روایت:الکافی جلد ۸ ش ۸۰

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن الحسن بن علي بن فضال عن ثعلبه بن ميمون عن ابي اميه يوسف بن ثابت بن ابي سعيده عن ابي عبد الله ع :

أَنَّهُمْ قَالُوا حِينَ دَخَلُوا عَلَيْهِ إِنَّمَا أَحْبَبْنَاكُمْ لِقَرَابَتِكُمْ مِنْ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ وَ لِمَا أَوْجَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ حَقِّكُمْ مَا أَحْبَبْنَاكُمْ لِلدُّنْيَا نُصِيبُهَا مِنْكُمْ‏ إِلاَّ لِوَجْهِ اَللَّهِ‏ وَ اَلدَّارِ اَلْآخِرَةِ وَ لِيَصْلُحَ‏ لاِمْرِئٍ مِنَّا دِينُهُ‏ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ صَدَقْتُمْ صَدَقْتُمْ ثُمَّ قَالَ مَنْ أَحَبَّنَا كَانَ مَعَنَا أَوْ جَاءَ مَعَنَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ هَكَذَا ثُمَّ جَمَعَ بَيْنَ اَلسَّبَّابَتَيْنِ ثُمَّ قَالَ‏وَ اَللَّهِ لَوْ أَنَّ رَجُلاً صَامَ اَلنَّهَارَ وَ قَامَ اَللَّيْلَ ثُمَّ لَقِيَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَيْرِ وَلاَيَتِنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ‏ لَلَقِيَهُ وَ هُوَ عَنْهُ غَيْرُ رَاضٍ أَوْ سَاخِطٌ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مََا مَنَعَهُمْ‏ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقََاتُهُمْ‏ إِلاََّ أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللََّهِ وَ بِرَسُولِهِ‏ وَ لاََ يَأْتُونَ اَلصَّلاََةَ إِلاََّ وَ هُمْ كُسََالى‏ََ وَ لاََ يُنْفِقُونَ إِلاََّ وَ هُمْ كََارِهُونَ `فَلاََ تُعْجِبْكَ‏ أَمْوََالُهُمْ وَ لاََ أَوْلاََدُهُمْ إِنَّمََا يُرِيدُ اَللََّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِهََا فِي اَلْحَيََاةِ اَلدُّنْيََا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كََافِرُونَ‏ ثُمَّ قَالَ وَ كَذَلِكَ اَلْإِيمَانُ لاَ يَضُرُّ مَعَهُ اَلْعَمَلُ وَ كَذَلِكَ اَلْكُفْرُ لاَ يَنْفَعُ مَعَهُ اَلْعَمَلُ ثُمَّ قَالَ إِنْ تَكُونُوا وَحْدَانِيِّينَ فَقَدْ كَانَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ وَحْدَانِيّاً يَدْعُو اَلنَّاسَ فَلاَ يَسْتَجِيبُونَ لَهُ وَ كَانَ أَوَّلَ مَنِ اِسْتَجَابَ لَهُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع‏ وَ قَدْ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ‏ مِنْ‏ مُوسَى‏ إِلاَّ أَنَّهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدِي‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۵۴

