النحل ١٢٣

از الکتاب
کپی متن آیه
ثُمَ‌ أَوْحَيْنَا إِلَيْکَ‌ أَنِ‌ اتَّبِعْ‌ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ‌ حَنِيفاً وَ مَا کَانَ‌ مِنَ‌ الْمُشْرِکِينَ‌

ترجمه

سپس به تو وحی فرستادیم که از آیین ابراهیم -که ایمانی خالص داشت و از مشرکان نبود- پیروی کن!

ترتیل:
ترجمه:
النحل ١٢٢ آیه ١٢٣ النحل ١٢٤
سوره : سوره النحل
نزول : ٧ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مِلَّةَ»: دین. آئین.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱- پیامبر(ص)، مأمور پیروى از آیین ابراهیم(ع) گردید. (ثمّ أوحینا إلیک أن اتّبع ملّة إبرهیم)

۲- لزوم پیروى از حضرت ابراهیم(ع)، در اجتناب از هرگونه انحراف و شرک (ثمّ أوحینا إلیک أن اتّبع ملّة إبرهیم)

۳- پیامبر(ص)، از آیین ابراهیم(ع) توسط وحى آگاه گردید. (ثمّ أوحینا إلیک أن اتّبع ملّة إبرهیم حنیفًا) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که جمله «أن اتّبع ...» جمله تفسیریه باشد; یعنى، ما به تو وحى کردیم و محتواى وحى ما، همان آیین ابراهیم(ع) است.

۴- اسلام، آیینى ابراهیمى و مطابق و هماهنگ با معارف و تعالیم حضرت ابراهیم(ع) است. (اتّبع ملّة إبرهیم حنیفًا)

۵- موحد بودن ابراهیم(ع) و مبرّا بودنش از هرگونه کجى و افراط و تفریط، فلسفه و حکمت پیروى پیامبراسلام(ص) از آن حضرت (اتّبع ملّة إبرهیم حنیفًا) «حنیفاً» که حال براى «إبراهیم» است، به منزله تعلیل براى امر به متابعت است; یعنى، از آیین ابراهیم(ع) پیروى کن; چون او «حنیف» بوده است.

۶- ابراهیم(ع)، شخصیتى حق گرا و مبرّا از شرک و جدا از مرام مشرکان در همه عمر خویش (ملّة إبرهیم حنیفًا و ما کان من المشرکین)

۷- اعتقاد به مرام ابراهیمى(ع)، ناسازگار با هرگونه شرک به خدا (ملّة إبرهیم حنیفًا و ما کان من المشرکین) برداشت فوق، با توجه به این نکته است که عبارت «ما کان من المشرکین» تعریضى باشد به مشرکان مکه که از یک سو به حضرت ابراهیم(ع)، بنیان گذار کعبه، ارج مى نهادند، ولى از سوى دیگر شرک مىورزیدند.

۸- داشتن اندیشه و آیین درست و بى انحراف (توحیدى)، ویژگى اصلى و برجسته حضرت ابراهیم(ع) بود. (ملّة إبرهیم حنیفًا و ما کان من المشرکین) از اینکه خداوند از میان اوصاف چهارگانه اى که براى ابراهیم(ع) در آیات پیش بیان داشت، وصف «حنیف» را ملاک پیروى پیامبر(ص) از ایشان قرار داد، برداشت فوق به دست مى آید.

۹- اندیشه و مرام درست و بى انحراف، ملاک ارزشمندى انسانهاست. (اتّبع ملّة إبرهیم حنیفًا و ما کان من المشرکین)

۱۰- پیروى از مرام حنیف (معتدل و بى انحراف) ابراهیمى، دربردارنده نیکیهاى دنیوى و صلاح اخروى (و ءاتینه فى الدنیا حسنة و إنه فى الأخرة لمن الصلحین ... اتّبع ملّة إبرهیم حنیفًا)

موضوعات مرتبط

  • ابراهیم(ع): آثار پیروى از دین ابراهیم(ع) ۱۰; ابراهیم(ع) و شرک ۶; اعتدال ابراهیم(ع) ۵; اهمیت دین ابراهیم(ع) ۱; پیروى از دین ابراهیم(ع) ۱، ۲; تنزیه ابراهیم(ع) ۵، ۶; توحید ابراهیم(ع) ۵، ۸; حق گرایى ابراهیم(ع) ۶; دین ابراهیم(ع) ۸; عقیده ابراهیم(ع) ۸; فلسفه پیروى از ابراهیم(ع) ۵; ویژگیهاى ابراهیم(ع) ۸; ویژگیهاى دین ابراهیم(ع) ۷
  • ادیان: هماهنگى ادیان ۴
  • ارزشها: ملاک ارزشها ۹
  • اسلام: اسلام و دین ابراهیم(ع) ۴; حقیقت اسلام ۴
  • انحراف: اجتناب از انحراف ۲
  • تعقل: نقش تعقل صحیح ۹
  • حسنات: زمینه حسنات دنیوى ۱۰
  • دین: آثار پیروى از دین حنیف ۱۰
  • شرک: اجتناب از شرک ۲; موانع شرک ۷
  • صلاح: زمینه صلاح اخروى ۱۰
  • عقیده: عقیده به دین ابراهیم(ع) ۷
  • محمد(ص): محمد(ص) و ابراهیم(ع) ۵; محمد(ص) و دین ابراهیم(ع) ۳; مسؤولیت محمد(ص) ۱; وحى به محمد(ص) ۳
  • موحدان ۵:
  • وحى: نقش وحى ۳

منابع