الأنبياء ٣٣: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۸
ترجمه
| الأنبياء ٣٢ | آیه ٣٣ | الأنبياء ٣٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کُلٌّ»: همه این چهار چیز. یعنی شب و روز و خورشید و ماه. زیرا شب که همان سایه مخروطی زمین است، در گرد زمین دائماً در حرکت است، و نور آفتاب که به زمین می‌تابد و روز را تشکیل می‌دهد، همانند استوانه‌ای است که در گرد این کره پیوسته نقل مکان می‌کند. بنابراین شب و روز نیز برای خود مسیر و مکانی دارند. «فَلَکٍ»: مراد مدار و راه حرکت است (نگا: یس / ). «یَسْبَحُونَ»: شناورند. در حرکتند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۳۳ سوره انبياء
- استدلال بر حقيقت معاد و حقانيت دعوت پيامبر(صلى الله عليه و آله )
- آفرينش آسمان و زمين عبث و به انگيزه لهو و لعب نبوده است
- بيان ملازمه بين لهو و لعب نبودن خلقت زمين و آسمان با حقانيت معاد و نبوت
- وجوهى كه مفسرين در معناى آيه :((لو اردنا ان نتخذ لهوا لا تخذناه من لدنا(( گفته اند
- توضيح معنى و مفاد آيه : ((بلنقذف بالحق على الباطل ...(( و اشاراتى درباره حق وباطل
- سنت جارى الهى درباره حق و باطل در جهان
- حال مقربان درگاه الهى (استغراق در عبوديت و استمرار در عبادت ) از آثار مالكيت مطلقه الهى است
- اشاره به معتقد بودن بت پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين
- تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به دو شبهه
- بررسى وجوهى كه مفسرين در معناى (لا يسئل عمايفعل و هم يسئلون ) گفته اند
- اختيار اين وجه كه عدم سؤ ال ناشى از مالكيت مطلقه خداوند است
- گفتارى فلسفى و قرآنى پيرامون حكمت خداى تعالى و اينكه افعال او داراى مصلحت است
- معناى حكمت و مصلحت در افعال انسان
- افعال خداوند عين حكمت و مصلحت است لذا مورد سئوال واقع نمى شود
- قول خداوند و فعل او يكى است
- مطالبه ((برهان (( از مشركين در مقابل قرآن و كتب آسمانى پيشين
- بيان حال و وصف ملائكه ، كه نه آلهه بل عباد مكرمون خدايند
- اراده و عمل ملائكه تابع اراده خداوند است
- تقرير برهانى بر توحيد خداى تعالى در ربوبيت و تدبير
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به : قذف به حق برباطل ، وصف ملائكه ، استدلال بر نفى آلهه و...)
- وصف ملائكه از زبان مبارك اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح
- رواياتى درباره شفاعت در قيامت در ذيل (و لا يشفعون الا لمن ارتضى )
نکات آیه
۱- تنها خداوند، آفریننده شب و روز و خورشید و ماه است. (و هو الذى خلق الّیل والنهار والشمس والقمر )
۲- هر یک از خورشید و ماه، در مدار مخصوص به خود در حال حرکت است. (کلّ فى فلک یسبحون ) «فلک» به معناى مدار ستارگان و «سبح» و «سباحة» به معناى شنا کردن است (لسان العرب) و (قاموس ).
۳- هر یک از سیارات و ستارگان، در مسیر و مدار معین در حال حرکت اند. (أنّ السموت والأرض ... والشمس والقمر کلّ فى فلک یسبحون ) لفظ «کلّ» مضاف به مضاف الیه محذوف مانند («ها» و...) است. و مرجع ضمیر، مجموعه آسمان ها و زمین مى باشد که در سه آیه قبل از آن یاد شده است.
۴- آفرینش شب و روز و خورشید و ماه، نشانى از توحید ربوبى است. (و هو الذى خلق الّیل ... کلّ فى فلک یسبحون )
۵- آفرینش و تدبیر جهان از جانب خداوند، دو اصل تفکیک ناپذیر در جهان بینى توحیدى است. (و ما خلقنا السماء ... و جعلنا ... و هو الذى خلق ... کلّ فى فلک یسبحون) سیاق آیات در مقام ردّ اندیشه مشرکان است که براى خداوند مقام خالقیت، و براى خدایان خویش مقام تدبیر قائل بودند و خداوند در آیات پیشین مقام تدبیر و در این آیه مقام آفرینش را به خود نسبت داده و جدایى آن دو مقام را مردود دانسته است.
موضوعات مرتبط
آفرینش خالق آفرینش ۵; مدبر آفرینش ۵ توحید توحید در خالقیت ۱، ۵; توحید ربوبى ۵; نشانه هاى توحید ربوبى ۴ جهان بینى جهان بینى توحیدى ۱، ۵ خدا خالقیت خدا ۱; ربوبیت خدا ۵ خورشید خالق خورشید ۱; خلقت خورشید ۴; گردش خورشید ۲ روز خالق روز ۱; خلقت روز ۴ ستارگان حرکت ستارگان ۳ سیارات حرکت سیارات ۳ شب خالق شب ۱; خلقت شب ۴ ماه
- (گردون): خالق ماه (گردون) ۱; خلقت ماه (گردون) ۴; گردش ماه (گردون) ۲
