الأعراف ١٠
گسترشکپی متن آیه |
---|
ترجمه
الأعراف ٩ | آیه ١٠ | الأعراف ١١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَکَّنَّاکُمْ»: شما را قدرت و نعمت دادیم. و قوّه و سلطه بخشیدیم. به شما مکان و مأوی دادیم. «مَعَایِشَ»: جمع مَعیشة و مَعاش، وسائل زندگی و مایه بقاء. از قبیل: خوردنیها و نوشیدنیها.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۰ - ۲۵ سوره اعراف
- معناى تمكين انسان در زمين، در جمله: «وَ لَقَد مَكَنَّاكُم فِى الأرض»
- سجده ملائكه، بر جميع بنى آدم بوده است
- ابليس با ملائكه بوده، و همه مأمور به سجده شدند
- تكبّر و خودخواهى، سرچشمه تمامى گناهان است
- ملاك برترى در تكوينيات، بستگى دارد به بيشتر بودن عنايات الهى
- كبريا، خاص خداى سبحان است و از غير او، تكبّر پسنديده نيست
- درخواست مهلت ابلیس، از خدای تعالی
- معنای محاصره چهارجانبۀ انسان توسط شيطان، در آیه شریفه
- مراد از «مُخلَصين» و «شاكرين»، كه شيطان نمى تواند ايشان را بفريبد
- مراد از جملۀ «إلَّا أن تَكُونَا مَلَكَين»، در خطاب شیطان به آدم و حواء
- گفتاری در باره شیطان و عمل او
- اشاره به اهمال و قصور مفسران و حقایق دینی و تکوینی مربوط به آن
- چگونگی تصرفات شیطان در ادراك و عواطف انسان
- ولايت شيطان بر آدميان، ولایت در ظلم و گناه است
- خلاصه بحث درباره شيطان و وسوسه های او
- بحث عقلى و قرآنى: (مناظره بين ابليس و ملائكه)
- حکمت آفريدن خلايق و كفارى كه نتيجه خلقتشان، خلود در آتش است، چیست؟
- تكليف بندگان، براى خدا چه سودى دارد؟!
- چرا خداوند انسان را بدون اين كه مكلّف نمايد، كامل نيافريد؟
- تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم، براى چه بود؟
- پاسخ به شبهه پنجم و ششم
- جملۀ: «لَا يُسئَلُ عَمَّا يَفعَلُ وَ هُم يُسئَلُونَ»، از نظر فلسفه و برهان و وحى
- بحث های طولانی متكلّمان اشاعره و معتزله، درباره افعال خدا
- جميع احكام عقلى، از فعل خداوند گرفته شده است
- اشكالاتى كه بر رأى اشاعره، در احكام نظری عقل وارد است
- جريان احكام عقلى عملى، در افعال خداى تعالى
- عقل عملى، در جستجوى مصالح و مفاسد و حُسن و قبح افعال در احكام تشريعى
- آيات تأیید کننده جریان عقل نظرى و عقل عملى، در ناحيه پروردگار
- بحث روايتى: (رواياتى ذیل آیات گذشته)
- بهشت آدم، از باغ هاى دنيا بوده است
- ملائكه و شياطين، به تغيير ذات خود قدرت ندارند و به شکل های مختلف در نمی آيند
- بررسی روايات مربوط به كيفيت تصرفات ابلیس، در شعور آدمى
- ماجراى شگفت انگيز گفتگوى حضرت يحيى «ع»، با ابليس
- بررسى گفتگوى ابليس با پيامبران الهى
نکات آیه
۱- خداوند انسانها را براى بهره گیرى از زمین و امکانات آن توانا ساخت. (و لقد مکنکم فى الأرض)
۲- توانایى انسانها بر بهره گیرى از امکانات زمین نعمتى بایسته شکرگزارى است. (و لقد مکنکم فى الأرض ... قلیلا ما تشکرون)
