نتایج جستجو

۱۲ ; هشدار به افشاگران عیب ۱۲ افشاگرى: جایز ۵، ۶ ; سرزنش افشاگرى ۱ بدگویى: سرزنش بدگویى ۱، ۲، ۱۰ خدا: شنوایى خدا ۱۰ ; علم خدا ۱۱، ۱۴، ۱۵ ; موجبات ناخشنودى

به معاصى. در اقرب از لسان العرب نقل كرده: همز عيب گرفتن در پشت سر و لمز بدگويى در حضور است. همز را فشردن و غيبت كردن و عيبجويى نيز گفته‏اند در آيه فوق

و گفتند: معاذ اللّه، اين آدمى نيست، اين جز فرشته‌اى بزرگوار نيست. و چون بدگویی ایشان را شنید [کسی را برای دعوت‌] به سوی ایشان فرستاد و برای آنان مجلسی

محترم شمرده، نکشید مگر به حق و جادو و رباخوارى نکنید و نزد سلطان از آدم خوب بدگویى نکنید تا موجب مرگش شود و نسبت زناى محصنه ندهید ... و تنها براى شما یهودیان

می‌گزارد بایست آنچه میان زن و شوهر رواست ترک کند و کار ناروا (مانند دروغ و بدگویی) را ترک کند و مجادله نکند، و شما هر کار نیک کنید خدا بر آن آگاه است و توشه

۱، ص ۵۶۴- ، ح ۶۲۵. ۱۹- لزوم پرهیز از همنشینى با منکران و تکذیب گران حق و بدگویى کنندگان نسبت به حقگرایان (إذا سمعتم ءایت اللّه یکفر بها و یستهزأ بها) امام

نشان بدهد، و ايشان را هم مانند خود به عشق او مبتلا سازد، و در نتيجه دست از بدگويى و ملامت او بازداشته او را در عشقش معذور بدارند. بنابراين ، اگر گفته هاى

در حالى كه نسبت به آن (پيامبر و قرآن) تكبّر مى‌ورزيديد و شب‌ها تا ديروقت بدگويى مى‌كرديد. «نكوص» به معناى بازگشت به عقب است و «عَلى‌ أَعْقابِكُمْ» تأكيد

بزرگ بوده. و خلاصه هيچ حرفى كه بدگويى از ايشان باشد نزد، مگر اينكه گفت : «ان ربى بكيدهن عليم » اين هم در حقيقت بمنظور بدگويى از ايشان نبود، بلكه تنها نوعى

اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ»، «لا تَسْمَعُ فِيها لاغِيَةً» «2» اعراض از لغو، نبايد با بدگويى و تندخويى همراه باشد، زيرا در آيه‌ى ديگر مى‌فرمايد: «وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ

زمينى، فرورفتن در آن و مراد از «يَلْبِسَكُمْ شِيَعاً» 6: 65، تفرقه در دين و بدگويى و كشتن يكديگر است. «1» شايد آن حضرت در مقام بيان بعضى از نمونه‌ها بوده‌اند

الْأَمْثالَ» 3- آنان كه براى رد كردن دين، منطق ندارند، با مثل زدن، به پيامبر بدگويى و او را تحقير مى‌كنند. «ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثالَ» 4- توهين به رهبران الهى،

رَأَوك‌َ إِن‌ يَتَّخِذُونَك‌َ إِلّا هُزُواً) استهزاء مي‌كردند و سخريه‌ و بدگويي‌ گاهي‌ ‌او‌ ‌را‌ مجنون‌ مي‌گفتند بسا ‌او‌ ‌را‌ ساحر مي‌شمردند بسا كذاب‌

روايتى وصف دنيا از زبان اميرالمؤ منين (عليه السلام ) در جواب مردى كه از دنيا بدگويى مىكرد چند روايت در مورد انحصار علم به چند چيز در خداى تعالى درذيل آيه :

روايتى وصف دنيا از زبان اميرالمؤ منين (عليه السلام ) در جواب مردى كه از دنيا بدگويى مىكرد چند روايت در مورد انحصار علم به چند چيز در خداى تعالى درذيل آيه :

روايتى وصف دنيا از زبان اميرالمؤ منين (عليه السلام ) در جواب مردى كه از دنيا بدگويى مىكرد چند روايت در مورد انحصار علم به چند چيز در خداى تعالى درذيل آيه :

او را سخت در فشار قرار داده بودند، و انواع آزارها چه از طریق زخم زبان و بدگویی و جسارت، و چه از طریق آزار بدنی، و چه محاصره اقتصادی نسبت به او و یارانش

روايتى وصف دنيا از زبان اميرالمؤ منين (عليه السلام ) در جواب مردى كه از دنيا بدگويى مىكرد چند روايت در مورد انحصار علم به چند چيز در خداى تعالى درذيل آيه :

روايتى وصف دنيا از زبان اميرالمؤ منين (عليه السلام ) در جواب مردى كه از دنيا بدگويى مىكرد چند روايت در مورد انحصار علم به چند چيز در خداى تعالى درذيل آيه :

بازي‌گري‌ مي‌پندارند و ميگويند: (أَ هذَا الَّذِي‌ يَذكُرُ آلِهَتَكُم‌): بدگويي‌ ‌در‌ حق‌ بتهاي‌ ‌شما‌ مي‌كند و ‌آنها‌ ‌را‌ يك‌ جمادي‌ بيش‌ نمي‌داند و حال‌