يونس ٩٠

از الکتاب
کپی متن آیه
وَ جَاوَزْنَا بِبَنِي‌ إِسْرَائِيلَ‌ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ‌ فِرْعَوْنُ‌ وَ جُنُودُهُ‌ بَغْياً وَ عَدْواً حَتَّى‌ إِذَا أَدْرَکَهُ‌ الْغَرَقُ‌ قَالَ‌ آمَنْتُ‌ أَنَّهُ‌ لاَ إِلٰهَ‌ إِلاَّ الَّذِي‌ آمَنَتْ‌ بِهِ‌ بَنُو إِسْرَائِيلَ‌ وَ أَنَا مِنَ‌ الْمُسْلِمِينَ‌

ترجمه

(سرانجام) بنی اسرائیل را از دریا [= رود عظیم نیل‌] عبور دادیم؛ و فرعون و لشکرش از سر ظلم و تجاوز، به دنبال آنها رفتند؛ هنگامی که غرقاب دامن او را گرفت، گفت: «ایمان آوردم که هیچ معبودی، جز کسی که بنی اسرائیل به او ایمان آورده‌اند، وجود ندارد؛ و من از مسلمین هستم!»

ترتیل:
ترجمه:
يونس ٨٩ آیه ٩٠ يونس ٩١
سوره : سوره يونس
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«جَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرَآئِیلَ الْبَحْرَ»: بنی‌اسرائیل را از دریا گذراندیم. (بَنِی إِسْرآئِیلَ) مفعول اوّل، و (الْبَحْرَ) مفعول دوم است. «بَغْیاً وَ عَدْواً»: برای ظلم و تعدّی. ستمگرانه و متجاوزانه. این دو واژه، مفعولٌ‌له هستند و یا حال بوده و به معنی: (باغینَ وَ عادینَ) می‌باشند. «الْغَرَقُُ»: غرقاب. غرقابه. غرق شدن. «أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ»: نزدیک غرق شدن بود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - خداوند، بنى اسرائیل را در حالى که در معرض هجوم فرعون و سپاهیانش قرار داشتند، از دریا عبور داد. (و جوزنا ببنى إسرءیل البحر فأتبعهم فرعون و جنوده بغیاً و عدواً)

۲ - فرعون و سپاهیانش، با خارج شدن بنى اسرائیل از دریا، با کبر و نخوت و با سرعت به سوى آن گذرگاه تاختند. (و جوزنا ببنى إسرءیل البحر فأتبعهم فرعون و جنوده بغیاً و عدواً) جمله «فأتبعهم ... » عطف بر جمله «جاوزنا» است و «فاى عاطفه» براى ترتیب بدون تراخى است. عرب به کسى که راه رفتنش همراه با کبر و نخوت باشد مى گوید: «بغى فى مشیّته» و «عدو» نیز به معناى دویدن است.

۳ - فرعون و سپاهیانش، از سرِ ستم و کینه توزى، بنى اسرائیل را تعقیب کردند. (فأتبعهم فرعون و جنوده بغیاً و عدواً)

۴ - فرعون تا زمانى که در آستانه مرگ قرار نگرفته بود، از کبر و نخوت دست برنداشت. (فأتبعهم فرعون و جنوده بغیاً و عدواً حتى إذا أدرکه الغرق) لفظ «حتى» - که دلالت بر غایت دارد - ممکن است بیانگر غایت «أتبعهم» باشد و نیز ممکن است دال بر غایت «بغى» باشد. برداشت فوق مبتنى بر احتمال دوم است.

۵ - فرعون تا لحظه اى که دریا به هم نیامد و در آستانه غرق شدن قرار نگرفت، در پى بنى اسرائیل مى تاخت (فأتبعهم فرعون و جنوده بغیاً و عدواً حتى إذا أدرکه الغرق)

۶ - فرعون، به هنگام غرق شدن در دریا، از استکبار دست برداشت و با توبه، اظهار ایمان و تسلیم کرد. (حتى إذا أدرکه الغرق قال ءامنت ... و أنا من المسلمین)

۷ - فرعون، هنگام غرق شدن، به حقانیت دین موسى (ع) و بنى اسرائیل و باطل بودن آیین خود، اعتراف کرد. (حتى إذا أدرکه الغرق قال ءامنت أنه لا إله إلا الذى ءامنت به بنوا إسرءیل)

۸ - فرعون، تا پیش از غرق شدن، معتقد به آیین شرک بود. (حتى إذا أدرکه الغرق قال ءامنت أنه لا إله إلا الذى ءامنت به بنوا إسرءیل)

۹ - نجات بنى اسرائیل از شر فرعون و اطرافیانش، ثمره استقامت و پایدارى آنان بود. (فاستقیما ... و جوزنا ببنى إسرءیل البحر ... حتى إذا أدرکه الغرق)

