| گسترشکپی متن آیه
|
| ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ ذٰلِکَ يَوْمُ الْخُلُودِ
|
ترجمه
(به آنان گفته می‌شود:) بسلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگی است!
|به سلامت وارد [بهشت] شويد كه اين، روز جاودانگى است
به سلامت [و شادكامى] در آن درآييد [كه] اين روز جاودانگى است.
در آن بهشت با تحیّت و سلام حق در آیید که این روز دخول ابدی در بهشت جاودانی است.
به سلامت در آن وارد شوید، امروز روز جاودانگی است
گويند: در امان از هر عذابى به بهشت داخل شويد. اين روز، روز جاودانى است.
[گوییم] به سلامت [و امن و امان] وارد آن [بهشت] شوید، این روز [آغاز] جاودانگی است
به سلامت در آن
(فرشتگان بدیشان می‌گویند:) به سلامت وارد بهشت شوید. امروز، روز جاودانگی است. (جاودانگی بهشت با تمام مواهب و نعمتهایش، روز بقاء و ماندگاری همیشگی).
«به سلامتی (و شادکامی) در آن درآی (که) این روز جاودانگی است.»
درآئید در آن به سلامی این است روز جاودانی
Enter it in peace. This is the Day of Eternity.”
معنی کلمات و عبارات
«أُدْخُلُوهَا»: داخل بهشت شوید. «بِسَلامٍ»: با درود ما بر شما، با سلامت از هرگونه بدی و ناراحتی و آفت و بلا و کیفر و عذاب. با سلامت کامل از نظر جسم و جان. در امن و امان. «یَوْمُ الْخُلُودِ»: روزی که خدا وعده جاودانه زیستن در آن را به شما داده بود.
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ «34»
(به آنان گويند:) به سلامت وارد بهشت شويد. اين روز (براى شما) جاودانه است.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34)
ادْخُلُوها بِسَلامٍ: ملائكه به اين اشخاص گويند: داخل شويد در بهشت در حالتى كه سالم باشيد از ايذاء و اذيت و ايمن از زوال نعمت، يا در حالتى كه خداى تعالى و ملائكه بر شما سلام فرستند. ذلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ: اين وقت دخول كه مقارن سلامتى است روز تقدير خلود است، يعنى جاويد ماندن، چه بعد از اين مرگ نخواهد بود.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ (31) هذا ما تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ (32) مَنْ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ (33) ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34) لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ (35)
وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشاً فَنَقَّبُوا فِي الْبِلادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ (36) إِنَّ فِي ذلِكَ لَذِكْرى لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَ هُوَ شَهِيدٌ (37) وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ لُغُوبٍ (38) فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ (39) وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ (40)
ترجمه
و نزديك كرده شود بهشت براى پرهيزكاران با آنكه دور نيست
گويند اينست آنچه كه وعده داده ميشديد براى هر بازگشت كننده نگاه دارنده خود
كسيكه بترسد از خدا با آنكه غائب است و بيايد با دل بازگشته بحق گويند
داخل شويد در آن بسلامتى آن روز جاودانى است
براى ايشان است آنچه ميخواهند در آن و نزد ما زيادتى است
و چه بسيار هلاك كرديم پيش از اينها اهل زمانهائى را كه آنها شديدتر بودند از اينان در قوّت و توانگرى پس تجسّس كردند در بلدها آيا هيچ گريزگاهى باشد براى آنان
همانا در اين هر آينه تذكر و پندى است براى هر كه باشد براى او قلب يا فرا دارد گوش را با آنكه خود شاهد و حاضر است
و بتحقيق آفريديم آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است در شش روز و نرسيد ما را هيچ رنجى
پس صبر كن بر آنچه ميگويند و تسبيح گوى با حمد پروردگارت پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب
و پاره‌اى از شب پس تسبيح گوى او را و در
جلد 5 صفحه 58
تعقيبات نماز.