يوسف بن ثابت نقل كند كه هنگامى بخدمت امام صادق عليه السّلام شرفياب شدند و عرضكردند: اينكه ما شما را دوست داريم تنها بخاطر خويشاوندى شما است با رسول خدا (ص) و بخاطر آن حقى است كه خداوند از شما بگردن ما واجب كرده است! و گر نه ما براى اينكه مال دنيائى از شما بما برسد دوستتان نداريم، بلكه بخاطر رضاى خدا و رسيدن بخانه آخرت و براى آنكه هر يك از ماها دين خود را اصلاح كند! گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: راست گفتيد، سپس فرمود: هر كه ما را دوست دارد با ما است- يا اينكه فرمود: همراه ما بيايد- در روز قيامت اين طور- سپس انگشتان سبابه هر دو دست خود را (براى فهماندن مطلب) بهم چسباند (يعنى اين طور)- آنگاه فرمود: بخدا قسم اگر مردى روز را روزه بدارد و شب را بعبادت بسر برده سپس خداى عز و جل را بدون ولايت و دوستى ما خاندان ديدار كند در حالى او را ديدار كرده كه از او خوشنود نيست و بلكه بر او خشمناك است. سپس فرمود: و اين است گفتار خداى عز و جل (كه فرمايد): «چيزى مانع پذيرفتن خرجهاى اينها نشد جز آنكه بخدا و رسولش كافر شدند و بنماز نيايند جز با حال كسالت و تنبلى و چيزى هم (در راه خدا) خرج نكنند جز از روى كراهت، و تو را بشگفت نياورد اموال آنها و نه اولادشان بلكه خدا ميخواهد تا آنان را بوسيله آن در زندگى دنيا عذاب كند و بحال كفر جانشان درآيد» (سوره توبه آيه ۵۴- ۵۵) سپس فرمود: ايمان هم اين چنين است كه كار بد (و گناه) زيانى باو نزند (كه موجب خلود در دوزخ يا بى‏بهره‏گى از شفاعت و رحمت گردد) و كفر نيز چنين است كه عمل (نيك) بدان سود نبخشد. آنگاه فرمود: اگر شما (در ميان مردم) تنهائيد (و عموما با شما هم عقيده نيستند) رسول خدا (ص) نيز تنها بود كه مردم را بخدا دعوت ميكرد و كسى از او نمى‏پذيرفت و نخستين كسى كه دعوتش را پذيرفت على بن ابى طالب عليه السّلام بود كه رسول خدا (ص) باو فرمود: «مقام تو نسبت بمن همانند مقام هارون است نسبت بموسى جز آنكه پيامبرى پس از من نيست».

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۴۴

ابو اميّه يوسف بن ثابت بن ابو سعيده نقل مى‏كند كه چون به خدمت امام صادق عليه السّلام رسيدند عرض كردند كه: ما شما را دوست داريم زيرا فرزندان پيامبر اكرم عليه السّلام هستيد، و از آنجا كه خداوند سبحان حق شما را بر ما واجب گردانيده ما شما را براى دنيا دوست نداريم، و همانا ما براى خشنودى خدا و سراى آخرت به شما علاقه داريم و نيز براى آنكه‏دين هر يك از ما سامان يابد. امام صادق عليه السّلام فرمود: راست گفتيد، هر كه ما را بخواهد با ماست يا در روز قيامت همراه ما بيايد اين چنين- و سپس دو انگشت سبابه خود را از دو دست به هم چسبانيد- و سپس فرمود: بخدا سوگند اگر مردى روزها را روزه گيرد و شبها را به عبادت برخيزد و با نداشتن ولايت ما اهل بيت خدا را ملاقات كند خداوند او را ملاقات خواهد كرد در حالى كه از او خشنود يا نبوده و يا خشمگين است. سپس فرمود: و اين همان سخن پروردگار است كه مى‏فرمايد: وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ كُسالى‏ وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ* فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِها فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كافِرُونَ «۱». و سپس فرمود: همچنين ايمان كه عمل با آن زيان نرساند و كفر كه عمل با آن سودى ندارد، و سپس فرمود: اگر شما تنها هستيد پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نيز تنها بود و مردم را به سوى خدا فرا مى‏خواند و به او پاسخ نمى‏دادند، و نخستين كسى كه به حضرت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم پاسخ داد على بن ابى طالب عليه السّلام بود كه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در باره او فرمود: تو براى من همچون هارونى براى موسى جز آنكه پس از من پيامبرى نيست. __________________________________________________

(۱) «و هيچ چيز مانع پذيرفته شدن انفاقهاى آنان نشد جز اينكه بخدا و پيامبرش كفر ورزيدند، و جز با [حال‏] كسالت نماز به جا نمى‏آورند، و جز با كراهت انفاق نمى‏كنند* اموال و فرزندانشان تو را به شگفت نياورد. جز اين نيست كه خدا مى‏خواهد در زندگى دنيا به وسيله اينها عذابشان كند و جانشان در حال كفر بيرون رود.» (سوره توبه/ آيه ۵۴ و ۵۵).