تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها

اين مشركان كه به قرآن نسبت مى دهند كه ساخته و پرداخته غير خدا است، و به ناحق به خدا نسبت داده شده، اين افتراى مشركان، مثل افتراى مشركان و كفار از امت هاى سابق است، كه در معارف و احكامى كه دعوت هاى دينى متضمن آن بود، به امورى برخوردند كه احاطه علمى به آن نداشتند، تا يقين به آن پيدا نموده، تصديقش كنند. و همين جهل شان، وادارشان كرد به اين كه آن امور را تكذيب كنند، و چون فرارسد آن روزى كه در آن روز، تأويل آن امور رُخ می نمايانند و حقيقت آن ها روشن  

مى گردد، آن وقت ناگزير مى شوند به ايقان و تصديق به آن امور، و آن روز، روز قيامت است كه پرده هاى جهل از روی حقایق کنار می رود و حقايق به واقعيت خود رُخ مى نمايانند. و اين ها كه در اين امت، دعوت اسلام را تكذيب كردند، و مرتكب ظلم شدند، وضعشان، وضع همان افراد از امت هاى گذشته است: «فَانظُر كَيفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ»: ببين عاقبت آن ستمكاران چه شد؟ تا حدس بزنى عاقبت اين ستمكاران چه خواهد بود.