ریشه ابو
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۱۷(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
«أب» در لغت عرب غالباً بر پدر اطلاق مى شود و گاهى بر جدّ مادرى و عمو و همچنین، بر مربى، معلم و کسانى که براى تربیت انسان به نوعى زحمت کشیده اند نیز اطلاق مى گردد. ولى شک نیست که به هنگام اطلاق این کلمه، اگر قرینه اى در کار نباشد قبل از هر چیز «پدر» به نظر مى آید. این که گفته اند کلمه «اَب» در لغت عرب گاهى به عمو نیز اطلاق مى شود با توجّه به آیات سوره «ابراهیم» کاملاً قابل قبول است. خلاصه این که «اَب» و «والد» در لغت عرب با هم متفاوتند; کلمه «والد» که در آیات مورد بحث به کار رفته منحصراً به معناى پدر است ولى «اَب» که در مورد «آزر» آمده مى تواند به معناى «عمو» بوده باشد.
ریشههای نزدیک مکانی
نا ه هم ل قول کم ما من کون ى ان ف لا انن يا على ک او ا ب ها عبد اله ابو وله اول الله وجد هن فى علم ابراهيم ربب الا انتم الى اذ اخو هذا بنو اتى شىء قد عن وحد ذا نحن لو قوم وسم هو هما حتى جىء قبل امم بل لم رسل اخذ فعل يوسف رجع سمو رئى امن غفر کبر وعد ن هدى احد صلح بعل لما ذرر بيت شطن نزل حکم ضلل امر کلل دخل بين غنى وجه تبع اسحاق لفو شيخ رود نذر نکح نعم ورث کذب ايى شرک کفر
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
آبَائِکَ | ۱ |
آبَاءَنَا | ۱۰ |
آبَاؤُهُمْ | ۴ |
آبَاءَکُمْ | ۳ |
لِأَبَوَيْهِ | ۱ |
أَبَوَاهُ | ۲ |
آبَاؤُکُمْ | ۹ |
لِأَبِيهِ | ۹ |
آبَائِهِمْ | ۳ |
آبَاؤُنَا | ۱۲ |
أَبَوَيْکُمْ | ۱ |
أَبَتِ | ۸ |
أَبَوَيْکَ | ۱ |
أَبِينَا | ۱ |
أَبَانَا | ۷ |
أَبِيکُمْ | ۴ |
أَبَاهُمْ | ۱ |
آبَائِي | ۱ |
أَبَاهُ | ۱ |
أَبِيهِمْ | ۱ |
أَبُوهُمْ | ۲ |
أَباً | ۱ |
أَبَاکُمْ | ۱ |
أَبِي | ۴ |
أَبَوَيْهِ | ۲ |
لِآبَائِهِمْ | ۲ |
أَبُوهُمَا | ۱ |
أَبُوکِ | ۱ |
آبَاءَهُمْ | ۶ |
آبَائِنَا | ۲ |
آبَاءَهُمُ | ۱ |
آبَائِهِنَ | ۲ |
آبَاءِ | ۱ |
آبَائِکُمْ | ۱ |
آبَائِکُمُ | ۳ |
آبَاؤُکُمُ | ۱ |
لِأَبِي | ۱ |
أَبُونَا | ۱ |
أَبَا | ۱ |
بِآبَائِنَا | ۲ |
أَبِيهِ | ۱ |