نتایج جستجو

جّر است اهل لغت براى آن ده معنى ذكر كرده‏اند از جمله: 1- ظرفّيت حقيقى مثل [روم:2]. 2- ظرفّيت اعتبارى نحو [نصر:2]. و نيز به معنى تعليل، استعلاء، به معنى باء،

‌اينکه‌ سبب‌ شد ‌که‌ مسلمين‌ نسبت‌ ‌به‌ روم‌ خوش‌ ‌بين‌ شدند و نسبت‌ بفارس‌ بدبين‌ ‌تا‌ جنگي‌ ‌بين‌ فارس‌ و روم‌ اتفاق‌ افتاد و روميها شكست‌ خوردند و فارس‌

‌اينکه‌ سبب‌ شد ‌که‌ مسلمين‌ نسبت‌ ‌به‌ روم‌ خوش‌ ‌بين‌ شدند و نسبت‌ بفارس‌ بدبين‌ ‌تا‌ جنگي‌ ‌بين‌ فارس‌ و روم‌ اتفاق‌ افتاد و روميها شكست‌ خوردند و فارس‌

‌اينکه‌ سبب‌ شد ‌که‌ مسلمين‌ نسبت‌ ‌به‌ روم‌ خوش‌ ‌بين‌ شدند و نسبت‌ بفارس‌ بدبين‌ ‌تا‌ جنگي‌ ‌بين‌ فارس‌ و روم‌ اتفاق‌ افتاد و روميها شكست‌ خوردند و فارس‌

آیات شامل این کلمه روم‌ (۱ بار) [روم:2-4]. روم امپراطورى بزرگى بود كه بر متصرفان وسيعى در آسيا و اروپا و آفريقا حكومت داشت و ايتاليا نيز قسمتى از آن محسوب

الْمُحْسِنِينَ‌ «الحمدللّه ربّ العالمين» «1». محمّد، 7. جلد 7 - صفحه 177 سوره‌ى روم‌ اين سوره شصت آيه دارد و در مكّه نازل شده است. همانند بسيارى از سوره‌هاى مكى،

الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ «7» ترجمه‌ مغلوب شد روم‌ در نزديكترين زمين و آنان بعد از مغلوب شد نشان غالب خواهند شد در بعد از چند

‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد وَ يَوم‌َ تَقُوم‌ُ السّاعَةُ يُبلِس‌ُ المُجرِمُون‌َ‌-‌ روم‌ آيه 11‌-‌ ‌يعني‌ مأيوس‌ ميشوند و ميفرمايد أَخَذناهُم‌ بَغتَةً فَإِذا هُم‌

لذا به باغ هاى خرم و سرسبز «روضة» اطلاق مى شود، و اگر مى بینیم در سوره، «روم» این کلمه به صورت نکره آمده است، براى تعظیم و بزرگداشت آن است، یعنى در بهترین

رودخانه ارس فعلى است كه در شمال آذربايجان بطول 800 كيلو متر از كوه‏هاى ارض روم در تركيه سرچشمه گرفته پس از عبور از دشت مغان به رود كورا متصل مى‏گردد و به

موارد «استرضاء» یعنى رضایت طلبیدن و توبه کردن نیز به کار مى رود، و در سوره «روم» به همین معنا آمده است، یعنى در قیامت، آنها توانایى بر «توبه و جلب رضایت»

آن قرار دارد، گاهى به معناى روح، یا به معناى ذات نیز آمده است. و در سوره «روم» منظور صورت باطنى و روى دل مى باشد، بنابراین، منظور تنها توجّه با صورت نیست،

ناگهان گرفتيم پس آنگاه مأيوس و متحيّر بودند. در سوره روم پس از ذكر آمدن باران و شادى مردم، آمده [روم:49] و حقّا كه آنها پيش از نزول باران مأيوس بودند. نظير

‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد وَ يَوم‌َ تَقُوم‌ُ السّاعَةُ يُبلِس‌ُ المُجرِمُون‌َ‌-‌ روم‌ آيه 11‌-‌ ‌يعني‌ مأيوس‌ ميشوند و ميفرمايد أَخَذناهُم‌ بَغتَةً فَإِذا هُم‌

مرده‌ فَإِنَّك‌َ لا تُسمِع‌ُ‌-‌ المَوتي‌ وَ لا تُسمِع‌ُ الصُّم‌َّ الدُّعاءَ (روم‌ آيه 51). إِن‌َّ اللّه‌َ يُسمِع‌ُ مَن‌ يَشاءُ قدرت‌ دارد ‌هر‌ ‌که‌ ‌را‌ بخواهد

فَانظُر إِلي‌ آثارِ رَحمَت‌ِ اللّه‌ِ كَيف‌َ يُحي‌ِ الأَرض‌َ بَعدَ مَوتِها روم‌ ‌آيه‌ 49، و ‌اگر‌ مدّت‌ داشته‌ ‌باشد‌ تعبير بانتظار ميكنند مثل‌ مقام‌ ‌که‌

صدع‌ (۵ بار) شكافتن. «صَدَعَهُ صَدْعاً:شَقَّهُ» چنانكه در مجمع ذيل آيه 43 روم و در مفردات و صحاح گفته است. صديع به معنى صبح است به اعتبار شكافته شدن. [حجر:94]

خود پيروز است و در كار خود عاجز نيست ليكن بيشتر مردم نمى‏دانند. [روم:2-3]. رجوع شود به «روم». [مجادله:21-22]. ظاهراً اذل بودن براى آن است كه به خدا و رسولش

جزئى منحل نمى‏شود. و در نتيجه، گناهان عدّه‏اى باعث ابتلاء عموم مى‏گردد نظير [روم:41]. و اگر مردم طريق انصاف در پيش گرفته و با عدل و مروّت و دين فطرت زندگى

از جانب طور آتشی دید! به خانواده‌اش گفت: «درنگ کنید که من آتشی دیدم! (می‌روم) شاید خبری از آن برای شما بیاورم، یا شعله‌ای از آتش تا با آن گرم شوید!» |و

سپس از پیش رو و از پشت سر، و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغشان می‌روم؛ و بیشتر آنها را شکرگزار نخواهی یافت!» آن‌گاه از پيش روى و پشت سرشان و از

[مائده:108] يعنى اين نزديكتر است به آنكه گواهى را به طور صحيح ادا كنيد. * [روم:3] ما بين روم و ايرانيان در نواحى شام كه نزديك به حجاز بود جنگ در گرفت روميان مغلوب

4- نبوّت [هود:63]. 5-پيغمبر [مریم:21]، [انبياء:107]. 6- باران [روم:50]. ايضاً 46 روم. خداوند رحمت را بر خود حتمى فرموده و رحمتش به تمام موجودات شامل است

نسل او است، سبب آرامش جسم و جان او محسوب مى شود. چنان که در آیه 21 سوره «روم» مى خوانیم:وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً

‌هم‌ ‌در‌ قضيه‌ هاروت‌ و ماروت‌ گذشت‌ و ايوب‌ ‌إبن‌ موص‌ ‌إبن‌ رازح‌ ‌بن‌ روم‌ ‌بن‌ عيصي‌ ‌إبن‌ اسحق‌ ‌از‌ انبياء بني‌ اسرائيل‌ و شرح‌ حال‌ ‌او‌ ‌در‌ سوره‌

راغب مثله عقوبتى است كه بر قومى وارد مى‏شود و بر ديگران مثل مى‏گردد. 6- [روم:27]. گفته‏اند مراد از مثل وصف است يعنى براى اوست صفت عاليتر در آسمانها و زمين

معنى لباس و جمع آن ثياب است [انسان:21]. ثور: زير و رو شدن. پراكنده شدن. [روم:9] از آنها قويتر بودند زمين را زير و رو (شخم) و آباد كردند مجمع البيان آن

