روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۱۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَةِ وَ النُّحْل

و روي عبد الله بن المغيره عن عبد الرحمن الجعفي قال :

كُنْتُ أَخْتَلِفُ إِلَى‏ اِبْنِ أَبِي لَيْلَى‏ فِي مَوَارِيثَ لَنَا لِيَقْسِمَهَا وَ كَانَ فِيهِ حَبِيسٌ فَكَانَ يُدَافِعُنِي فَلَمَّا طَالَ ذَلِكَ شَكَوْتُهُ إِلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَقَالَ أَ وَ مَا عَلِمَ أَنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ أَمَرَ بِرَدِّ اَلْحَبِيسِ وَ إِنْفَاذِ اَلْمَوَارِيثِ قَالَ فَأَتَيْتُهُ فَفَعَلَ كَمَا كَانَ يَفْعَلُ فَقُلْتُ لَهُ إِنِّي شَكَوْتُكَ إِلَى‏ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع‏ فَقَالَ لِي كَيْتَ وَ كَيْتَ قَالَ فَحَلَّفَنِي‏ اِبْنُ أَبِي لَيْلَى‏ أَنَّهُ قَدْ قَالَ ذَلِكَ فَحَلَفْتُ لَهُ فَقَضَى لِي بِذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۱

و عبد اللَّه بن مغيرة، از عبد الرحمن جعفى روايت كرده است كه گفت: من در باره مواريثى متعلّق بخودمان، كه ملكى حبيس در ضمن آنها بود، بمحضر قاضى ابن أبى ليلى آمد و شد ميكردم، و از او ميخواستم تا آن مواريث را ميان ما قسمت كند، ولى او در كار من دفع الوقت ميكرد، چون اين ماجرا بدرازا كشيد شكايت او را به امام صادق عليه السّلام بردم، امام عليه السّلام فرمود: آيا او نميداند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله به بازگرداندن حبيس و اجراء مواريث امر فرموده است؟! گفت: من بنزد قاضى شدم، و اين بار نيز او بعادت خود عمل كرد، به او گفتم: شكايتت را به امام صادق عليه السّلام بردم، و آن امام با من چنين و چنان گفت، عبد الرّحمن گفت: ابن أبي ليلى مرا قسم داد كه اين سخن را امام گفته است و من براى او قسم ياد كردم، و در اين هنگام او همان حكم را در باره من صادر كرد.