تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها

و اين قصه، اجمالى است كه از داستان هاى انبياء و امت هاى ايشان انتزاع و خلاصه گيرى شده. انبياى مابين نوح و موسى و امت هاى آنان.

خداى تعالى مى فرمايد: سپس بعد از آن امت كه با صيحه هلاك شدند، و بعد از امت نوح بودند، امت هاى ديگرى خلق كرديم، و پيامبران خود را، يكى پس از ديگرى، به سويشان گسيل داشتيم، به طورى كه اگر يكى مى رفت، يكى ديگر جايش را مى گرفت، ولى هر پيغمبرى كه از قومى به سوى آن قوم مبعوث مى شد، تكذيبش مى كردند. ما هم ايشان را يكى پس از ديگرى به عذاب خود گرفته، آن ها را به صورت سرگذشت در آورديم.  

يعنى بعد از آن كه انسان هايى زنده و خارجى بودند، معدومشان كرديم، و تنها قصه اى از ايشان باقى گذاشتيم. پس دور باشند مردمى كه ايمان نمى آورند.

 

و اين كه فرموده: «وَ جَعَلنَاهُم أحَادِيثَ»، بليغ ‌ترين بيان در رساندن تسلط قهر الهى بر دشمنان حق و تكذيب كنندگان دعوت حق است. چون مى رساند كه اين قهر، آن چنان آن ها را از بين مى برد، كه نه عينى از ايشان باقى مى گذارد، و نه اثرى، و نه نامى و نه نشانى. تنها داستانى باقى گذاشته، كه مايه عبرت ديگران باشد.