نتایج جستجو

حضرت فرمود: زيرا افتتاح‏ نماز را (كه تكبيرة الاحرام است) با همين دستها مى‏كنند (يعنى با برداشتن دو دست تكبيرة الاحرام مى‏گويند و افتتاح نماز مى‏كنند، پس

اقامه شك كند بدون اعتنا به شك نماز را دنبال كند، و اگر در اثناء قراءت در تكبيرة الاحرام شك كند بهمان حال نماز را تمام كند و شك را اهميّت ندهد، و اگر پس از رفتن

الجمال قال : از صفوان جمّال گويد: من حضور امام صادق (ع) بودم كه پيش از تكبيرة الاحرام برابر قبله ايستاد و گفت: بار خدايا مرا از رحمت و نوازشِ خود محروم مساز

الصادق ع انه قال : و از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه فرمود: انسان تكبيرة الاحرام را فراموش نمى‏كند.

چه كند؟ حضرت فرمود: همان جا به ركوع ميرود (البتّه پس از اقتدا و أداى تكبيرة الاحرام) و در حال ركوع راه ميرود تا به صف نمازگزاران برسد.

نباشد نمى‏توان انجام داد، همچنان كه در حالت اختيار و بدون عذر موجّه‏ تكبيرة الاحرام را نيز بفارسى نميتوان گفت) ولى محمّد بن حسن صفّار ميگفت: در قنوت بفارسى

قال : و زراره گويد: امام عليه السّلام فرمود: اگر در ابتداى نماز پس از تكبيرة الاحرام بيست و يك بار تكبير بگوئى و ديگر فراموش كنى تكبيرات را در مواضع خود

بن محمّد بزنطى از حضرت رضا عليه السّلام سؤال كرد كه مردى فراموش كرد تكبيرة الاحرام را بگويد تا موقعى كه تكبير ركوع را گفت. فرمود كه: كفايت ميكند.

نماز واجب بر مردمان دو ركعت بود و ابتداى افعال آن در هفت موضع است: اوّل تكبيرة الاحرام، دوّم، تكبير رفتن بركوع، سوّم و چهارم تكبير براى رفتن به دو سجده، و

السّلام سؤال كرده گفت: اى پسر عموى بهترين خلق خداوند متعال معنى اينكه در تكبيرة الاحرام دستهاى خود را بلند ميكنى چيست؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: معناى اين كار

مأمورت كرده وقتى مى خواهى احرام نماز ببندى، دستهايت را بلند كنى. هم در تكبيرة الإحرام و هم در هنگام ركوع رفتن و هم در موقع سر از ركوع برداشتن، كه اين نماز

محمد خواهد بود، هنگامى كه (براى نماز) برخيزد پيش از اينكه شروع بنماز و (تكبيرة الاحرام) كند (بگويد) «اللهم انى أتوجه اليك بمحمد و آل محمد و أقدمهم بين يدى