش مى‏دارد. * [حاقة:21]. قارعه:7. طبرسى فرموده: فاعل در اينجا به معنى مفعول است يعنى عيشة مرضية چون آن در معنى «عيشة ذات رضى» است. * [مريم:6]. رضى به معنى مرضى است يعنى خوشنود شده طبرسى آن را مريضاً عنداللّه گفته و شايد مراد اعّم باشد. معنى رضا و سخط خدا رضا از معانيى است كه در موجود ذى شعور و با اراده يافت مى‏شود و مقابل آن سخط و غضب است و هر دو امر وجودى مى‏باشند. رضا به فعل و صفت تعلق مى‏گيرد نه به ذات مثل [يونس:7]. [توبه:59]. و اگر متعلق به ذات باشد منظور از آن وصف و فعل است مثل [مائده:119]. يعنى خدا از فعلشان راضى شد. [بقره:120]. يعنى از دين تو و عمل تو هرگز خوشنودى عين اراده نيست گر چه هر چه اراده به آن تعلق يافت رضا نيز به آن تعلق مى‏گيرد زيرا چنان كه گفته‏اند: اراده به كار غير واقع تعلق مى‏گيرد و رضا بعد از وقوع يا بعد از فرض وقوع آن. و چون رضا بعد از تحقق مرضّى حادث مى‏شود لذا از صفات ذات حق محال است واقع شود و رضاى خدا صفتى است قائم به فعل خدا و منتزع از فعل مثل رحمت و غضب و اراده و كراهت. پس هر چيزى كه خدا تكويناً ايجاد كرده مرى اوست و هر عمل تشريعى مرضى است زيرا ملائم فعل خداست. و خلاصه اين كه اگر گوئيم: خدا از اين كار راى است يعنى اين كار ملائم و موافق فعل خدا و دستور خداست (استفاده از الميزان ج 17 ص 255). راغب در مفردات گويد: رضاى بنده از خدا آنست كه قضاى خدا را مكروه ندارد و رضاى خدا از بنده آنست كه بنده از دستور او پيروى و از منهى او كناره‏گيرى مى‏كند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ اللّه عَنْه عَنْهُم رَضِي مَع هُم بِأَن مِنْهَا إِن الّذِين يَکُونُوا ذٰلِک فِيهَا الْخَوَالِف خَالِدِين أَبَدا الْقَاعِدِين حِزْب إِذَا يُعْطَوْا مَا يَسْخَطُون قَالُوا أَنّهُم بِالْحَيَاة أَغْنِيَاء عَلَى الْأَنْهَار لِقَاءَنَا الدّنْيَا أُولٰئِک آتَاهُم نَکُن أُعْطُوا لَو فَإِن يَرْجُون لِمَن أَعَدّ الْفَوْز ذَرْنَا لَم يَسْتَأْذِنُونَک الْعَظِيم لا لَهُم مِنْهُم لِلّه اطْمَأَنّوا الصّدَقَات خَشِي فِي أَلا جَنّات رَبّه بِإِحْسَان رَسُولُه بِهَا مُلْک يَتّقُون تَحْتِهَا اتّبَعُوهُم السّمَاوَات يَلْمِزُک طَبَع تَجْرِي طُبِع الطّوْل قُلُوبِهِم مَن السّبِيل لِقَوْم تَحْتَهَا حَسْبُنَا إِنّمَا فَهُم الْأَنْصَار عَن مِن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...