كند آن گاو چه رنگى دارد درآيه [زمر:21]. ظاهرا منظور اصناف باشد ايضا در آيه [روم:22]. وَ مِن جُدَد بِيض حُمْر مُخْتَلِف الْجِبَال مُخْتَلِفا غَرَابِيب ثَمَرَات

مرتفعی بساز، شاید من به وسائلی دست یابم (که با آنها به سوی خدای موسی بالا روم). و فرعون گفت: «ای هامان! برای من آسمان‌خراشی بلند بساز، شاید من به وسیله‌ها

كَذَّبُوا بِآيات‌ِ اللّه‌ِ«2» 1‌-‌ صفحه‌ 305‌-‌ 306 ‌تا‌ 359 [.....] 2‌-‌ سوره‌ روم‌ ‌آيه‌ 9 جلد 2 - صفحه 122 ‌پس‌ مفاد ‌آيه‌ اينست‌ ‌که‌ بآيات‌ الهي‌ كساني‌

يُخلِف‌ُ المِيعادَ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 7 رعد ‌آيه‌ 31. لا يُخلِف‌ُ اللّه‌ُ وَعدَه‌ُ روم‌ ‌آيه‌ 5. 115 ] (آیه 31)- این آیه سرای پرهیزکاران را که قبلا بطور سر بسته

‌است‌ فَإِنَّك‌َ لا تُسمِع‌ُ المَوتي‌ وَ لا تُسمِع‌ُ الصُّم‌َّ الدُّعاءَ روم‌ ‌آيه‌ 51 إِذا دَعاكُم‌ لِما يُحيِيكُم‌ انفال‌ ‌آيه‌ (‌النّاس‌ موتي‌ و اهل‌

‌براي‌ قبض‌ روح‌ ‌او‌ ‌در‌ آفتاب‌ ‌بود‌. ‌گفت‌ تأمل‌ كن‌ ‌تا‌ ‌در‌ سايه‌ روم‌. تأمل‌ كرد آمد ‌در‌ سايه‌ و ‌به‌ ملك‌ الموت‌ ‌گفت‌ ‌اينکه‌ عمري‌ ‌که‌ كردم‌

بزودى علم شريعت تو در يمن سايه اندازد. به ضرب سوم قصور روم به نظر آمد جبرئيل گفت: آثار صولت اسلام به روم رسد. اصحاب خرسند، شكر الهى نمودند. معاندين بناى استهزاء

*[شعراء:71].يعنى: گفتند بتهائى را ستايش مى‏كنيم و پيوسته ملازم آنهائيم. *[روم:51]. «ظَلُّوا» بمعنى «صارُوا»است و ضمير «فَرَأوهُ» به زرع راجع است معنى آيه

كسر اول. در آيه [مزّمل:17]. جمع اشيب به معنى پيران، موو سفيدان است (مجمع) [روم:54]. سپس از بعد ضعف و طفوليت قدرت و نيروى جوانى داد، آنگاه از بعد جوانى ناتوانى

*[شعراء:71].يعنى: گفتند بتهائى را ستايش مى‏كنيم و پيوسته ملازم آنهائيم. *[روم:51]. «ظَلُّوا» بمعنى «صارُوا»است و ضمير «فَرَأوهُ» به زرع راجع است معنى آيه

آنن كه مراد از آن در آيه هفت است. قاموس نيز هفت را از معانى آن شمرده است. [روم:4]. سِنِين وَ فِي مِن السّجْن سَيَغْلِبُون بَعْد لِلّه قَال غَلَبِهِم الْأَمْر

آثار دنیاطلبى ۷ دین: محدوده دین ۴; هدایتگرى دین ۴ روزى: منشأ روزى ۱۹ روم: حمله روم به جزیرة العرب ۲۲ علایق: آثار علاقه به وطن ۷ قرآن: هدایتگرى قرآن ۶ کعبه:

