ریشه شرب
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۳۹(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
(بر وزن قفل) نوشيدن. راغب گويد: آن نوشيدن هر مايع است آب باشد يا غير آن. [واقعة:55]. مىنوشند مثل نوشيدن شتر عطشان. شرب (بر وزن علم) حصّه آب [شعراء:155]. [قمر:28]. آگاهشان كن كه آب ميان مردم و ناقة مقسوم است هر حصّه حاضر شده است يعنى صاحبش از مردم يا ناقه در آن حاضر مىشود. شراب: نوشيدنى. [ص:51]. [نحل:10]. مشرب: مصدر ميمى، اسم زمان و مكان آيد [بقره:60]. آن در آيه اسم مكان و جمع آن مشارب است [يس:73]. و آن در آيه جمع مصدر (مشرب) به معنى مفعول است يعنى: براى آنها در چهار پايان منافع و نوشيدنيها است. * [بقره:93]. نوشانده شدند گوساله را در قلوبشان به علت كفر ورزيدن يعنى به گوساله پرستى دل بستند و به آن عشق ورزيدند.
ریشههای نزدیک مکانی
من ه هم ل ها ف ب اکل شرب کم ما لا فى عين انن حمم ذا کون على ک کلل هذا علم عذب هنء انس الله ان نزل ا بطن يوم الذين موه نهر اله وله الا کفر کئس مزج لذذ قول سوغ برد ربب اخذ بين عمل عند هيم قد بشر نا فکه طوع سوء کافور ظلل رزق بيض سمع مثل طعم الم نظر الى سرف غرف نفس لم مسس نوق رئى نخل الذى بئس طهر شهو سنم کثر هذه دنو انتم قرر وهب برر حضر جحم نفع خلف حتى عصى عشر يدى قرب ليس اهل صحب قسم
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
مَشْرَبَهُمْ | ۲ |
اشْرَبُوا | ۶ |
أُشْرِبُوا | ۱ |
شَرِبَ | ۱ |
فَشَرِبُوا | ۱ |
شَرَابِکَ | ۱ |
شَرَابٌ | ۵ |
لِلشَّارِبِينَ | ۳ |
الشَّرَابُ | ۱ |
اشْرَبِي | ۱ |
يَشْرَبُ | ۳ |
تَشْرَبُونَ | ۲ |
شِرْبٌ | ۱ |
شِرْبُ | ۱ |
شَرَابُهُ | ۱ |
مَشَارِبُ | ۱ |
شَرَابٍ | ۱ |
شِرْبٍ | ۱ |
فَشَارِبُونَ | ۲ |
شُرْبَ | ۱ |
يَشْرَبُونَ | ۱ |
شَرَاباً | ۲ |