ریشه نقم
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۷(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
نقم به معنى انكار شىء است طبرسى فرمايد: «نَقَمَ الاَمرَ نَقْماً» يعنى آن را انكار كرد، عقوبت را نقمه گويند زيرا كه آن در مقابل شىء انكار شده واجب است. راغب مىگويد: «نَقِمْتُ الشَّىْءَ» يعنى آن را انكار كردم خواه با زبان و خواه با عقوبت در صحاح و قاموس اكراه و در مصباح اشدّالكراهة نيز گفته است كه از افراد انكار مىباشد. [بروج:8]. يعنى: مكروه نداشتند از آنها مگر ايمان آوردنشانرا به خداى عزيز و پسنديده. [مائده:59]. بگو اى اهل كتاب آيا از ما جز ايمانمان بخدا را مكروه مىداريد؟!. * [آل عمران:4]. خدا توانا و صاحب انتقام است يعنى كار بد را با عقوبت انكار مىكند چنانكه راغب گفته [زخرف:55]. چون ما را به خشم آوردند از آنها انتقام گرفتيم، معلوم شد كه انتقام مجازات است در مقابل عمل بد.
ریشه‌های نزدیک مکانی
هم من ف ان الله اله وله ب نا ما ل ه عزز الا انن ذو امن کون قد ارض جرم قوم لا کتب غرق يوم کم على عود ک بطش بين رسل حلل او هل نکث بدل شهد کفر سمو ذى رئى قلب نن سئل اسف اتى فتن الذين ظلم نيل عن ربب قول الى جىء لم موسى صيد اذا قبل ايکه اهل غير کبر غنى لما فسق يا الذى فعل سلف نظر بحر هما صحب کيف خفى عقل خلق ها امم بلغ طعم اوى حقق وعد جمع همم فرعون شدد عذب عقب ليس متع عرض ايى اجل يمم
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| انْتِقَامٍ | ۳ |
| تَنْقِمُونَ | ۱ |
| فَيَنْتَقِمُ | ۱ |
| تَنْقِمُ | ۱ |
| فَانْتَقَمْنَا | ۴ |
| نَقَمُوا | ۲ |
| انتِقَامٍ | ۱ |
| مُنْتَقِمُونَ | ۳ |
| انْتَقَمْنَا | ۱ |