شادمان شدند [انعام:44]. و در بعضى از آيات در شادى ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مى‏شوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان

است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از جانب خداست و اوست كه به

گفته‏اند: لقب پادشاهان يمن است چنان كه فرعون لقب شاهان مصر، قيصر لقب شاهان روم و كسرى لقب پادشاهان ايران بود. راغب گويد: علّت اين تسميه آنست كه شاهان تبّع

آورده است. در بعضى از آيات جعل و خلق در جاى يكديگر آمده‏اند مثل [نحل:72] [روم:21]. من تصوّر مى‏كنم كه نظر در آيه اوّل به جعل زوجيّت است كه يك معناى ثانوى

[جمعه:10]. پس چون نماز تمام شد در زمين متفرق شده و در طلب روزى و فضل خدا باشيد. [روم:20]. از آيات خداوند آنست كه شما را از خاك آفريد آنگاه شما بشريد كه در زمين

[جمعه:10]. پس چون نماز تمام شد در زمين متفرق شده و در طلب روزى و فضل خدا باشيد. [روم:20]. از آيات خداوند آنست كه شما را از خاك آفريد آنگاه شما بشريد كه در زمين

نازل شد. نظير آن را ابوحمزه از جابربن عبدالله انصارى نيز نقل كرده است. * [روم:21]. خدا ميان شما دوستى و مهربانى گذاشت. مُوادَدَة: دوست داشتن يا دوست داشتن

هَيِّنْ: آسان. [مريم:9]. خدايت گفت: آن بر من آسان است. اَهْوَن: آسانتر. [روم:27]. اوست كه آفريدن را شروع مى‏كند و سپس آن را از سر مى‏گيرد خلقت دوم بر او

نازل شد. نظير آن را ابوحمزه از جابربن عبدالله انصارى نيز نقل كرده است. * [روم:21]. خدا ميان شما دوستى و مهربانى گذاشت. مُوادَدَة: دوست داشتن يا دوست داشتن

هَيِّنْ: آسان. [مريم:9]. خدايت گفت: آن بر من آسان است. اَهْوَن: آسانتر. [روم:27]. اوست كه آفريدن را شروع مى‏كند و سپس آن را از سر مى‏گيرد خلقت دوم بر او

، مؤمنون / ، زخرف / ، روم / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹، سوره روم اشاره به مضامين و غرض سوره مباركه روم وجوهى كه در معناى آيه :

است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از جانب خداست و اوست كه به

شده بدى است. * [مدثر:14]. وسائل زندگى را بطور فراخ براى او آماده كردم. * [روم:44]. آنانكه كارنيك مى‏كنند براى خود پاداش آماده مى‏كنند. وَ لِيَجْزِي الّذِين

شده بدى است. * [مدثر:14]. وسائل زندگى را بطور فراخ براى او آماده كردم. * [روم:44]. آنانكه كارنيك مى‏كنند براى خود پاداش آماده مى‏كنند. ال وَ فِي النّاس

زبان عربى، زبان فارسى و غيره. جمع آن در قرآن السنه است [فتح:11]. در آيه [روم:22]. مراد اختلاف لغات است. * [طه:28-27]. گره از زبان من بگشاى منطقم را روان

شادمان شدند [انعام:44]. و در بعضى از آيات در شادى ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مى‏شوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان

است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از جانب خداست و اوست كه به

است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از جانب خداست و اوست كه به

كمك شيطان است. ظهيره: وقت ظهر و «اظهر فلان» يعنى داخل وقت ظهر شد [نور:58]. [روم:18]. يعنى وقت عشاء و آنگاه كه وارد وقت ظهر مى‏شويد. ظهور: آشكار شدن. غلبه

اگر ميت دو خواهر يا دو برادر مادرى داشته باشد ثلث مال را خواهند برد و مثل [روم:9]. ظاهراً مراد مطلق كثرت است. اِكثار: بسيار شدن و بسيار كردن. لازم و متعدى