۳- زمین در بردارنده تمام نیازمندیهاى انسان براى ادامه حیات است. (و جعلنا لکم فیها معیش قلیلا ما تشکرون)
۴- خداوند فراهم سازنده راههایى گوناگون براى تأمین معیشت انسانها در زمین است. (و جعلنا لکم فیها معیش)
۵- حق بهره ورى از زمین و امکانات آن براى همه انسانهاست، نه گروهى خاص. (و لقد مکنکم فى الأرض و جعلنا لکم فیها معیش)
۶- لزوم شکرگزارى در برابر نعمتهاى الهى (و لقد مکنکم فى الأرض ... قلیلا ما تشکرون)
۷- وجود وسائل معیشت در زمین، نعمتى بزرگ براى انسانها و بایسته سپاسگزارى است. (و لقد مکنکم فى الأرض ... قلیلا ما تشکرون)
۸- تبعیت از ولایتهاى غیر الهى و تکذیب آیات خداوند، ناسپاسى نعمتهاى اوست. (و لاتتبعوا من دونه أولیاء ... قلیلا ما تشکرون)
۹- ایمان به آیات خداوند و پیروى از قوانین دین، شکرگزارى نعمتهاى الهى است. (اتبعوا ما أنزل إلیکم ... قلیلا ما تشکرون)
۱۰- سپاس مردم در برابر نعمتها، همواره اندک و ناچیز است. (قلیلا ما تشکرون) کلمه «قلیلا» مى تواند صفت براى مفعول مطلق محذوف باشد. یعنى: تشکرون شکرا قلیلا; و مى تواند حال براى فاعل «تشکرون» باشد. برداشت فوق بر اساس احتمال اول است.
۱۱- تنها اندکى از مردمان شکرگزار نعمتهاى خداوند هستند. (قلیلا ما تشکرون)
۱۲- باور به خدادادى بودن امکانات زمین و اسباب معیشت، زمینه ساز ایمان به آیات الهى و پیروى از انبیاست. (و لقد مکنکم فى الأرض و جعلنا لکم فیها معیش) چون بیان نعمتهاى یاد شده و تذکر به خدادادى بودن آنها، پس از فرمان دادن به تبعیت از قرآن (اتبعوا ...) و پیروى از رسولان الهى (فلنسئلن الذین أرسل الیهم) ایراد شده، اشاره به این حقیقت دارد که انسانها در صورت توجه به نعمتها و باور به خدادادى بودن آنها، از انبیا پیروى کرده و به آیات خدا ایمان مى آورند.
۱۳- یادآورى نعمتهاى الهى راهى براى توجه دادن انسانها به آیات خدا و ایجاد روحیه تسلیم در برابر احکام او (و لقد مکنکم فى الأرض ... قلیلا ما تشکرون)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: تکذیب آیات خدا ۸
- اطاعت: زمینه اطاعت ۱۳; زمینه اطاعت از انبیا ۱۲
- امکانات: استفاده از امکانات دنیوى ۱، ۲، ۵; عمومیت امکانات دنیوى ۵; نعمت امکانات دنیوى ۲
- انسان: اقلیت انسان ها ۱۱; قدرت انسان ۱، ۲; نیازهاى مادى انسان ۳، ۴
- ایمان: به آیات خدا ۹، ۱۲; ایمان به نعمتهاى خدا ۱۲; زمینه ایمان ۱۲; متعلق ایمان ۹، ۱۲
- تسلیم: زمینه تسلیم ۱۳
- خدا: افعال خدا ۴; عطایاى خدا ۱; نعمتهاى خدا ۶، ۷، ۹، ۱۰، ۱۱
- دین: تبعیت از دین ۹
- ذکر: آثار ذکر نعمتها ۱۳; زمینه ذکر آیات خدا ۱۳
- زمین: امکانات زمین ۱، ۲، ۳، ۵، ۷، ۱۲; حق بهرهورى از زمین ۵; فواید زمین ۳، ۷
- شاکران: قلت شاکران ۱۱
- شکر: اهمیت شکر نعمت ۶، ۷; شکر نعمت ۲، ۹، ۱۱; قلّت شکر نعمت ۱۰
- کفران: موارد کفران نعمت ۸
- معاش: تأمین معاش ۷
- نیازها: تأمین نیازهاى مادى ۴
- ولایت: غیر خدا ۸
منابع