روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۰۴
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ الْخَرَاجِ وَ الْجِزْيَة
و سال محمد بن مسلم ابا جعفر ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۰۳ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۰۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۷
و محمّد بن مسلم از امام ابو جعفر عليه السّلام در باره چگونگى سيره امام در سرزمينى كه پس از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فتح شود سؤال كرد، امام فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام در اهل عراق با سيرهاى سلوك فرموده است، و بنا بر اين همان سيره براى همگى مناطق زمين سرمشق و دستور العمل است. و فرمود: زمين جزيه جزيه از آن برداشته نميشود، و همانا كه جزيه عطيّه مجاهدين است، و صدقات- يعنى زكوات- متعلّق به اهل آن است كه خداى عزّ و جلّ در كتاب خود از ايشان نام برده، و ايشان سهمى از جزيه ندارند. سپس فرمود: چه وسيع و گسترده است عدل! بيگمان هر گاه عدالت در ميان مردم اجراء شود همگى مستغنى ميشوند، و آسمان رزقش را نازل ميكند، و زمين بركتش را به فرمان خداى عزّ و جلّ برمىآورد.