نتایج جستجو

اُخْرى» همچنين است اِنابه. زنبور عسل را نوب گويند كه به كندويش پى در پى باز مى گردد، حادثه رانائبه گويند كه از شأن آن پى درپى بودن است انابه به خدا، برگشتن

بود، نه فقط سرپیچى هایى که در طول این سه روز انجام دادند و به جاى توبه و انابه به درگاه خدا، در غفلت و غرور فرو رفتند. عتو (۱۰ بار) وَ عَن يَفْسُقُون فَلَمّا

کند خواه ناخواه به سوى ایمان و توحید بازمى گردد. «مُنِیْبِین» از مادّه «انابه»، در اصل به معناى بازگشت مکرر است، و در اینجا منظور، بازگشت به سوى خدا و

۸; فلسفه ارائه آیات خدا ۱۰; نقش آیات خدا ۳، ۴ اخلاص: آثار اخلاص ۸ انابه: آثار انابه ۹ انسان: اتمام حجت بر انسان ۴; منافع انسان ۶ باران: باران از آیات خدا

حنیفًا فطرت اللّه الّتى فطرالناس علیها ... و اتّقوه و أقیموا الصلوة) انابه: اهمیت انابه ۱ انسان: فطرت انسان ۳، ۷ بازگشت به خدا :۱ ترس: ترس از خدا ۲ تقوا:

به خدا و توبه و انابه به درگاه الهى شد. (و ألقینا على کرسیّه جسدًا ثمّ أناب) از ارتباط میان افکنده شدن جسد بر تخت سلیمان و توبه و انابه او پس از آن، مى توان

اُخْرى» همچنين است اِنابه. زنبور عسل را نوب گويند كه به كندويش پى در پى باز مى گردد، حادثه رانائبه گويند كه از شأن آن پى درپى بودن است انابه به خدا، برگشتن

مُنيب، «وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ» «6» كه بعد از لغزش، به درگاه خدا توبه و انابه مى‌كند. ج) قلب مريض، «فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ» «7» كه در آن نفاق و ناباورى

يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ»* بنابراين، خردمندان واقعى همان انابه كنندگانند و انابه كنندگان واقعى همان خردمندانند. آرى، اشك بايد بر اساس معرفت باشد

پروردگارشان مشرک می‌شوند. |و چون مردم را زيانى رسد، پروردگار خود را با حال انابه مى‌خوانند، و آن‌گاه كه از جانب خود رحمتى به آنها چشاند، به ناگاه دسته‌اى

شاهدی برانگیزیم آن‌گاه به کافران اجازه سخن و اعتذار داده نشود و نه توبه و انابه و عذری از آنان پذیرند. و روزی را [یاد کن] که از هر امتی گواهی برمی انگیزیم،

أَوَّاهٌ مُنِيبٌ «75» بدرستى كه ابراهيم، بردبار و صاحب آه و ناله و اهل توبه و انابه بود. إِنَّ إِبْراهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُنِيبٌ (75) «1» تفسير عياشى ج

بندگان من كه: و آنان که از پرستش طاغوت دوری جستند و به درگاه خدا با توبه و انابه باز گشتند آنها را بشارت و مژده رحمت است، (ای رسول) تو هم بندگان مرا (به لطف

معنى سرير است [ص:34]. سليمان را امتحان كرديم و بر سرير او جسدى انداختيم سپس انابه نمود رجوع شود به «سليمان». * [بقره:255]. كرسى و سرير خدا كه به سموات و ارض

«مُنِيبِينَ» از «انابه»، به معناى رجوع مكرّر و مداوم است. در آيه‌ى قبل، به شخص پيامبر فرمود: «فَأَقِمْ وَجْهَكَ»، در اين آيه به همه‌ى مردم دستور انابه و بازگشت

بدن و غيره از جانب خدا براى بيدار كردن انسان و اظهار تذلّل به خدا و توبه و انابه است كه انسان به ضعف و عصيان خود پى ببرد و متوجه خدا شود بدين طريقگرفتارى‏ها

سر به بيابان گذاشت و خود را در دامنه كوه‌ها قرار داد و كار او جز گريه و انابه و توبه و پشيمانى در حالتى كه خود را مغلول در زنجير كرده بود چيز ديگرى نبود

(تا به شما بگویم که از گناهانتان) آمرزش از خدا طلبید و به درگاه او توبه و انابه کنید تا شما را تا اجل معین و هنگام مرگ لذت و بهره نیکو بخشید و در حق هر مستحق

معنى سرير است [ص:34]. سليمان را امتحان كرديم و بر سرير او جسدى انداختيم سپس انابه نمود رجوع شود به «سليمان». * [بقره:255]. كرسى و سرير خدا كه به سموات و ارض

امر شماست و از خدا در هر کار توفیق می‌طلبم و بر او توکل کرده و به درگاه او انابه و بازگشت دارم. گفت: ای قوم من! مرا خبر دهید اگر من بر دلیل روشنی از سوی پروردگارم