الأنبياء ٨٨: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس پذیرفتیم از او و رهائیش دادیم از اندوه و بدینسان رهائی دهیم به مؤمنان | |-|معزی=پس پذیرفتیم از او و رهائیش دادیم از اندوه و بدینسان رهائی دهیم به مؤمنان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::88|٨٨]] | قبلی = الأنبياء ٨٧ | بعدی = الأنبياء ٨٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«کَذلِکَ»: این گونه. به همین شکل. «نُنْجِی»: نجات میدهیم و میرهانیم. | «کَذلِکَ»: این گونه. به همین شکل. «نُنْجِی»: نجات میدهیم و میرهانیم. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
الأنبياء ٨٧ | آیه ٨٨ | الأنبياء ٨٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«کَذلِکَ»: این گونه. به همین شکل. «نُنْجِی»: نجات میدهیم و میرهانیم.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۷۸ - ۹۱ سوره انبياء
- بيان آيه : ((و داود و سليمان اذيحكمان ...(( و شرح اينكه حكم آن دو جناب حكم واحد ومصون از خطا بوده است
- بررسى عقلى احتمالات مسئله و متعين شدن اينكه حكم سليمان و داود حكم واحدى بوده است
- تاءييد مطلبه به روايات وارده
- معناى تسخير كوهها و مرغ ها با داوود (عليه السلام )
- معناى اينكه صنعت لبوس را به داود تعليم كرديم
- مقصود از جريان بادبه امر سليمان (عليه السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...)
- معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا كرد: ((ان لا اله الا انى كنت من الظالمين ((
- بحث روايتى
- رواياتى ديگر در ذيل آياتى كه به ايوب ، يونس ، زكريا، و مريم (عليهم السلام )اشاره داشتند
نکات آیه
۱- دعاى یونس(ع) به هنگام گرفتار شدن آن حضرت در تاریکى شکم ماهى، مورد اجابت و پذیرش خدا قرار گرفت. (فنادى فى الظلمت ... فاستجبنا له )
۲- خداوند، یونس(ع) را از غم و اندوه نجات و رهایى بخشید. (و نجّینه من الغمّ )
۳- نقش تهلیل و تسبیح خدا و اقرار به ظلم به خویشتن، در استجابت دعا و رهایى از غم ها (فنادى فى الظلمت أن لاإله إلاّأنت سبحنک إنّى کنت من الظلمین . فاستجبنا له و نجّینه من الغمّ)
۴- دعا، وسیله اى مؤثر براى نجات از گرفتارى و اندوه (فنادى ... و نجّینه من الغمّ )
۵- ظلم به خویش، داراى پى آمدهاى اندوه بار و رهایى از آن نیازمند امداد الهى است. (إنّى کنت من الظلمین . فاستجبنا له و نجّینه من الغمّ )
۶- نجات و رهایى بخشیدن مؤمنان از غم و اندوه، سنت خداوند است. (فاستجبنا له و نجّینه من الغمّ و کذلک ننجى المؤمنین) جمله «کذلک ننجى المؤمنین» - پس از ذکر نجات یونس(ع) - مى تواند بیانگر یک قانون و سنت الهى باشد.
۷- وعده خداوند به نجات مؤمنان از غم و گرفتارى، در صورت دعاى خالصانه آنان (فنادى ... و کذلک ننجى المؤمنین )
۸- رهایى یونس(ع) از غم و اندوه، جلوه اى از سنت الهى در نجات مؤمنان (و نجّینه من الغمّ و کذلک ننجى المؤمنین) اسم اشاره «کذلک»، اشاره به نجات یونس(ع) از غم و اندوه است.
۹- ظلم به نفس، موجب گرفتارى انسان به غم و اندوه است. (فظنّ أن لن نقدر علیه ... إنّى کنت من الظلمین ... و نجّینه من الغمّ )
موضوعات مرتبط
- اخلاص: آثار اخلاص ۷
- اقرار: آثار اقرار به ظلم ۳
- اندوه: عوامل اندوه ۵، ۹; عوامل رفع اندوه ۴، ۵
- تسبیح: فواید تسبیح ۳
- تهلیل: فواید تهلیل ۳
- خدا: اهمیت امدادهاى خدا ۵; سنتهاى خدا ۶، ۸; نجات بخشى خدا ۲; وعده هاى خدا ۷
- خود: آثار ظلم به خود ۵، ۹; ظلم به خود ۳
- دعا: آثار دعا ۴; آداب دعا ۳; اخلاص در دعا ۷; عوامل اجابت دعا ۳
- سنتهاى خدا: سنت نجات بخشى ۶، ۸
- گناه: آثار گناه ۹
- مؤمنان: رفع اندوه مؤمنان ۶، ۷; نجات مؤمنان ۸; وعده به مؤمنان ۷
- یونس(ع): اجابت دعاى یونس(ع) ۱; رفع اندوه یونس(ع) ۲، ۸; گرفتارى یونس(ع) ۱; نجات یونس(ع) ۲; یونس(ع) در شکم ماهى ۱