۱۷٬۰۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۱۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←سخن منافقان بيماردل، درباره مسلمانان مجاهد، در جنگ بدر
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
«'''وَ لَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفى الَّذِينَ كفَرُوا الْمَلَائكَةُ ...'''»: | «'''وَ لَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفى الَّذِينَ كفَرُوا الْمَلَائكَةُ ...'''»: | ||
كلمه | كلمه «توفى» به معناى گرفتن تمامى حق است، و در كلام الهى بيشتر به معناى قبض روح استعمال مى شود، و در اين آيه آن را به ملائكه نسبت داده، و در برخى آيات آن را به ملك - الموت منسوب كرده، مانند آيه «قل يتوفاكم ملك الموت الذى وكّل بكم» و در برخى ديگر به خود خداى سبحان نسبت داده شده مانند، «الله يتوفى الانفس حين موتها». | ||
«''' يضربون وجوههم و ادبارهم '''» - از ظاهر اين جمله بر مى آيد كه ملائكه هم از جلو كفار را مى زدند و هم از پشت سر، و اين كنايه است از احاطه و تسلط ملائكه و اين كه آنان را از همه طرف مى زدند. بعضى از مفسرين گفته اند: «ادبار»، كنايه از نشيمنگاه ها است.و منظور از «وجوه» جلو سرهاى ايشان است، و زدن به نشيمنگاه ها و روی ها، معنايش خوار و ذليل كردن ايشان است. | و اين خود دليل بر اين است كه قبض روح كار ملك الموت است و ملك الموت كاركنانى دارد كه به اذن او و به امرش جانها را مى گيرند، و خود او به اذن خدا و به امر او عمل مى كند و به همين جهت هم صحيح است گرفتن ارواح را به ملائكه نسبت داد و هم به ملك الموت منسوب كرد و هم به خداى سبحان. | ||
«''' يضربون وجوههم و ادبارهم '''» - از ظاهر اين جمله بر مى آيد كه ملائكه هم از جلو كفار را مى زدند و هم از پشت سر، و اين كنايه است از احاطه و تسلط ملائكه و اين كه آنان را از همه طرف مى زدند. بعضى از مفسرين گفته اند: «ادبار»، كنايه از نشيمنگاه ها است. و منظور از «وجوه» جلو سرهاى ايشان است، و زدن به نشيمنگاه ها و روی ها، معنايش خوار و ذليل كردن ايشان است. | |||
«''' و ذوقوا عذاب الحريق '''» - ملائكه به ايشان گفتند: عذاب سوزان را بچشيد؛ و منظور از آن عذاب آتش است. | «''' و ذوقوا عذاب الحريق '''» - ملائكه به ايشان گفتند: عذاب سوزان را بچشيد؛ و منظور از آن عذاب آتش است. | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۹: | ||
«''' ذلك بما قدمت ايديكم '''» - اين جمله تتمه گفتارى است كه خداوند از ملائكه حكايت كرده، و يا اشاره است به مجموع گفتار ملائكه با مشركين و مجموع افعال آنها با ايشان، و معنايش اين است كه: | «''' ذلك بما قدمت ايديكم '''» - اين جمله تتمه گفتارى است كه خداوند از ملائكه حكايت كرده، و يا اشاره است به مجموع گفتار ملائكه با مشركين و مجموع افعال آنها با ايشان، و معنايش اين است كه: | ||
اين عذاب سوزان را به شما مى چشانيم بخاطر آن رفتارى كه مى كرديد. و يا معنايش | اين عذاب سوزان را به شما مى چشانيم بخاطر آن رفتارى كه مى كرديد. و يا معنايش اين است: از همه طرف شما را مى زنيم و عذاب حريق را هم به شما مى چشانيم بخاطر آن رفتارى كه مى كرديد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۳۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۳۲ </center> | ||
«''' و ان الله ليس بظلام للعبيد '''» - اين جمله عطف است بر محل «ما قدمت» و معنايش اين است كه: اين بدان ملاك است كه خداوند احدى از بندگان خود را ظلم نمى كند، چون خداى تعالى صراطش مستقيم، و در فعلش خلف و اختلاف نيست، اگر به يك نفر ظلم كند به همه ظلم مى كند، و اگر ظالم باشد ظلام (بسيار ستمگر) هم خواهد بود - دقت فرماييد. | «''' و ان الله ليس بظلام للعبيد '''» - اين جمله عطف است بر محل «ما قدمت» و معنايش اين است كه: اين بدان ملاك است كه خداوند احدى از بندگان خود را ظلم نمى كند، چون خداى تعالى صراطش مستقيم، و در فعلش خلف و اختلاف نيست، اگر به يك نفر ظلم كند به همه ظلم مى كند، و اگر ظالم باشد ظلام (بسيار ستمگر) هم خواهد بود - دقت فرماييد. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۲۱: | ||
و معناى آيه اين است كه كفر اين مردم شبيه به كفر فرعونيان و امتهاى كافر قبل از فرعونيان است كه به آيات خدا كفر ورزيده ، و از اين راه خدا را عصيان كرده اند، و خداوند آنان را به گناهانشان بگرفت، چون خداى تعالى قويى است كه هرگز از گرفتن آنان ضعيف نمى شود، و وقتى هم بگيرد شديد العقاب است. | و معناى آيه اين است كه كفر اين مردم شبيه به كفر فرعونيان و امتهاى كافر قبل از فرعونيان است كه به آيات خدا كفر ورزيده ، و از اين راه خدا را عصيان كرده اند، و خداوند آنان را به گناهانشان بگرفت، چون خداى تعالى قويى است كه هرگز از گرفتن آنان ضعيف نمى شود، و وقتى هم بگيرد شديد العقاب است. | ||
<span id='link69'><span> | <span id='link69'><span> | ||
==تبدل نعمت به نقمت و عذاب هنگامى است كه صاحبان نعمت استعداد درونى خود را از دست داده مستعد عقاب شده باشند. == | ==تبدل نعمت به نقمت و عذاب هنگامى است كه صاحبان نعمت استعداد درونى خود را از دست داده مستعد عقاب شده باشند. == | ||
«'''ذَلِك بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَك مُغَيراً نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلى قَوْمٍ حَتى يُغَيرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ...'''»: | «'''ذَلِك بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَك مُغَيراً نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلى قَوْمٍ حَتى يُغَيرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ...'''»: | ||