تفسير
خداوند متعال معمولا بعد از ذكر احوال جهنّم بيان اوصاف بهشت را ميفرمايد و اينجا باين تقريب فرموده كه بهشت نزديك كرده ميشود باهل تقوى بتأييد الهى با آنكه نزديك بايشان است بعمل خودشان و گفته‌اند در قيامت نزديك ميشود بآنان بطوريكه حور و قصور و نعيم مقيم آن را مشاهده مينمايند و اين نزديك شدن بهشت و وصول بنعيم آن دور نيست از آنها چون محقق الوقوع است و مشتقى براى ايشان ندارد و قمّى ره نقل فرموده كه مراد آنستكه زينت داده ميشود بزودى در هر حال خدا ميفرمايد اين بهشت با نعيم آن آنستكه وعده داده ميشويد شما اهل تقوى كه همگى اهل رجوع و بازگشت و توبه و انابه بدرگاه خدا و نگهدار خود از معاصى و حافظ حدود الهى هستيد داخل شويد بسلامتى باسلام و تحيّت و اكرام ملائكه در بهشت امروز روز خلود در نعمت جاويد و رحمت بى‌پايان الهى است هر چه بخواهند از نعمت و عزّت و حشمت و مكنت و مأكول و مشروب و ملبوس و ملموس و مأنوس براى ايشان آماده و مهيّا است و در نزد خدا است علاوه بر اينها آنچه چشم آنها نديده و گوششان نشنيده و بخاطرشان خطور نكرده از لذائذ و قمّى ره نقل فرموده كه آن نظر برحمت خدا است و باز خدا متذكّر فرموده كفّار مكّه را باحوال امم سابقه كه مكرّر بيان شده از قبيل قوم عاد و ثمود كه بمراتب اقوى و نيرومندتر از آنها بودند و بعد از بروز عذاب هر قدر تجسّس و تفحص و كاوش نمودند در بلاد اطراف خودشان مفرّ و مخلصى از عذاب الهى نبود براى آنها اينمعنى بنظر حقير رسيده چون اصل نقب بمعناى بحث و كاوش و تنقيب در بلاد گريزان گشتن در آنها است ولى مفسّرين فرموده‌اند مراد سير در بلاد و گشودن طرق و شوارع است بقوّت و قدرتيكه داشتند و تصرف در آنها و نيافتن چاره‌اى براى مرگ و در اين قبيل وقايع تذكّر و تنبه و موعظه و ارشاد است براى صاحبان قلب سليم و عقل مستقيم كه در امور فكر ميكنند و با دل پاك ميفهمند و مى‌يابند يا براى كسانيكه بمواعظ علما و دانشمندان صاحب نظر درست گوش ميدهند و خودشان را حاضر براى فهميدن و عمل نمودن مينمايند و خداوند آسمانها و زمين و موجودات
جلد 5 صفحه 59
بين آن دو را در شش روز خلق فرموده و بيان آن مفصّل و مكرّر گوشزد شده است و بعد از آن خداوند بهيچ وجه خسته و مانده و رنجور نگرديده و اين جمله براى ردّ يهود است كه ميگفتند خدا روز يكشنبه شروع بخلق عالم فرمود و جمعه فارغ شد و شنبه در عرش دراز كشيد و خستگى در كرد و در بعضى اخبار اظهار آنها اين اعتقاد را نزد پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم ذكر شده و آنكه اين آيه در ردّ آنها نازل شده است و در خاتمه امر فرموده است پيغمبر خود را بصبر و بردبارى در برابر اقوال و عقائد ناحق نارواى كفّار راجع باوصاف ربوبى و تنزيه نمودن او را از آنچه لايق بذات مقدّس حق نيست از تشبيه بخلق و غيره و حمد و شكر نمودن بر نعمت حق شناسى و حق‌گوئى و ساير محامد و انعامات در دو وقت فضيلت آن كه صبح و عصر است قبل از شروع بكار و بعد از فراغ از آن و مقدارى از شب و در تعقيبات نمازها يا تعقيب نماز چون ادبار بكسر نيز قرائت شده و بر حسب معنى تفاوتى ندارد چون مراد جنس است و در مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه در جواب سؤال از اين آيه فرمود مقصود آنستكه صبح و شام ده مرتبه بگويد لا اله الا اللّه وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيى و يميت و هو على كلّ شى‌ء قدير و در بعضى از روايات ادبار السجود بنافله مغرب و در بعضى بنماز وتر تفسير شده و شايد مقصود تسبيح خدا است بعد از نماز در شب خواه در ضمن نافله مرتّبه باشد كه فرد اكمل است خواه نباشد كه از آن به تعقيب تعبير ميشود و اللّه و اوليائه اعلم بمراده و احكامه.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
ادخُلُوها بِسَلامٍ ذلِكَ يَوم‌ُ الخُلُودِ (34)
داخل شويد جنات را بسلامت اينکه است روز خلود که هميشه در آن هستيد.
