نتایج جستجو

چهار اسم فاعل، بادها باشند و چون ابر عبارت است از هواى مرطوب، اگر بگوئيم ابرها. بادها هستند باز صحيح است . درباره بادهاى مهاجر كه از اقيانوسها به سوى خشكيها

«مُعْصِرات» صفت ابرها نیست، بلکه صفت بادها است که از هر سو ابرها را تحت فشار براى ریزش باران قرار مى دهد. به گفته بعضى دانشمندان، ابرها به هنگام تراکم سیستمى

پراکندن است، و در اینجا اشاره به تولید ابرها بر اثر وزش بادها بر صفحه اقیانوسها مى باشد، زیرا مسأله حرکت ابرها در جمله بعد (فَسُقْنَاهُ إِلى بَلَد مَیِّت)

۱۱ آیات خدا: آیات  آفاقى ۱۳ ابرها: جمع آورى آب در ابرها ۱۴; عوامل بارورى ابرها ۱، ۱۳، ۱۵; عوامل حرکت ابرها ۲; فواید ابرها ۱۱ انسان: عجز انسان ها ۱۴ بادها:

البیان» نقل مى کند که بعضى «عِشار» را به معناى «ابرها» گرفته اند. ولى مى افزاید: «بعضى گفته اند تفسیر عشار به ابرها چیزى است که در لغت عرب شناخته نشده». اما،

با ابرها مى‌شكافد و فرشتگان بر زمين فرو فرستاده شوند. و روزی که آسمان با ابرها بشکافد و فرشتگان فرو فرستاده شوند و [ياد كن‌] روزى كه آسمان با ابرها [يش‌]

معناى تعطیل شدن باران آنها است، یعنى در آن روز، ابرها در آسمان ظاهر مى شود، اما نمى بارد (ممکن است این ابرها ناشى از گازهاى مختلف یا ابرهاى اتمى و یا توده

می‌تواند شباهت کوهها و ابرها را درک کند که با هواپیما بر فراز توده‌های عظیم ابرها پرواز نماید و قله‌ها و دره‌ها و پستیها و بلندیهای ابرها را بنگرد و منظره ناهمواریها

function. سوگند به آن ابرها که بار سنگینی (از باران را) با خود حمل می‌کنند، و قسم به ابرهاى گرانبار [از باران‌] و ابرهاى گرانبار، قسم به ابرها که بار سنگین (باران

عرب به باران، «رجع» مى گوید، زیرا آبى که از زمین و دریاها برخاسته، از طریق ابرها و باران به سوى زمین برمى گردد، یا این که در فواصل مختلف بارش باران تکرار

مادّه «برق» (بر وزن فرق) در اصل، به معناى روشنایى و برقى است که در میان ابرها ظاهر مى شود، سپس به هر نوع روشنایى اطلاق شده است. برق زدن چشم ها که در این

فشار و تراکم ابرها آب باران فرو ریختیم. و از ابرهای متراکم و باران زا آبی ریزان نازل کردیم از ابرهاى باران‌زاى آبى فراوان نازل كرديم، و از ابرها آبی ریزان

ترجمه Tabber requires Javascript to function. سوگند به بادهایی که (ابرها را) به حرکت درمی‌آورند، سوگند به بادهايى كه ابر و خاك را مى‌پراكنند سوگند به بادهاى

راندنى که براى ردیف کردن موجودات پراکنده مى باشد، و این تعبیر، دقیقاً در مورد ابرها صادق است که هر قطعه اى از آن از گوشه اى از دریاها برمى خیزد، سپس دست قدرت

جهان هستند. رابطه ذاریات، حاملات، جاریات، و مقسمات در این است که تا بادها ابرها را به حرکت در نیاورند و آنها را بارور و تلقیح نسازند، آبی در میان نخواهد

فالجریت یسرًا) در صورتى که «جاریات» وصف ابرها باشد، از ملاحظه «وقراً» (سنگین بارى ابرها) و «یسراً» (حرکت نرم ابرها على رغم سنگین بارى آنها)، مطلب بالا استفاده

اقرب الموارد هست [نمل:88] كوهها را بينى و بى حركت ميپندارى ولى چون رفتن ابرها همى روند، كا رخداست كه همه چيز را محكم كرده و از كارهائيكه مى‏كنيد آگاه است

Tabber requires Javascript to function. و هنگامی که (در سفر دریا) موجی همچون ابرها آنان را بپوشاند (و بالا رود و بالای سرشان قرار گیرد)، خدا را با اخلاص می‌خوانند؛

«جهت بالا» در قسمت مجاور زمین 2 ـ گاه به منطقه اى دورتر از سطح زمین (محل ابرها) 3 ـ گاه به «قشر متراکم هواى اطراف زمین» 4 ـ و گاهى به معناى «کرات بالا»

چيز. جمع آن خلال است (مفردات - مجمع) [نور:43] مى‏بينى باران را كه از ميان ابرها خارج مى‏شود. خلال مصدر باب مفاعله نيز آمده چنانكه خواهد آمد و نيز مفرد به