ریشه شهر
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۲۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدّد منقضى مىشود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده به معنى ظهور است علت اين تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مىشود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]. مراد از اشهر چنانكه روايات بيان مىكند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل [توبه:36]. اين آيه روشن مىكند كه خداوند خود چنين اراده فرموده كه از روز خلقت آسمانها و زمين ماههاى تمام كننده سال دوازده باشد. مراد از كتاب شايد كتاب تكوين و دنيا و شايد لوح محفوظ باشد. راجع به ماههاى حرام و احكام آنها، همچنين آيه [توبه:5]، [بقره:194]، [بقره:217]. به «حرام» رجوع شود. و آيه [سباء:12]. در «ريح» گذشت.
ریشههای نزدیک مکانی
ف من حرم الله ل وله اله ه لا علم فى ها روح شهر ان انن ربع صوم هن کم کون ب اذا عشر لم هدى قتل على ثلث تبع عدد عدو وجد بلغ نزل ظلم سيل شدد غدو ثنى ربص الا عند هم قلد ما خير حجج قدر شرک قصص نفس حمل کتب عين اجل رمضان سلخ ارض حتى اللائى عقب انس نسو الف الک عن ليل ک کنز لئک توب عمل الذى شهد سئل قطر وقى بيت سليمان ملک قبل فىء حيض فصل قوم قول اول فرض حبب غير ذلک سيح امن مسس کره شعر حيث عجز انتم
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
شَهْرُ | ۱ |
الشَّهْرَ | ۳ |
الشَّهْرُ | ۱ |
بِالشَّهْرِ | ۱ |
أَشْهُرٌ | ۱ |
الشَّهْرِ | ۱ |
أَشْهُرٍ | ۴ |
شَهْرَيْنِ | ۲ |
الْأَشْهُرُ | ۱ |
الشُّهُورِ | ۱ |
شَهْراً | ۲ |
شَهْرٌ | ۲ |
شَهْرٍ | ۱ |