نتایج جستجو

فَلا عَذَابا تَجْرِي حَتّى أَجْرُهُم لَيْس الْکِتَاب تَعَالَوْا قُلْنَا وَيْل يُبْصِرُون بِاللّه الْهُدَى آلِهَة کَانَت عَدْن الدّار اللّعْنَة أَنْفُسِهِم

هر کس وقت هاى نماز را [اعتنا نکرده و نماز را در آنها] ترک کند، داخل ویل مى گردد و «ویل» درّه اى است در جهنم. همان طورى که خداوند تعالى فرموده: فویل للمصلّین

هَل هَوَى هُمَزَة وَاجِفَة وَاحِدَة وَجَدَک وَجْه وَحْي وَقَعَت وَهّاجا وَيْل وُجُوه وِفَاقا وِلْدَان يَتَخَيّرُون يَتَسَاءَلُون يَحْسَب يَخْشَى يَذُوقُون

تهدید شدن تکذیب گران دین، از سوى خداوند به هلاکت و عذاب اخروى (ویل یومئذ للمکذّبین) «ویل»، در اصل به معناى عذاب و هلاکت است (لسان العرب) و در مقام تهدید

تهدید قرار داده، می‌فرماید: «وای در آن روز بر تکذیب کنندگان»! (ویل یومئذ للمکذبین). «ویل» را بعضی به معنی «هلاکت»، و بعضی به معنی «انواع عذاب» و بعضی آن

کنندگان» (ویل یومئذ للمکذبین). ج5، ص374 تفسیر آیات ۱ - تهدید شدن تکذیب گران دین، از سوى خداوند به هلاکت و عذاب اخروى (ویل یومئذ للمکذّبین) «ویل»، در اصل

تهدید شدن تکذیب گران دین، از سوى خداوند به هلاکت و عذاب اخروى (ویل یومئذ للمکذّبین) «ویل»، در اصل به معناى عذاب و هلاکت است (لسان العرب) و در مقام تهدید

خداوند (ویل لکلّ أفّاک أثیم) ۲ - کفر به آیات الهى، پس از شنود و شهود آن، دروغ پردازى و گناهى نابخشودنى است. (فبأىّ حدیث بعد اللّه و ءایته یؤمنون . ویل لکلّ

خیانت به اموال مردم (ویل للمطفّفین ... یوم یقوم الناس لربّ العلمین) ۷ - ربوبیت خداوند، مقتضى مجازات حرام خواران و کم فروشان (ویل للمطفّفین ... یوم یقوم

پیمانه کامل تنها به هنگام خرید، مایه زیان جامعه و زمینه ساز عذاب الهى است. (ویل للمطفّفین . الذین إذا اکتالوا على الناس یستوفون) «اکتالوا»; یعنى، با پیمانه

کافران، داراى فرجامى ناگوارند و به عذابى شدید و طاقت فرسا، گرفتار خواهند شد. (و ویل للکفرین من عذاب شدید) ۶- عذاب جهنّم، داراى مراتب و شدت و ضعف است. (عذاب شدید)

سجن سقر طرق علو حطم فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن ليت هوى غيب ارض عمى کتم فعل سمو قحم عدد رود

نزل اله الله وله ا ابو حضر ام ذرر نفل نفس حکم ورث ربب الا قضى موت خلص تمم ويل ورى يدى عبد بصر هود نوح ايوب شهد حوج انتم رضو يونس ولد صلح ارث او ملل ذو شىء

موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر فرعون نفق يقن بيد هذه ويل ذلکم اثم هنا رئى رسل فعل دعو نحن جىء عظم صلح جسس منع کفر قدر جنب فرق جهل زلزل

کفر يا لوم هن رسل صبح مثل نحن ک حبب اذا حوط وحى نشء بين الا بئس غرب أما کظم ويل حصن ملک قوم عند التى نزل انتم قدح جدر قلب موت غلظ سوف ردد سقى يعقوب الى جبر

يوم صوب بيض اذ ذلک اول حقق ثم هى سوء اخذ نزل وجه بصر ن جزى عبد جيب مع حرق ويل ليس تبب عند لعن عبر ذوق کبر ثعب

جىء سلم الا فى بدع يا غيب عبد کره سير کون وذر حکم شهد عوذ ذا حمد شرک ايى ها ويل س اننى خوض حسن جزى لعب نحن فعل قد خلص سوء نا خسر غفر ورد حتى همز زهق هذا الذين

ابو صدق اله علم منع ا الا نقص انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن حوط يوم کلف زجو الله اهل قرب بضع نفس عذب وله اجر بين هى مير هل ظنن جىء

کافران، زندگى دنیوى را محبوب خود دانسته و آن را به جاى حیات اخروى برمى گزینند. (ویل للکفرین من عذاب شدید . الذین یستحبّون الحیوة الدنیا على الأخرة) برداشت فوق

نفس دنو انن کون ل فى حقق هو ب ف اذا ها کفر ما قرآن جىء زهق ه قول کم حيى قرء ويل نصر ان عذب سلط حلف الله اله لدن دمغ وصف سور ک شفى رحم وله على