۱۶٬۸۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«'''قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصبِحُنَّ نَادِمِينَ'''»: | «'''قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصبِحُنَّ نَادِمِينَ'''»: | ||
اين جمله، پاسخ پروردگار به نوح در استجابت دعاى او است، و پشيمان شدن قوم، كنايه است از رسيدن عذاب انقراض. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۴ </center> | ||
و اين كه فرمود: «عَمَّا قَلِيلٍ»، كلمۀ «عَن» به معناى «بعد»، و كلمۀ «ما»، براى تأكيد كمى مدت است، و ضمير جمع به قوم بر مى گردد. و «لام» در «لَيُصبِحُنّ»، كلام را تأكيد مى كند، و همچنين نون تأكيد آن و معنايش اين است كه: سوگند مى خورم كه به زودى با فرا رسيدن عذاب، پشيمانى ايشان را خواهد گرفت. | و اين كه فرمود: «عَمَّا قَلِيلٍ»، كلمۀ «عَن» به معناى «بعد»، و كلمۀ «ما»، براى تأكيد كمى مدت است، و ضمير جمع به قوم بر مى گردد. و «لام» در «لَيُصبِحُنّ»، كلام را تأكيد مى كند، و همچنين نون تأكيد آن و معنايش اين است كه: سوگند مى خورم كه به زودى با فرا رسيدن عذاب، پشيمانى ايشان را خواهد گرفت. |
ویرایش