الكهف ٢٠
کپی متن آیه |
---|
إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْکُمْ يَرْجُمُوکُمْ أَوْ يُعِيدُوکُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَ لَنْ تُفْلِحُوا إِذاً أَبَداً |
ترجمه
الكهف ١٩ | آیه ٢٠ | الكهف ٢١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إِن یَظْهَرُوا»: اگر غالب شوند. اگر چیره گردند (نگا: توبه / . «یَرْجُمُوکُمْ»: شما را سنگسار میکنند. شما را سنگباران میکنند (نگا: هود / ). «مِلَّة»: دین. آئین.
تفسیر
- آيات ۹ - ۲۶ سوره كهف
- رابطه آيات داستان اصحاب كهف، با آيات قبل
- بيان اين كه «اصحاب رقيم»، نام ديگر اصحاب كهف است
- مقصود از «رحمت» و «رشد»، در دعاى اصحاب كهف
- معناى اين كه فرمود: «سپس اصحاب كهف را بيدار كرديم»
- اقرار به توحيد پروردگار و نفى ربوبيت ارباب و آلهه، در گفتگوى اصحاب كهف با خود
- جزئياتى از داستان اصحاب كهف، كه از آيات استفاده مى شود
- نظر مفسران، درباره موقعيت جغرافيایى غار اصحاب کهف
- وجه اين كه با ديدن وضع اصحاب كهف، قلب انسان مملو از رعب و ترس مى شود
- بيان هدف از بعث و بيدار كردن اصحاب كهف
- معناى جمله: «لَبِثنَا يَوماً أو بَعضَ يَومٍ»
- گفتگوى اصحاب كهف بعد از بيدار شدن، درباره رفتن به شهر
- نگرانى اصحاب كهف از فاش شدن رازشان و دست يافتن كفار به آنان
- اختلاف و نزاع مشرکان و موحدان، در باره اصحاب كهف
- وجه دلالت داستان اصحاب کهف، بر حق بودن معاد
- مقصود از: «الّذینَ غَلبُوا عَلَی أمرِهِم»
- اختلاف مردم در عدد اصحاب کهف
- هر عملی از هر عاملی، موقوف به اذن و مشیت خدای تعالی است
- وجوه مفسران، در معنای استثناء در آیه شریفه
- معناى دستور: «فراموش نکردن ذکر خدا»، در آیه شریفه
- بيان عدد سال هاى اقامت اصحاب كهف، در غار
- اختلاف مردم در مدت اقامت اصحاب كهف، در غار
- ولايت مستقل، منحصرا از آنِ خداست
- بحث روايتى
- موارد اختلاف روايات، پیرامون داستان اصحاب كهف
- چند روايت در بارۀ تقیه کردن اصحاب كهف
- روايت مشهورى از ابن عباس، در بارۀ داستان اصحاب کهف
- اصحاب كهف، ياران حضرت مهدى «عج» هستند
- گفتارى در چند فصل پيرامون اصحاب كهف و سرگذشت ايشان
- ۱ - داستان اصحاب كهف، در تعدادی از روایات
- ۲ - داستان اصحاب كهف از نظر قرآن
- ۳ - داستان از نظر غير مسلمانان
- ۴ - غار اصحاب كهف، كجاست؟
نکات آیه
۱- اصحاب کهف، خود را در صورت اسارت به دست کافران، محکوم به سنگ سار و یا مجبور به پذیرش آیین شرک مى دیدند. (إنّهم إن یظهروا علیکم یرجموکم أو یعیدوکم فى ملّتهم) «ملّة» به معناى دین و آیین است و جمله «یعیدوکم فى ملّتهم» یعنى: شما را به دین و آیین خود، برمى گردانند.
۲- کیفر روى گردانى از آیین شرک در عصر اصحاب کهف، سنگ سار شدن بود. (إنّهم إن یظهروا علیکم یرجموکم) از جمله معانى ذکر شده براى «رجم» سنگ سار کردن است.
۳- مشرکان، در عصر اصحاب کهف، در صورت بازگشت کامل یکتاپرستان به شرک، از کیفر آنان چشم پوشى مى کردند. (یرجموکم أو یعیدوکم فى ملّتهم) در اصل، باید براى فعل «یعیدوکم» حرف «إلى» به کار رود; جاى گزینى حرف «فى» گویاى این است که چنان چه اصحاب کهف، به طور کامل، در شرک مستقر شوند و هیچ گفته و کردارى خلاف آن نداشته باشند، مشرکان، از سنگ سار آنان صرف نظر خواهند کرد.
۴- یکتاپرستان، نباید خود را در محیط و شرایطى قرار دهند که بر حفظ ایمان خویش قادر نباشند. (إنّهم إن یظهروا علیکم ... یعیدوکم فى ملّتهم)
۵- لزوم پرهیز از هر اقدامى که مقدمه گرفتار شدن انسان در دام کافران و مشرکان گردد. (ولیتلطّف و لایشعرنّ بکم أحدًا . إنّهم إن یظهروا علیکم) جمله «إنّهم إن یظهروا...» تعلیل است براى توصیه هاى اصحاب کهف که در آیه قبل ذکر شد. آن ها براى پیشْ گیرى از اسارت به دست کافران، به فرستاده خویش توصیه کردند که نرمش داشته باشد و اسرار را فاش نسازد.