ادخُلُوها بِسَلامٍ ممكن است سلام خزان بهشت باشد چنانچه ميفرمايد:
وَ سِيق‌َ الَّذِين‌َ اتَّقَوا رَبَّهُم إِلَي الجَنَّةِ زُمَراً حَتّي إِذا جاؤُها وَ فُتِحَت أَبوابُها وَ قال‌َ لَهُم خَزَنَتُها سَلام‌ٌ عَلَيكُم طِبتُم فَادخُلُوها خالِدِين‌َ زمر آيه 73 و ممكن است بشارت بسلامتي باشد که در بهشت هيچگونه ملالي و خستگي و بلائي و مصيبتي نيست
جلد 16 - صفحه 255
حتي دارد که گرسنگي و سيري نيست تمام لذت است، و ممكن است سلام اهل بهشت باشد با يكديگر که ميفرمايد: تَحِيَّتُهُم فِيها سَلام‌ٌ ابراهيم آيه 28: و ميفرمايد: دَعواهُم فِيها سُبحانَك‌َ اللّهُم‌َّ وَ تَحِيَّتُهُم فِيها سَلام‌ٌ وَ آخِرُ دَعواهُم أَن‌ِ الحَمدُ لِلّه‌ِ رَب‌ِّ العالَمِين‌َ يونس، آيه 10.
ذلِكَ يَوم‌ُ الخُلُودِ يكي از اسامي بهشت جنة الخلد است، و مسأله خلود از ضروريات دين است و نصوص قرآن و انكارش موجب كفر است.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 34)- سپس می‌افزاید: کسانی که دارای این چهار صفتند هنگامی که بهشت به آنها نزدیک می‌شود، فرشتگان الهی به عنوان احترام و اکرام به آنها می‌گویند: «به سلامت وارد بهشت شوید» (ادْخُلُوها بِسَلامٍ). سلامت از هر گونه بدی و ناراحتی و آفت و بلا و کیفر و عذاب، سلامت کامل از نظر جسم و جان.
سپس برای آرامش خاطر آنها اضافه می‌کند: «امروز، روز جاودانگی است» جاودانی نعمتها، و جاودانی بهشت با تمام مواهبش (ذلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ).
نکات آیه
۱ - رهنمون شدن متقین در قیامت، به سوى بهشت همراه با تکریم و درود و شادمانى (و أُزلفت الجنّة للمتّقین ... ادخلوها بسلم)
۲ - نبودن کم ترین سختى و ملالت براى تقواپیشگان، در انتقال از صحنه قیامت به باغ هاى بهشت (ادخلوها بسلم)
۳ - بیم داران از خدا در دنیا، ایمن از هر غم و اندوه، در آخرت (من خشى الرحمن ... ادخلوها بسلم)
۴ - استقبال فرشتگان از بهشتیان، با تحیت و سلام (ادخلوها بسلم)
بنابراین که قائل «ادخلوها» فرشتگان باشند، برداشت بالا قابل استفاده است.
۵ - روزگار خوش بهشت، روزگارى جاودان (ادخلوها بسلم ذلک یوم الخلود)
۶ - جاودانگى در بهشت و لذت هاى آن، مهم ترین نوید به بهشتیان، در آغاز ورود (ادخلوها بسلم ذلک یوم الخلود)
۷ - آسایش خاطر بهشتیان، در پرتو اطمینان از زوال ناپذیرى نعمت ها (ادخلوها بسلم ذلک یوم الخلود)
برداشت بالا بنابراین نکته است که «ذلک یوم...» در مقام تعلیل براى «ادخلوها بسلام» باشد; یعنى، چون در بهشت جاودانه اید، دیگر مجال هیچ اندوه ندارید و خاطرتان آسوده باد.
موضوعات مرتبط
- اندوه: زمینه مصونیت از اندوه اخروى ۳
- بهشت: آثار جاودانگى نعمتهاى بهشت ۷; جاودانگى در بهشت ۶; جاودانگى لذایذ بهشت ۶; ویژگیهاى ورود به بهشت ۲
- بهشتیان: استقبال از بهشتیان ۴; بشارت به بهشتیان ۶; جاودانگى سرور بهشتیان ۵; زمینه آرامش بهشتیان ۷; سلام بر بهشتیان ۴
- خداترسان: مصونیت اخروى خداترسان ۳
- خشیت: آثار خشیت ۳
- متقین: احترام اخروى متقین ۱; سرور اخروى متقین ۱; سلام اخروى بر متقین ۱; سهولت ورود متقین در بهشت ۲; فضایل اخروى متقین ۱; کیفیت ورود متقین در بهشت ۱
- ملائکه: استقبال ملائکه ۴; سلام ملائکه ۴
منابع
