الحج ٤٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و یاران مدین و دروغگو شمرده شد موسی پس مهلت دادم به کافران سپس گرفتم ایشان را پس چگونه بود برابری کردن و انتقام من | |-|معزی=و یاران مدین و دروغگو شمرده شد موسی پس مهلت دادم به کافران سپس گرفتم ایشان را پس چگونه بود برابری کردن و انتقام من | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::44|٤٤]] | قبلی = الحج ٤٣ | بعدی = الحج ٤٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَصْحَابُ مَدْیَنَ»: اهل شهر مدین، یعنی قوم شعیب (نگا: اعراف / ). «أَمْلَیْتُ»: مهلت دادهام (نگا: آلعمران / . «أَخَذْتُهُمْ»: ایشان را گرفتار عقاب کردهام (نگا: آلعمران / ، اعراف / ، عنکبوت / ). «نَکِیرِ»: زشت دانستنم و ناپسندیدنم. نکیر به معنی انکار بوده و اشاره دارد به این که خداوند نعمت را به نقمت، سلامت را به هلاکت، آبادانی را به ویرانی، و سعادت را به شقاوت تبدیل فرموده است. | «أَصْحَابُ مَدْیَنَ»: اهل شهر مدین، یعنی قوم شعیب (نگا: اعراف / ). «أَمْلَیْتُ»: مهلت دادهام (نگا: آلعمران / . «أَخَذْتُهُمْ»: ایشان را گرفتار عقاب کردهام (نگا: آلعمران / ، اعراف / ، عنکبوت / ). «نَکِیرِ»: زشت دانستنم و ناپسندیدنم. نکیر به معنی انکار بوده و اشاره دارد به این که خداوند نعمت را به نقمت، سلامت را به هلاکت، آبادانی را به ویرانی، و سعادت را به شقاوت تبدیل فرموده است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۶
ترجمه
الحج ٤٣ | آیه ٤٤ | الحج ٤٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَصْحَابُ مَدْیَنَ»: اهل شهر مدین، یعنی قوم شعیب (نگا: اعراف / ). «أَمْلَیْتُ»: مهلت دادهام (نگا: آلعمران / . «أَخَذْتُهُمْ»: ایشان را گرفتار عقاب کردهام (نگا: آلعمران / ، اعراف / ، عنکبوت / ). «نَکِیرِ»: زشت دانستنم و ناپسندیدنم. نکیر به معنی انکار بوده و اشاره دارد به این که خداوند نعمت را به نقمت، سلامت را به هلاکت، آبادانی را به ویرانی، و سعادت را به شقاوت تبدیل فرموده است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۸ - ۵۷ سوره حج
- نخستين آيه نازله درباره جهاد و اذن قتال به مؤ منين
- توضيح آيات مربوط به جهاد و قتال : ((ان الله يدافع عن الذين آمنوا...(( و ((اذنللذين يقاتلون ...((
- حكمت تشريع حكم قتال و جهاد: ((و لولا دفع الله الناس ...((
- آيه : ((الذين ان مكنا هم فى الارض ...(( ناظر بر عموم مؤ منين است
- اذن قتال مختص به مهاجران صدر اسلام نيست
- دلدارى دادن به رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) و تهديد تكذيب كنندگان
- از سرگذشت امتهاى گذشته عبرت بگيريد!
- پاسخ به استهزاى مشركين درباره نزول عذاب ، با بيان اينكه زمان كم و زياد نزدخداوند يكسان است
- توضيح مفاد و معناى آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك من رسول ولا نبى الا اذا تمنى القى الشيطان فى امنيته ...((
- فرق بين معناى ((نبوت (( و ((رسالت ((
- القائات و وساوس شيطان وسيله امتحان است
- مقصود از اينكه روز قيامت عقيم (نازا) است
- بحث روايتى
- روايتى در ذيل (و ما ارسلنا من من قبلك من ولا نبى ...) كه با عصمت انبيا منافات دارد
نکات آیه
۱ - موسى و شعیب(ع)، از پیامبران الهى (فقد کذّبت ... و أصحب مدین و کذّب موسى) اصحاب مدین، قوم شعیب بودند; همان طور که در آیه ۸ سوره «اعراف» آمده است: «و إلى مدین أخاهم شعیباً...».
۲ - انکار رسالت شعیب(ع) و متهم شدن او به دروغ گویى از سوى مردم مدین (فقد کذّبت ... و أصحب مدین)
۳ - تکذیب موسى(ع) از سوى فرعونیان (و کذّب موسى) از این که تکذیب حضرت موسى(ع) به قومش نسبت داده نشده، استفاده مى شود که تنها فرعونیان با او به مخالفت برخاستند و بنى اسرائیل به او ایمان آوردند و دعوتش را پذیرفتند.
۴ - خداوند، به همه اقوام کافر و تکذیب گر، فرصت مى داد تا شاید متنبه شوند و دست از مخالفت بردارند. (فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم) «إملاء» (مصدر «أملیت») از «مَلْو» و به معناى فرصت دادن است; یعنى، آن اقوام تکذیب گر و کافر را فرصت دادم تا به خود بیایند و دست از مخالفت بردارند. آن گاه چون آنان از فرصت داده شده استفاده نکردند و هم چنان بر کفر و تکذیب خود اصرار ورزیدند، آنان را از میان برداشتم و نابودشان ساختم.
