تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۷۷: خط ۷۷:
<span id='link4'><span>
<span id='link4'><span>


==شبهه تناقض بين دو آيه و پاسخ به آن ==
در اين جا ممكن است بپرسيد كه: اين آيه هدايت مردم را به رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» نسبت داده، و حال آن كه آيه: «إنَّكَ لَا تَهدِى مَن أحبَبتَ وَلَكِنَّ اللهَ يَهدِى مَن يَشَاءُ»، اين معنا را از آن جناب سلب مى كند، اين تناقض چگونه بر طرف مى شود؟
در اين جا ممكن است بپرسيد كه: اين آيه هدايت مردم را به رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) نسبت داده، و حال آن كه آيه «انك لا تهدى من احببت و لكن الله يهدى من يشاء»، اين معنا را از آن جناب سلب مى كند، اين تناقض چگونه بر طرف مى شود؟


در جواب مى گوييم: آيه اى كه هدايت را از آن حضرت سلب مى كند، با آيه مورد بحث ، منافات ندارد، چون آن آيه اصالت و استقلال رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را در هدايت خلق انكار مى كند نه مطلق هدايت و حتى هدايت به نحو وساطت و به اذن خداى را، تا منافات داشته باشد.  
در جواب مى گوييم: آيه اى كه هدايت را از آن حضرت سلب مى كند، با آيه مورد بحث، منافات ندارد. چون آن آيه اصالت و استقلال رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» را در هدايت خلق انكار مى كند، نه مطلق هدايت و حتى هدايت به نحو وساطت و به اذن خداى را، تا منافات داشته باشد.  


خلاصه اين كه: آيه مورد بحث آن جناب را در امر هدايت واسطه ميان خدا و خلق مى داند و آيه سوره قصص استقلال او را انكار مى كند، به شهادت اين كه آيه «و انك لتهدى الى صراط مستقيم» صريحا هدايت را به او نسبت مى دهد، و در آيه مورد بحث هم كه جمله «باذن ربهم» را اضافه نموده به منظور اشاره به همين جهت است.
خلاصه اين كه: آيه مورد بحث، آن جناب را در امر هدايت، واسطه ميان خدا و خلق مى داند و آيه سوره «قصص»، استقلال او را انكار مى كند. به شهادت اين كه آيه: «وَ إنَّكَ لَتَهدِى إلَى صِرَاطٍ مُستَقِيم» صريحا هدايت را به او نسبت مى دهد، و در آيه مورد بحث هم، كه جملۀ «بِإذنِ رَبِّهِم» را اضافه نموده، به منظور اشاره به همين جهت است.


==اشاره به نكته مفرد آوردن «نور» و جمع آوردن «ظلمات»==
==اشاره به نكته مفرد آوردن «نور» و جمع آوردن «ظلمات»==
۱۷٬۰۶۹

ویرایش