نتوانم يافت. [كهف:27]. * [نحل:103]. نقل شده در مكّه غلامى بود نصرانى از اهل روم به نام بلعام كه مى‏گفتند قرآن از جانب خدا نيست بلكه بلعام به آن حضرت تعليم

پيغمبر تماس‌ داشته‌ و ‌از‌ طوائف‌ عرب‌ نبوده‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ فارس‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ روم‌ بوده‌ ‌در‌ نظر داشتند خداوند ميفرمايد ‌اينکه‌ شخص‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌شما‌ الحاد

مرده‌ فَإِنَّك‌َ لا تُسمِع‌ُ‌-‌ المَوتي‌ وَ لا تُسمِع‌ُ الصُّم‌َّ الدُّعاءَ (روم‌ آيه 51). إِن‌َّ اللّه‌َ يُسمِع‌ُ مَن‌ يَشاءُ قدرت‌ دارد ‌هر‌ ‌که‌ ‌را‌ بخواهد

خدا صلى الله علیه و آله و سلم از طائف مراجعت نمود، دستور جهاد و جنگ با دولت روم را صادر فرمود و این دستور هنگام فصل رسیدن میوه ها بود و مردم مایل بودند در

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹، سوره روم اشاره به مضامين و غرض سوره مباركه روم وجوهى كه در معناى آيه : ((يومئذ يفرح المؤ منون بنصر الله

رودخانه ارس فعلى است كه در شمال آذربايجان بطول 800 كيلو متر از كوه‏هاى ارض روم در تركيه سرچشمه گرفته پس از عبور از دشت مغان به رود كورا متصل مى‏گردد و به

آیات شامل این کلمه عمر (۲۷ بار) عمارة به معنى آبادكردن است [توبه:19].[روم:9]. زمين رازيرورو و آباد كردند بيش از آنچه اينها آباد كردند. عمر(بروزن عنق و

تعالى موفق سازد بر فتح بلاد روم و فارس. چون عبد اللّه سلول و منافقان اين را شنيدند، گفتند: گمان شما چنين است كه فارس و روم مثل بعضى شهرها بر شما مفتوح

[طه:79]، [طه:85]. آيا در قرآن به خدا و شيطان و ديگران نسبت داده شده است. مثل [روم:29]. بعداً در اين زمينه مشروحاً سخن خواهيم گفت. و درباره شيطان فرموده: [نساء:60]

قدرت بشرى است. حروف مقطّعه‌ «الم» در ابتداى شش سوره بقره، آل‌عمران، عنكبوت، روم، لقمان و سجده آمده است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ الم «1» الم‌:

جزئى منحل نمى‏شود. و در نتيجه، گناهان عدّه‏اى باعث ابتلاء عموم مى‏گردد نظير [روم:41]. و اگر مردم طريق انصاف در پيش گرفته و با عدل و مروّت و دين فطرت زندگى

بالارفتن معنى كرده يعنى براى من بناى بلندى بساز تا به طرف خداى موسى بالا روم. اين مطلب در نهايه نيز ذكر شده است. * [همزه:6-7]. نا گفته نماند: اشراف نوعاً

عذاب خداست، اين است معنى آيه، چنانكه مدلول آيه [شمس:7-8] و همچنين مضمون آيه [روم:30] است . خيلى بعيد به نظر مى‏رسد كه مراد قبئل كردن عدّه‏اى از مردم باشد و

آن بیابان سرد و ظلمت نوری دید و) به اهل بیتش گفت: مرا آتشی به نظر آمد می‌روم تا از آن به زودی خبری برایتان بیاورم یا شاید برای گرم شدن شما شعله‌ای برگیرم

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹، سوره روم اشاره به مضامين و غرض سوره مباركه روم وجوهى كه در معناى آيه : ((يومئذ يفرح المؤ منون بنصر الله

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹، سوره روم اشاره به مضامين و غرض سوره مباركه روم وجوهى كه در معناى آيه : ((يومئذ يفرح المؤ منون بنصر الله