۵ - خداوند، اقوام تکذیب گر و کفر پیشه تاریخ را پس از این که از فرصت داده شده استفاده نکردند و هم چنان بر کفر و انکار خود پاى فشردند، با عذاب استیصال نابود کرد. (فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم) «نکیر» به معناى انکار (تغییر) است. و مقصود از آن به قرینه آیه بعد، تغییر نعمت به محنت، حیات به مرگ و نابودى و آبادانى به ویرانى است. گفتنى است که استفهام در جمله «فکیف کان نکیر»، استفهام تعجیبى و بیانگر شدت کیفر است.
۶ - توصیه شدن مشرکان صدراسلام به این که به خود بیایند و دست از کفر و تکذیب بردارند و خود را چونان جوامع پیشین، گرفتار خشم و عذاب خدا نسازند. (و إن یکذّبوک فقد کذّبت ... فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم) بیان سرگذشت اقوام تکذیب گر پیشین براى مردم شرک پیشه صدراسلام - که با پیامبر(ص) مبارزه مى کردند - در واقع نصیحتى بود به آنان مبنى بر این که از سرگذشت پیشنیان عبرت بگیرند و دست از مخالفت بردارند.
۷ - عذاب قهر الهى، بسیار سخت، هراس انگیز، مرگبار و درهم کوبنده است. (فکیف کان نکیر) «نکیر» اسم «انکار» است و یکى از معانى «انکار» تغییر دادن و دگرگون کردن مى باشد. بنابراین معناى جمله فوق چنین مى شود: بنگرید چگونه آن شهرها را با مردم کفرپیشه شان دگرگون و زیرورو کردم.
۸ - مهلت دادن به کافران حق ستیز و سپس هلاک ساختن آنها، سنت الهى در طول تاریخ (فقد کذّبت قبلهم ... فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم)
۹ - لزوم عبرت گرفتن از سرنوشت جوامع کفر پیشه تاریخ (ثمّ أخذتهم فکیف کان نکیر) جمله «فکیف کان نکیر» به تقدیر «فانظروا کیف کان نکیر» است; یعنى، به سرگذشت آنان بنگرید و در عاقبت کارهایشان مطالعه کنید که عذاب خشم الهى چه بر سرشان آورد.
۱۰ - قوم نوح، عاد، ثمود،ابراهیم، لوط، اصحاب مدین و فرعونیان، اقوام هلاک شده با عذاب استیصال (فقد کذّبت قبلهم قوم نوح ... ثمّ أخذتهم فکیف کان نکیر)
۱۱ - تکذیب پیامبران و مبارزه با آنان، مایه هلاکت و نابودى اقوام پیشین (فقد کذّبت ... فأملیت للکفرین ثمّ أخذتهم)
موضوعات مرتبط
- اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۱۱; عبرت از اقوام پیشین ۶، ۹; عذاب اقوام پیشین ۶; عوامل انقراض اقوام پیشین ۱۱; عوامل هلاکت اقوام پیشین ۱۱; فلسفه مهلت به اقوام پیشین ۴
- انبیا: آثار تکذیب انبیا ۱۱; آثار مبارزه با انبیا ۱۱; زمینه تنبه مکذبان انبیا ۴; عذاب استیصال مکذبان انبیا ۵; فلسفه مهلت به مکذبان انبیا ۴; هلاکت مکذبان انبیا ۵
- اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۲; تهمتهاى اهل مدین ۲; عذاب استیصال اهل مدین ۱۰; عذاب اهل مدین ۵، ۱۰; هلاکت اهل مدین ۱۰
- تاریخ: عبرت از تاریخ ۹
- خدا: توصیه هاى خدا ۶; سنتهاى خدا ۸; مهلت هاى خدا ۴; ویژگیهاى عذابهاى خدا ۷
- سنتهاى خدا :۸
- سنت مهلت :۸
- شعیب(ع): تهمت دروغگویى به شعیب(ع) ۲; مکذبان شعیب(ع) ۲; نبوت شعیب(ع) ۱
- عبرت: عوامل عبرت۴ ۹
- عذاب: اهل عذاب ۵، ۱۰; عذاب سخت ۷; مراتب عذاب ۷
- فرعونیان: تاریخ فرعونیان ۳; عذاب استیصال فرعونیان ۱۰; فرعونیان و موسى(ع) ۳; هلاکت فرعونیان ۱۰
- قوم ابراهیم: عذاب استیصال قوم ابراهیم ۱۰; هلاکت قوم ابراهیم ۱۰
- قوم ثمود: عذاب استیصال قوم ثمود ۱۰; هلاکت قوم ثمود ۱۰
- قوم عاد: عذاب استیصال قوم عاد ۱۰; هلاکت قوم عاد ۱۰
- قوم لوط: عذاب استیصال قوم لوط ۱۰; هلاکت قوم لوط ۱۰
- قوم نوح: عذاب استیصال قوم نوح ۱۰; هلاکت قوم نوح ۱۰
- کافران: زمینه تنبه کافران ۴; عذاب استیصال کافران ۵; فلسفه مهلت به کافران ۴; مهلت به کافران ۸; هلاکت کافران ۵، ۸
- کفر: اجتناب از کفر ۶
- مشرکان: توصیه به مشرکان صدراسلام ۶
- موسى(ع): مکذبان موسى(ع) ۳; نبوت موسى(ع) ۱