۱۴٬۴۹۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۵۵: | خط ۱۵۵: | ||
==قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است == | ==قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است == | ||
قضاهایى كه از مصدر جلال رب العزه در بدو خلقت انسان رانده شده، و قرآن كريم آن ها را حكايت نموده، دو سنخ است: يكى اصلى و يكى فرعى ، و اصلى آنها ده تا است: | |||
اول | |||
دوم | اول اين كه به ابليس فرمود: «فاخرج منها فانك رجيم». | ||
دوم اين كه به او فرمود: «و ان عليك اللعنة الى يوم الدين». | |||
كه البته ممكن است اين دو را به يك قضا برگردانيد. | كه البته ممكن است اين دو را به يك قضا برگردانيد. | ||
سوم | |||
پنجم | سوم اين كه به او فرمود: «فانك من المنظرين الى يوم الوقت المعلوم». | ||
ششم | |||
هفتم | چهارم اين كه باز به او فرمود: «ان عبادى ليس لك عليهم سلطان». | ||
پنجم اين كه دنبال آن فرمود: «الا من اتبعك من الغاوين». | |||
ششم اين كه فرمود: «و ان جهنم لموعدهم اجمعين». | |||
هفتم اين كه به آدم فرمود: «اهبطوا بعضكم لبعض عدو». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۵۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۵۶ </center> | ||
هشتم | هشتم اين كه به او فرمود: «و لكم فى الارض مستقر و متاع الى حين». | ||
نهم | |||
دهم | نهم اين كه به او و خلق خود فرمود: «اهبطوا منها جميعا فاما ياتينكم منى هدى فمن تبع هداى فلا خوف عليهم و لا هم يحزنون». | ||
و اما قضاهاى فرعى كه مترتب بر اين | |||
دهم اين كه به انسان فرمود: «و الذين كفروا و كذبوا باياتنا اولئك اصحاب النار هم فيها خالدون». | |||
و اما قضاهاى فرعى كه مترتب بر اين اصلی ها است قضاهايى است كه متدبر دانشمند به آن ها بر مى خورند. | |||
<span id='link172'><span> | <span id='link172'><span> | ||
==رواياتى درباره نفخ روح در كالبد آدم عليه السلام == | ==رواياتى درباره نفخ روح در كالبد آدم عليه السلام == | ||
در تفسير عياشى از محمد بن مسلم از ابى جعفر (عليه السلام ) روايت كرده كه گفت : من از آن حضرت از آيه «'''و نفخت فيه من روحى ...'''» پرسش نمودم فرمود: خداوند روحى خلق فرمود و از آن در آدم دميد. | در تفسير عياشى از محمد بن مسلم از ابى جعفر (عليه السلام ) روايت كرده كه گفت : من از آن حضرت از آيه «'''و نفخت فيه من روحى ...'''» پرسش نمودم فرمود: خداوند روحى خلق فرمود و از آن در آدم دميد. | ||