[طه:79]، [طه:85]. آيا در قرآن به خدا و شيطان و ديگران نسبت داده شده است. مثل [روم:29]. بعداً در اين زمينه مشروحاً سخن خواهيم گفت. و درباره شيطان فرموده: [نساء:60]

كمك شيطان است. ظهيره: وقت ظهر و «اظهر فلان» يعنى داخل وقت ظهر شد [نور:58]. [روم:18]. يعنى وقت عشاء و آنگاه كه وارد وقت ظهر مى‏شويد. ظهور: آشكار شدن. غلبه

اللّه‌ِ ذلِك‌َ الدِّين‌ُ القَيِّم‌ُ وَ لكِن‌َّ أَكثَرَ النّاس‌ِ لا يَعلَمُون‌َ روم‌ ‌آيه‌ 30، و دين‌ حنيف‌ همان‌ ملة ابراهيم‌ ‌است‌ چنانچه‌ فرمود ما كان‌َ إِبراهِيم‌ُ

آله‌ و سلّم‌ كاغذ دعوت‌ بدين‌ اسلام‌ ‌بر‌ خسرو پادشاه‌ ايران‌ و قيصر سلطان‌ روم‌ و نصاراي‌ نجران‌ فرستاد ديگر چه‌ نحو وَ أَيَّدَكُم‌ بِنَصرِه‌ِ ‌باشد‌ و فراواني‌

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۹، سوره روم اشاره به مضامين و غرض سوره مباركه روم وجوهى كه در معناى آيه : ((يومئذ يفرح المؤ منون بنصر الله

‌آن‌ امر ‌را‌ كاملا و صحيحا و تاما انجام‌ دهم‌ و باتمام‌ برسانم‌ و بيرون‌ روم‌ وَ اجعَل‌ لِي‌ و قرار ده‌ مرا مِن‌ لَدُنك‌َ ‌از‌ جانب‌ تو سُلطاناً قوة و

هنگامی که آتشی دید، پس به خانواده اش گفت: درنگ کنید؛ بی تردید من آتشی دیدم [می روم] شاید شعله ای از آن را برایتان بیاورم یا نزد آتش [برای پیدا کردن راه] راهنمایی

‌است‌ غسل‌ احياء ‌تا‌ صبح‌ سه‌ سوره‌ يس‌ جلد 18 - صفحه 178 سوره‌ عنكبوت‌ و روم‌ و حم‌ دخان‌، زيارت‌ ابي‌ ‌عبد‌ اللّه‌ (ع‌) جوشن‌ كبير صد ركعت‌ نماز ‌با‌

‌قوله‌ ‌تعالي‌ وَ مِن‌ آياتِه‌ِ أَن‌ خَلَق‌َ لَكُم‌ مِن‌ أَنفُسِكُم‌ أَزواجاً روم‌ ‌آيه‌ 20، ‌اينکه‌ ‌هم‌ بسيار بعيد ‌است‌. ] (آیه 190))- «ولی هنگامی که خداوند

العالم. 3 قسم دوم از آياتيكه وجه را بخدا نسبت مى‏دهدبه قرار ذيل است [رعد:22]. [روم:38]. [انسان:9]. [انعام:52]. مراد از وجه در اينگونه آيات ظاهرا رحمت و ثواب

راغب مثله عقوبتى است كه بر قومى وارد مى‏شود و بر ديگران مثل مى‏گردد. 6- [روم:27]. گفته‏اند مراد از مثل وصف است يعنى براى اوست صفت عاليتر در آسمانها و زمين

آنهانرسيد. سوأى مؤنث اسوء است مانند حسنى مؤنث احسن و يا مصدر است مثل بشرى (اقرب) [روم:10] عاقبة خبر كان و سوأى اسم آن است مثل «وَ كانَ حَقّاً عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤمِنينَ»