۶- جامعه اصحاب کهف، در دفاع از عقاید باطل خویش، تعصّب و شدّت عمل داشتند. (إنّهم إن یظهروا علیکم یرجموکم أو یعیدوکم فى ملّتهم)
۷- حکومت، در زمان زندگى اصحاب کهف، حکومتى مستبد و ظالم بود. (إنّهم إن یظهروا علیکم یرجموکم أو یعیدوکم فى ملّتهم)
۸- مشرکان، هرگز رستگار نخواهند شد. (و لن تفلحوا إذًا أبدًا)
۹- پذیرش اجبارى شرک - در صورتى که مقدّمات آن اختیارى باشد - سدّ راه رستگارى است. (أو یعیدوکم فى ملّتهم و لن تفلحوا إذًا أبدًا) روشن است که انسان مى تواند - در صورت اضطرار - تظاهر به شرک کند، ولى اصحاب کهف، آن را مجوِّز شرکورزى نمى دیدند; زیرا، آنان، از اضطرارى سخن مى گفتند که ممکن بود در نتیجه بى احتیاطى افرادشان حاصل شود.
۱۰- اصحاب کهف، در صورت گرفتارى به دست کافران، سنگ سار شدن را بر پذیرش آیین شرک ترجیح مى دادند. (یرجموکم أو یعیدوکم فى ملّتهم و لن تفلحوا إذًا أبدًا) ارتباط جمله «و لن تفلحوا...» با «یعیدوکم» گویاى این است که اصحاب کهف، تنها، شرک و بازگشت به آیین قوم خویش را مانع رستگارى مى دانستند و درباره سنگ سار شدن چنین دیدگاهى نداشتند.
۱۱- اصحاب کهف، تمامى راه هاى گریز از شرک را - در صورت پذیرش اجبارى آیین مشرکان - برخویش بسته مى دیدند. (او یعیدوکم فى ملّتهم و لن تفلحوا إذًا أبدًا) مراد از «فلاح» - به مناسبت مورد - رستن و رهایى از شرک است.
۱۲- اصحاب کهف، ارتداد و پذیرش دوباره شرک را، گناهى بزرگ و مانع سعادت جاودان خود مى دانستند. (أو یعیدوکم فى ملّتهم و لن تفلحوا إذًا أبدًا)
۱۳- اصحاب کهف، از مدّت زمان خواب خویش، کاملاً بى اطلاع بودند. (إنّهم إن یظهروا ... و لن تفلحوا إذًا أبدًا) بدیهى است اگر اصحاب کهف، احتمال گذشت چندین قرن از زمان خوابیدن خویش را مى دادند، هرگونه تغییر و تحوّلى را محتمل مى دیدند و وضعیت سیاسى و اجتماعى جامعه را، همان وضعیت دوران خویش فرض نمى کردند.
۱۴- مرتّدان، براى همیشه، از رستگارى محروم اند. (أو یعیدوکم فى ملّتهم و لن تفلحوا إذًا أبدًا)
۱۵- رستگارى، در گروِ ایمان به خداى یکتا است. (أو یعیدوکم فى ملّتهم و لن تفلحوا إذًا أبدًا)
موضوعات مرتبط
- ارتداد: آثار ارتداد ۱۲
- اصحاب کهف: اجبار اصحاب کهف به شرک ۱; اصحاب کهف و ارتداد ۳; اصحاب کهف و شرک ۱۱، ۱۲; ایمان اصحاب کهف ۱۰; بینش اصحاب کهف ۱، ۱۲; پیش بینى اصحاب کهف ۱۱; تعصب مردم دوران اصحاب کهف ۶; جهل اصحاب کهف۱۳; حکومت دوران اصحاب کهف ۷; خطر سنگسارى اصحاب کهف ۱; شرایط عفو اصحاب کهف ۳; عقیده باطل در دوران اصحاب کهف ۶; قصه اصحاب کهف ۱، ۳، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳; کیفر شرک ستیزى در دوران اصحاب کهف ۲; کیفر موحدان در دوران اصحاب کهف ۲; مدت خواب اصحاب کهف ۱۳; مشرکان دوران اصحاب کهف ۳; موانع سعادت اصحاب کهف ۱۲
- ایمان: اهمیت محافظت از ایمان ۴
- توحید: آثار توحید ۱۵
- حکومت: حکومت استبدادى ۷
- رستگارى: عوامل رستگارى ۱۵; محرومان از رستگارى ۸، ۱۴; موانع رستگارى ۹
- سنگسار: سنگسار در دوران اصحاب کهف ۲
- شرک: آثار شرک ۹; شرک اکراهى ۹; نجات از شرک ۱۱
- ظالمان ۷:
- کافران: اجتناب از توطئه کافران ۵
- کیفر: ترجیح کیفر بر شرک ۱۰
- گناهان کبیره ۱۲:
- مرتد: محرومیت مرتد ۱۴
- مشرکان: اجتناب از توطئه مشرکان ۵; شقاوت مشرکان ۸
- موحدان: مسؤولیت موحدان ۴
منابع