گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۴۵: خط ۴۵:
و در عيون، در باب روايات وارده از حضرت رضا «عليه السلام» درباره هاروت و ماروت، در ضمن حديثى كه فرمود ملائكه معصوم و به لطف خدا از كفر و هر گناه و كار زشتى محفوظ اند، همچنان كه خداى تعالى فرموده: «لَا يَعصُونَ اللّهَ مَا أمَرَهُم وَ يَفعَلُونَ مَا يُؤمَرُون»، و نيز فرموده: «وَ لله مَن فِى السَّماواتِ وَ الأرضِ وَ مَن عِندَهُ» - كه منظور از آنان ملائكه است - «لَا يَستَكبِرُونَ عَن عِبَادَتِهِ وَ لَا يَستَحسِرُون * يُسَبِّحُونَ اللَّيلَ وَ النَّهَارَ لَا يَفتُرُون»، همه كسانى كه در آسمان ها و زمين اند، ملك او هستند و همه آنان كه نزد اويند، از عبادت او استكبار نورزيده و به ستوه نمى آيند، بلكه شب و روز او را تسبيح گفته، خسته نمى شوند.
و در عيون، در باب روايات وارده از حضرت رضا «عليه السلام» درباره هاروت و ماروت، در ضمن حديثى كه فرمود ملائكه معصوم و به لطف خدا از كفر و هر گناه و كار زشتى محفوظ اند، همچنان كه خداى تعالى فرموده: «لَا يَعصُونَ اللّهَ مَا أمَرَهُم وَ يَفعَلُونَ مَا يُؤمَرُون»، و نيز فرموده: «وَ لله مَن فِى السَّماواتِ وَ الأرضِ وَ مَن عِندَهُ» - كه منظور از آنان ملائكه است - «لَا يَستَكبِرُونَ عَن عِبَادَتِهِ وَ لَا يَستَحسِرُون * يُسَبِّحُونَ اللَّيلَ وَ النَّهَارَ لَا يَفتُرُون»، همه كسانى كه در آسمان ها و زمين اند، ملك او هستند و همه آنان كه نزد اويند، از عبادت او استكبار نورزيده و به ستوه نمى آيند، بلكه شب و روز او را تسبيح گفته، خسته نمى شوند.
<span id='link285'><span>
<span id='link285'><span>
==وصف ملائكه از زبان مبارك اميرالمؤمنين«ع»، در نهج البلاغه ==
و در نهج البلاغه، امام اميرالمؤمنين «عليه السلام» در وصف ملائكه فرموده: خداى را تسبيح مى گويند و دچار خستگى نمى شوند و ديدگانشان را خواب نمى گيرد و عقلشان دچار سهو و فراموشى نمى شود. بدن هايشان سست و ناتوان نگشته و غفلت و نسيان عارضشان نمى شود.
و در نهج البلاغه امام اميرالمؤمنين (عليه السلام ) در وصف ملائكه فرموده : خداى را تسبيح مى گويند و دچار خستگى نمى شوند و ديدگانشان را خواب نمى گيرد و عقلشان دچار سهو و فراموشى نمى شود، بدنهايشان سست و ناتوان نگشته و غفلت و نسيان عارضشان نمى شود.


مؤ لف : اين كلام مولى امير المؤ منين (عليه السلام ) رواياتى را كه مى گويند ملائكه هم به خواب مى روند تضعيف مى كند و يكى از اين روايات را كمال الدين به سند خود از داوود بن فرقه از بعضى از راويان شيعه از امام صادق (عليه السلام ) نقل كرده كه گفته از آن جناب پرسيدم آيا ملائكه هم خواب دارند؟ فرمود: هيچ جاندارى نيست كه خواب نداشته باشد مگر خداى عز و جل . گفتم : آخر خداى عز و جل فرموده : ((يسبحون الليل و النهار لا يفترون (( فرمود: بله ولى نفسهايشان در خواب ، تسبيح است و گذشته از اينكه كلام امير (عليه السلام ) آن را تضعيف نموده به خاطر نداشتن سند نيز قابل قبول نيست .
مؤلف: اين كلام مولى اميرالمؤمنين «عليه السلام»، رواياتى را كه مى گويند «ملائكه هم به خواب مى روند»، تضعيف مى كند. و يكى از اين روايات را، كمال الدين به سند، خود از داوود بن فرقه، از بعضى از راويان شيعه، از امام صادق «عليه السلام» نقل كرده كه گفته: از آن جناب پرسيدم آيا ملائكه هم خواب دارند؟  


و در كتاب توحيد به سند خود از هشام بن حكم روايت كرده كه گفت به حضرت صادق (عليه السلام ) عرض كردم دليل بر اينكه خدا واحد است چيست ؟ فرمود اتصال تدبير و تماميت صنع ، همچنا كه خداى عز و جل فرموده : ((لو كان فيهما آلهه الا اللّه لفسدتا((
فرمود: هيچ جاندارى نيست كه خواب نداشته باشد، مگر خداى عزوجل. گفتم: آخر خداى عزوجل فرموده: «يُسَبِّحُونَ اللَّيلَ وَ النَّهَارَ لَا يَفتُرُون»؟ فرمود: بله، ولى نفس هايشان در خواب، تسبيح است. و گذشته از اين كه كلام امير «عليه السلام» آن را تضعيف نموده، به خاطر نداشتن سند نيز، قابل قبول نيست.
 
و در كتاب توحيد، به سند خود، از هشام بن حكم روايت كرده كه گفت: به حضرت صادق «عليه السلام» عرض كردم: دليل بر اين كه خدا واحد است، چيست؟ فرمود: اتصال تدبير و تماميت صنع، همچنان كه خداى عزوجل فرموده: «لَو كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إلّا اللّهُ لَفَسَدَتَا».
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۹۶ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۹۶ </center>
<span id='link286'><span>
<span id='link286'><span>
==حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح ==
==حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح ==
مؤ لف : اين روايت بيانى را كه ما در ذيل آيه مزبور گذرانديم تاءييد مى كند و در همان كتاب به سند خود از عمرو بن جابر روايت آورده كه به امام ابى جعفر محمد بن على الباقر (عليهما السلام) عرضه داشتم : يا بن رسول اللّه ما بسيارى اطفال را مى بينيم كه مرده متولد مى شوند و بسيارى قبل از اينكه خلقتشان تمام گردد سقط مى شوند و بعضى ديگر كور و لال و كر به دنيا مى آيند و بعضى ديگر پس از ساعتى بعد از ولادت مى ميرند بعضى ديگر تا سن احتلام (بلوغ ) مى مانند بعضى ديگر تا سن پيرى، سر اين اختلاف چيست ؟
مؤ لف : اين روايت بيانى را كه ما در ذيل آيه مزبور گذرانديم تاءييد مى كند و در همان كتاب به سند خود از عمرو بن جابر روايت آورده كه به امام ابى جعفر محمد بن على الباقر (عليهما السلام) عرضه داشتم : يا بن رسول اللّه ما بسيارى اطفال را مى بينيم كه مرده متولد مى شوند و بسيارى قبل از اينكه خلقتشان تمام گردد سقط مى شوند و بعضى ديگر كور و لال و كر به دنيا مى آيند و بعضى ديگر پس از ساعتى بعد از ولادت مى ميرند بعضى ديگر تا سن احتلام (بلوغ ) مى مانند بعضى ديگر تا سن پيرى، سر اين اختلاف چيست ؟
۱۶٬۸۸۰

ویرایش