اغلب‌ جنگها فتوحات‌ اسلامي‌ بوده‌ ‌حتي‌ ‌با‌ سلاطين‌ بزرگ‌ مثل‌ ايران‌ و روم‌، و ديگر (اوامر ‌من‌ عنده‌) نزول‌ بلا و امراض‌ چنانچه‌ ‌بر‌ امم‌ سابقه‌ جلد

چنانكه همانطور ترجمه شد. ناگفته نماند: همه مردم از هدايت تكوينى برخوردارند [روم:30]. و انبیاء براى ميثاق و تقويت همان فطرت آمده‏اند. 3- [اعراف:101-102]. در

دعوت کنی البته تو را پیروی خواهند کرد و لیکن این سفر (به تبوک برای جنگ با روم) بر آنان دراز و دشوار آمد، و مؤکد به خدا سوگند می‌خورند که اگر توانایی داشتیم

داشت و وزير و مشير آنها ايهم نام بود و عالم آنان ابو حارثه بود كه پادشاهان روم بدستور او بناى كليسا مينمودند اينها وارد مدينه شدند لباسهاى فاخر پوشيدند با

لشكركشى و جنگ آن بود كه رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله»نامه‏اى به هرقل زعيم روم نوشت، حرث بن عميرازدى نماينده آن حضرت مأمور شد نامه را پيش هرقل ببرد، شرحبيل

اللَّيْلُ» اين حديث در تفسير ابن كثير نيز به چند طريق نقل شده كه هر قل امپراطور روم به آن حضرت نوشت: تو مرا به بهشتى كه وسعت آن آسمانها و زمين است دعوت مى‏كنى

ملاقات‌ كنم‌ حضرت‌ اجازه‌ داد رفت‌، حضرت‌ ماريه قبطيه‌ ‌را‌ خواست‌ ‌که‌ سلطان‌ روم‌ برسم‌ هديه‌ ‌براي‌ حضرت‌ فرستاده‌ ‌بود‌ و نزد ‌او‌ رفت‌ چون‌ حفصه‌ آمد و

مصداقى بيان نكرده است. امّادر تفاسير، آن را به بخت‌النصّر، طالوت، پادشاه‌روم، هيتلر و ... تطبيق داده‌اند، ولى هيچ كدام از آنان، با كلمه‌ى مقدّس‌ «بَعَثْنا»

از عدم‌استعداد ایشان برای پذیرش ایمان و عدم درک آنان است (نگا: جاثیه / ، روم / ). «غِشَاوَةٌ»: پرده. فَبِمَا نَقْضِهِمْ‌ مِيثَاقَهُمْ‌ وَ... (۱) وَ نُقَلِّبُ‌

مورد چهل‌ نفر ‌از‌ نصاري‌ نجران‌ و سي‌ و دو نفر ‌از‌ حبشه‌ و هشت‌ نفر ‌از‌ روم‌ ‌که‌ بشرف‌ اسلام‌ مشرف‌ شدند و ‌از‌ نصاري‌ بودند. و بعضي‌ گفتند درباره‌ ‌عبد‌

است، زنده شدن و روئيدن انسانها از زمين در روز قيامت به آن تشبيه شده است [روم:19] معنى آيه اوّل چنين است: خدا شكافنده دانه و هسته است زنده را از مرده خارج

چنانكه همانطور ترجمه شد. ناگفته نماند: همه مردم از هدايت تكوينى برخوردارند [روم:30]. و انبیاء براى ميثاق و تقويت همان فطرت آمده‏اند. 3- [اعراف:101-102]. در

‌قوله‌ ‌تعالي‌ وَ مِن‌ آياتِه‌ِ أَن‌ خَلَق‌َ لَكُم‌ مِن‌ أَنفُسِكُم‌ أَزواجاً روم‌ ‌آيه‌ 20، ‌اينکه‌ ‌هم‌ بسيار بعيد ‌است‌. ] (آیه 189))- کفران یک نعمت بزرگ