المؤمنون ٣٨

إِنْ‌ هُوَ إِلاَّ رَجُلٌ‌ افْتَرَى‌ عَلَى‌ اللَّهِ‌ کَذِباً وَ مَا نَحْنُ‌ لَهُ‌ بِمُؤْمِنِينَ‌

ترجمه

او فقط مردی دروغگوست که بر خدا افترا بسته؛ و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد!»

|او جز مردى كه بر خدا دروغ مى‌بندد نيست و ما او را باور نداريم

او جز مردى كه بر خدا دروغ مى‌بندد نيست، و ما به او اعتقاد نداريم.»

و این شخص جز آنکه مردی است که دروغ و افترا بر خدا می‌بندد هیچ مزیّت ندارد و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد.

او نیست مگر مردی که بر خدا افترا بسته است؛ و ما باور کننده او نیستیم.

اين مردى است كه به خداى يكتا دروغ مى‌بندد و ما به او ايمان نمى‌آوريم.

او جز مردی که بر خداوند دروغی بسته است نیست، و ما به [سخن‌] او باور نداریم‌

او نيست مگر مردى كه بر خدا دروغ مى‌بافد و ما به او ايمان‌آور نيستيم.

او مردی است که بر خدا دروغ می‌بندد. (او نه رسالتی از طرف خدا دارد، و نه وعده‌ی رستاخیزش درست است، و بلکه خودسرانه سخن می‌گوید) و ما (سران شما که خردمندان شمائیم) هرگز بدو ایمان نمی‌آوریم و تصدیقش نمی‌کنیم. (پس شما هم نباید بدین مرد دروغگو بگروید).

«او جز مردی که بر خدا دروغ بسته است نیست و ما (هرگز) برای او ایمان‌آورندگان نیستیم.»

نیست او مگر مردی که بسته است بر خدا دروغی را و نیستیم ما بدو ایمان‌آرندگان‌

المؤمنون ٣٧	آیه ٣٨	المؤمنون ٣٩
سوره : سوره المؤمنون نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنْ»: نیست. «إفْتَرَی»: (نگا: آل‌عمران / ، عنکبوت / ).

تفسیر

• آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
• اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
• افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
• و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
• اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
• نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
• يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
• اشاره اى به رسالت موسى و هارون
• خطابى از خداوند به عموم پيامبران
• بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )

• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - زندگى پر زرق و برق و اثر شوم آن
• ۲ - ((تراب )) و ((عظام ))
• ۳ - غثاء چيست ؟
• ۴ - يك سرنوشت عمومى

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - فرستاده الهى پس از نوح، متهم به دروغ گویى از سوى اشراف و عناصر مرفه قومش (و قال الملأ من قومه ... إن هو إلاّ رجل افترى ... و ما نحن له بمؤمنین)

۲ - اعلام صریح ایمان نداشتن به فرستاده الهى براى مردم، از سوى اشراف و سران جامعه پس از نوح (و ما نحن له بمؤمنین)

۳ - اشراف جامعه پس از نوح، مردم را از گرویدن به فرستاده الهى برحذر مى داشتند. (و ما نحن له بمؤمنین) اعلام اشراف مبنى بر این که به این مرد (فرستاده الهى) ایمان ندارند، مى تواند دستورى ضمنى به مردم باشد که باید از آنان پیروى کنند و به فرستاده الهى گرایش نداشته باشند.

۴ - توده مردم جامعه پس از نوح، اسیر تبلیغات و سلطه اشراف بودند. (و قال الملأ من قومه ... و ما نحن بمبعوثین)

موضوعات مرتبط

• ایمان: ممانعت از ایمان به صالح(ع) ۳; ممانعت از ایمان به هود(ع) ۳
• صالح(ع): تهمت دروغگویى به صالح(ع) ۱; قصه صالح(ع) ۱
• قوم ثمود: تاریخ قوم ثمود ۳; تهمتهاى اشراف قوم ثمود ۱; سلطه گرى اشراف قوم ثمود ۴; کفر اشراف قوم ثمود ۲
• قوم عاد: تاریخ قوم عاد ۳; تهمتهاى اشراف قوم عاد ۱; سلطه گرى اشراف قوم عاد ۴; کفر اشراف قوم عاد ۲
• هود(ع): تهمت دروغگویى به هود(ع) ۱; قصه هود(ع) ۱