۱۷٬۱۹۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←خطاب ملائكه به دوزخیان: اين همان وعده اى است كه به شما مى دادند
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
در كشاف گفته: اگر بپرسى چرا مفعول فعل «آمَنّا» را - كه ضمير در «بِهِ» باشد، بعد از فعل آورد، و مفعول فعل «تَوَكّلنَا» را كه ضمير در «عَلَيه» باشد، جلوتر از فعل آورد، و خلاصه چرا نفرمود: «آمَنّا بِهِ وَ تَوَكّلنَا عَلَيهِ»؟ در پاسخ مى گويم: | در كشاف گفته: اگر بپرسى چرا مفعول فعل «آمَنّا» را - كه ضمير در «بِهِ» باشد، بعد از فعل آورد، و مفعول فعل «تَوَكّلنَا» را كه ضمير در «عَلَيه» باشد، جلوتر از فعل آورد، و خلاصه چرا نفرمود: «آمَنّا بِهِ وَ تَوَكّلنَا عَلَيهِ»؟ در پاسخ مى گويم: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۱۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۱۲ </center> | ||
علتش اين بود كه: كلمۀ «آمَنّا» در مقام | علتش اين بود كه: كلمۀ «آمَنّا» در مقام تعریض به كافران بود، كه ذكرشان به ميان آمده بود. پس گويا فرموده: «ايمان آورديم به رحمان، و مثل شما به او كفر نورزيديم». آنگاه فرمود: و بر خصوص او توكل كرديم - چون مقدم شدن كلمۀ (بر او) انحصار را مى رساند - و توكل نكرديم بر آنچه شما بر آن توكل نموديد. شما بر رجال و اموالتان توكل كرديد، و ما بر خداى رحمان و بس. | ||
«'''قُلْ أَ رَءَيْتُمْ إِنْ أَصبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْراً فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينِ'''»: | «'''قُلْ أَ رَءَيْتُمْ إِنْ أَصبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْراً فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينِ'''»: | ||