۱۰ - فرعون، به هنگام غرق شدن، نجات خویش را از خداوند درخواست کرد. (قال ءامنت ... و أنا من المسلمین)

روایات و احادیث

۱۱ - ابراهیم بن محمّد همدانى گفت: «قلت لابى الحسن على بن موسى الرضا(ع): لأى علة اغرق اللّه عز و جل فرعون و قد آمن به و أقر بتوحیده؟ قال: لأنه آمن عند رؤیة البأس، و الایمان عند رؤیة البأس غیر مقبول و ذالک حکم اللّه فى السلف و الخلف ... و لعلة اخرى اغرق اللّه عز و جل فرعون و هى أنه استغاث بموسى لمّا ادرکه الغرق و لم یستغث باللّه ... ;[۱] خدمت حضرت على بن موسى الرضا (ع) عرض کردم: چرا خداى عز و جل فرعون را غرق کرد، در حالى که او ایمان آورده بود و به یگانگى خداوند اقرار کرده بود؟ حضرت فرمود: چون زمانى ایمان آورد که عذاب را دیده بود و ایمان آوردن به هنگام دیدن عذاب مورد قبول نیست و این حکم خداست در گذشته و آینده ... و به علت دیگرى نیز خداى عز و جل فرعون را غرق کرد و آن این بود که فرعون از موسى (ع) طلب فریادرسى کرد و از خدا طلب ننمود ... ».

۱۲ - «عن ابى جعفر (ع) فى قوله: «و جاوزنا ببنى اسرائیل ... » ... فخرج موسى ببنى اسرائیل و أتبعهم فرعون ... فدعا موسى ربه فأوحى اللّه إلیه: أن اضرب بعصاک البحر فضربه فانفلق البحر فمضى موسى و أصحابه حتى قطعوا البحر ... فلما توسط فرعون و من معه أمر اللّه البحر فانطبق علیهم فغرقهم أجمعین ... ;[۲] از امام باقر (ع) درباره سخن خدا که مى فرماید: «بنى اسرائیل را از دریا عبور دادیم ... » روایت شده است: موسى (ع) بنى اسرائیل را بیرون برد و فرعون آنان را تعقیب کرد ... پس موسى (ع) پروردگار خود را خواند. خداوند به او وحى کرد که عصاى خود را به دریا بزن. موسى (ع) عصا را به دریا زد ; آن گاه دریا شکافته شد و موسى (ع) و اصحابش از دریا گذشتند ... در آن هنگام فرعون و همراهانش به وسط دریا رسیده بودند که خداوند فرمان داد تا امواج آب آنان را در کام خود فرو برد و [بدین ترتیب] همه آنان را غرق کرد».

موضوعات مرتبط

  • ایمان: ایمان بىثمر ۱۱
  • بنىاسرائیل: آثار استقامت بنىاسرائیل ۹ ; تاریخ بنىاسرائیل ۱، ۲، ۳، ۵، ۹ ; دشمنان بنىاسرائیل ۳ ; ظلم بر بنىاسرائیل ۳ ; عبور بنىاسرائیل از دریا ۱، ۱۲ ; عوامل نجات بنىاسرائیل ۹ ; نجات بنىاسرائیل ۱
  • خدا: افعال خدا ۱
  • فرعون: استمداد فرعون از خدا ۱۰ ; اقرار فرعون ۷ ; ایمان فرعون ۶ ; بیخثمرى ایمان فرعون ۱۱ ; تکبر فرعون ۲، ۴ ; توبه فرعون ۶ ; دشمنى فرعون ۳ ; دعاى فرعون ۱۰ ; سپاه فرعون ۱، ۲، ۳ ; شرک فرعون ۸ ; ظلم فرعون ۳ ; عقیده فرعون ۸ ; غرق فرعون ۱۲ ; فرعون و تعقیب بنىاسرائیل ۲، ۳، ۵ ; فرعون و حقانیت مسیحیت ۷ ; فرعون و حقانیت موسى (ع) ۷ ; فرعون هنگام غرق ۴، ۶، ۷، ۱۰ ; فطرت توحیدى فرعون ۱۰ ; فلسفه غرق فرعون ۱۱ ; نجات از فرعون ۱، ۹
  • فرعونیان: تکبر فرعونیان ۲ ; دشمنى فرعونیان ۳ ; ظلم فرعونیان ۳ ; فرعونیان و تعقیب بنى اسرائیل ۲، ۳ ; نجات از فرعونیان ۱، ۹
  • فطرت: بیدارى فطرت توحیدى ۱۰
  • موسى(ع): قصه موسى(ع) ۱۲

منابع

  1. عیون اخبارالرضا، ج ۲، ص ۷۸، ح ۷ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۱۱۹.
  2. تفسیر قمى، ج ۱، ص ۳۱۵ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۳۱۷، ح ۱۲۲.